history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2007-02-01 do 2013-01-09

1. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego i mający odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny wymienionej w wykazie specjalności lekarskich w szczegółowych dziedzinach medycyny określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia może złożyć wniosek o skierowanie go do odbywania tej specjalizacji bez postępowania kwalifikacyjnego, na wniosek właściwego konsultanta krajowego.

2. W przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 1, kierownik specjalizacji może wystąpić, za pośrednictwem CMKP, do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji.

3. W przypadku lekarza posiadającego stopień naukowy doktora habilitowanego i mającego odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny, o której mowa w ust. 1, zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji w trybie postępowania kwalifikacyjnego, kierownik specjalizacji w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym może wystąpić, za pośrednictwem CMKP, do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu specjalizacji.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora CMKP, sporządzony na podstawie opinii powołanego przez niego zespołu, może uznać dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy lekarza, o którym mowa w ust. 1 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji, a w przypadku uznania za równoważny w całości – podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do PES.

4a. [41] Uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza, o którym mowa w ust. 2 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w całości szczegółowego programu specjalizacji następuje pod warunkiem, że czas wykonywania przez lekarza, posiadającego specjalizację w podstawowej dziedzinie medycyny, czynności naukowych i zawodowych w pełnym wymiarze godzin nie będzie krótszy niż czas trwania danej specjalizacji, z wyłączeniem specjalizacji w następujących dziedzinach:

1) angiologia;

2) balneologia i medycyna fizykalna;

3) chirurgia onkologiczna;

4) diabetologia;

5) ginekologia onkologiczna;

6) hipertensjologia;

7) kardiologia dziecięca;

8) medycyna paliatywna;

9) medycyna sportowa;

10) neurologia dziecięca;

11) neuropatologia;

12) onkologia i hematologia dziecięca;

13) otorynolaryngologia dziecięca;

14) seksuologia;

15) toksykologia kliniczna;

16) transplantologia kliniczna;

17) urologia dziecięca.

4b. [42] Uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza, o którym mowa w ust. 2 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części szczegółowego programu specjalizacji następuje pod warunkiem, że łączny czas wykonywania przez lekarza, posiadającego specjalizację w podstawowej dziedzinie medycyny, czynności naukowych i zawodowych w pełnym wymiarze godzin oraz czas specjalizacji pozostały do odbycia nie będzie krótszy niż czas trwania danej specjalizacji, z wyłączeniem specjalizacji w następujących dziedzinach:

1) angiologia;

2) balneologia i medycyna fizykalna;

3) chirurgia onkologiczna;

4) diabetologia;

5) ginekologia onkologiczna;

6) hipertensjologia;

7) kardiologia dziecięca;

8) medycyna paliatywna;

9) medycyna sportowa;

10) neurologia dziecięca;

11) neuropatologia;

12) onkologia i hematologia dziecięca;

13) otorynolaryngologia dziecięca;

14) seksuologia;

15) toksykologia kliniczna;

16) transplantologia kliniczna;

17) urologia dziecięca.

5. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 4, wchodzą:

1) właściwy konsultant krajowy;

2) kierownik specjalizacji;

3) przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego;

4) przedstawiciel NRL posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny i stopień naukowy doktora habilitowanego.

[41] § 45 ust. 4a dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 stycznia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 13, poz. 85). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2007 r.

[42] § 45 ust. 4b dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 stycznia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 13, poz. 85). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2007 r.

Wersja obowiązująca od 2007-02-01 do 2013-01-09

1. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego i mający odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny wymienionej w wykazie specjalności lekarskich w szczegółowych dziedzinach medycyny określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia może złożyć wniosek o skierowanie go do odbywania tej specjalizacji bez postępowania kwalifikacyjnego, na wniosek właściwego konsultanta krajowego.

2. W przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 1, kierownik specjalizacji może wystąpić, za pośrednictwem CMKP, do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji.

3. W przypadku lekarza posiadającego stopień naukowy doktora habilitowanego i mającego odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny, o której mowa w ust. 1, zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji w trybie postępowania kwalifikacyjnego, kierownik specjalizacji w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym może wystąpić, za pośrednictwem CMKP, do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu specjalizacji.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora CMKP, sporządzony na podstawie opinii powołanego przez niego zespołu, może uznać dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy lekarza, o którym mowa w ust. 1 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji, a w przypadku uznania za równoważny w całości – podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do PES.

4a. [41] Uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza, o którym mowa w ust. 2 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w całości szczegółowego programu specjalizacji następuje pod warunkiem, że czas wykonywania przez lekarza, posiadającego specjalizację w podstawowej dziedzinie medycyny, czynności naukowych i zawodowych w pełnym wymiarze godzin nie będzie krótszy niż czas trwania danej specjalizacji, z wyłączeniem specjalizacji w następujących dziedzinach:

1) angiologia;

2) balneologia i medycyna fizykalna;

3) chirurgia onkologiczna;

4) diabetologia;

5) ginekologia onkologiczna;

6) hipertensjologia;

7) kardiologia dziecięca;

8) medycyna paliatywna;

9) medycyna sportowa;

10) neurologia dziecięca;

11) neuropatologia;

12) onkologia i hematologia dziecięca;

13) otorynolaryngologia dziecięca;

14) seksuologia;

15) toksykologia kliniczna;

16) transplantologia kliniczna;

17) urologia dziecięca.

4b. [42] Uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza, o którym mowa w ust. 2 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części szczegółowego programu specjalizacji następuje pod warunkiem, że łączny czas wykonywania przez lekarza, posiadającego specjalizację w podstawowej dziedzinie medycyny, czynności naukowych i zawodowych w pełnym wymiarze godzin oraz czas specjalizacji pozostały do odbycia nie będzie krótszy niż czas trwania danej specjalizacji, z wyłączeniem specjalizacji w następujących dziedzinach:

1) angiologia;

2) balneologia i medycyna fizykalna;

3) chirurgia onkologiczna;

4) diabetologia;

5) ginekologia onkologiczna;

6) hipertensjologia;

7) kardiologia dziecięca;

8) medycyna paliatywna;

9) medycyna sportowa;

10) neurologia dziecięca;

11) neuropatologia;

12) onkologia i hematologia dziecięca;

13) otorynolaryngologia dziecięca;

14) seksuologia;

15) toksykologia kliniczna;

16) transplantologia kliniczna;

17) urologia dziecięca.

5. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 4, wchodzą:

1) właściwy konsultant krajowy;

2) kierownik specjalizacji;

3) przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego;

4) przedstawiciel NRL posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny i stopień naukowy doktora habilitowanego.

[41] § 45 ust. 4a dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 stycznia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 13, poz. 85). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2007 r.

[42] § 45 ust. 4b dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 stycznia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 13, poz. 85). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-11-12 do 2007-01-31

1. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego i mający odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny wymienionej w wykazie specjalności lekarskich w szczegółowych dziedzinach medycyny określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia może złożyć wniosek o skierowanie go do odbywania tej specjalizacji bez postępowania kwalifikacyjnego, na wniosek właściwego konsultanta krajowego.

2. W przypadku lekarza, o którym mowa w ust. 1, kierownik specjalizacji może wystąpić, za pośrednictwem CMKP, do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji.

3. W przypadku lekarza posiadającego stopień naukowy doktora habilitowanego i mającego odpowiedni dorobek zawodowy w szczegółowej dziedzinie medycyny, o której mowa w ust. 1, zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji w trybie postępowania kwalifikacyjnego, kierownik specjalizacji w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym może wystąpić, za pośrednictwem CMKP, do ministra właściwego do spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu specjalizacji.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Dyrektora CMKP, sporządzony na podstawie opinii powołanego przez niego zespołu, może uznać dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy lekarza, o którym mowa w ust. 1 i 3, za równoważny ze zrealizowaniem przez niego, w części lub w całości, szczegółowego programu właściwej specjalizacji, a w przypadku uznania za równoważny w całości – podjąć decyzję o dopuszczeniu tego lekarza do PES.

5. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 4, wchodzą:

1) właściwy konsultant krajowy;

2) kierownik specjalizacji;

3) przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego;

4) przedstawiciel NRL posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny i stopień naukowy doktora habilitowanego.