history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2007-02-01 do 2013-01-09
1. [34] Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą rozpocząć specjalizację w poszczególnych dziedzinach medycyny na obszarze województwa w danym postępowaniu kwalifikacyjnym, w tym liczbę rezydentur, minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza na 21 dni przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego, w oparciu o informację dotyczącą liczby wszystkich wolnych miejsc szkoleniowych przekazaną przez WCZP.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez WCZP.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70 % tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.
6. Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.
7. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 14 ust. 1. Umowa ta określa wysokość środków i ich przeznaczenie.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 6, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 6.
9. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 15 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 14 ust. 1.
10. Środki finansowe, o których mowa w ust. 7 i 8, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 7 i 8.
[34] § 30 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia
Wersja obowiązująca od 2007-02-01 do 2013-01-09
1. [34] Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą rozpocząć specjalizację w poszczególnych dziedzinach medycyny na obszarze województwa w danym postępowaniu kwalifikacyjnym, w tym liczbę rezydentur, minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza na 21 dni przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego, w oparciu o informację dotyczącą liczby wszystkich wolnych miejsc szkoleniowych przekazaną przez WCZP.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez WCZP.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70 % tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.
6. Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.
7. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 14 ust. 1. Umowa ta określa wysokość środków i ich przeznaczenie.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 6, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 6.
9. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 15 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 14 ust. 1.
10. Środki finansowe, o których mowa w ust. 7 i 8, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 7 i 8.
[34] § 30 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-11-12 do 2007-01-31
1. Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy, którzy mogą rozpocząć specjalizację w poszczególnych dziedzinach medycyny na obszarze województwa w danym postępowaniu kwalifikacyjnym, w tym liczbę rezydentur, minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego, w oparciu o informację dotyczącą liczby wszystkich wolnych miejsc szkoleniowych przekazaną przez WCZP, a także liczbę miejsc szkoleniowych ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny na obszarze województwa lub kraju, po zasięgnięciu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego, może ustalić liczbę miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny mniejszą od liczby miejsc wynikającej z informacji przekazanych przez WCZP.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach liczby miejsc, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala corocznie liczbę miejsc szkoleniowych w określonych specjalnościach w skali kraju oraz w poszczególnych województwach dla lekarzy, którzy będą mogli odbywać specjalizację w ramach rezydentury.
4. Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw zdrowia do dnia 30 marca roku poprzedzającego rok, w którym lekarz rozpoczyna lub odbywa specjalizację, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w drodze obwieszczenia do dnia 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70 % tego wynagrodzenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia corocznie środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury.
6. Środki finansowe, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować dofinansowanie określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kosztów szkolenia w specjalizacjach uznanych za priorytetowe dla ochrony zdrowia, po uzyskaniu opinii właściwych konsultantów krajowych.
7. Środki finansowe niezbędne do odbywania specjalizacji w ramach rezydentury przez lekarzy, którzy zostali zakwalifikowani do jej odbywania lub odbywają ją w tym trybie, w ramach liczby miejsc szkoleniowych ustalonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną zatrudniającą tych lekarzy, o której mowa w § 14 ust. 1. Umowa ta określa wysokość środków i ich przeznaczenie.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określa wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 6, i przekazuje je na podstawie umowy zawartej z jednostką prowadzącą szkolenie w specjalizacjach, o których mowa w ust. 6.
9. Środki finansowe, o których mowa w ust. 6, nie obejmują wynagrodzenia określonego w § 15 ust. 2 pkt 1 oraz pozostałych składników wynagrodzeń wynikających z układu zbiorowego pracy lub z regulaminu wynagradzania obowiązującego w jednostce zatrudniającej lekarza, o której mowa w § 14 ust. 1.
10. Środki finansowe, o których mowa w ust. 7 i 8, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania zwrócone ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w trybie określonym w umowie, o której mowa w ust. 7 i 8.