Wersja obowiązująca od 2005.10.07 do 2011.01.02     (Dz.U.2005.196.1631 tekst jednolity)

1. Zwykłe postępowania sprawdzające przeprowadza, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 76 ust. 3, pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.

2. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe postępowania sprawdzające wobec kandydatów na pełnomocników ochrony i pełnomocników ochrony w jednostkach organizacyjnych na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska, zgodnie z właściwością określoną w art. 29.

3. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe postępowania sprawdzające wobec osób innych niż wymienione w ust. 2, gdy obowiązek taki wynika z umowy międzynarodowej zawartej przez Rzeczpospolitą Polską.

4. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje:

1) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Krajowym Rejestrze Karnym oraz Centralnym Zarządzie Służby Więziennej, danych zawartych w wypełnionej i podpisanej przez osobę sprawdzaną ankiecie bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej „ankietą”, której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2; ankietę po wypełnieniu oznacza się odpowiednią klauzulą tajności;

2) sprawdzenie, na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony, przez odpowiednie służby ochrony państwa, w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, zawartych w ankiecie danych dotyczących osoby kandydującej lub zajmującej stanowisko związane z dostępem do informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą „poufne”;

3) rozmowę z osobą sprawdzaną, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji;

4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej.

5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach.

6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 2.

7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, wydają poświadczenie bezpieczeństwa i przekazują je osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska. W przypadku negatywnego wyniku zwykłego postępowania sprawdzającego pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręczają decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska.

8. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana świadomie podała w ankiecie nieprawdziwe lub niepełne dane, albo gdy nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2.

9. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, mogą odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą.

Wersja obowiązująca od 2005.10.07 do 2011.01.02     (Dz.U.2005.196.1631 tekst jednolity)

1. Zwykłe postępowania sprawdzające przeprowadza, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 76 ust. 3, pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.

2. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe postępowania sprawdzające wobec kandydatów na pełnomocników ochrony i pełnomocników ochrony w jednostkach organizacyjnych na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska, zgodnie z właściwością określoną w art. 29.

3. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe postępowania sprawdzające wobec osób innych niż wymienione w ust. 2, gdy obowiązek taki wynika z umowy międzynarodowej zawartej przez Rzeczpospolitą Polską.

4. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje:

1) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Krajowym Rejestrze Karnym oraz Centralnym Zarządzie Służby Więziennej, danych zawartych w wypełnionej i podpisanej przez osobę sprawdzaną ankiecie bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej „ankietą”, której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2; ankietę po wypełnieniu oznacza się odpowiednią klauzulą tajności;

2) sprawdzenie, na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony, przez odpowiednie służby ochrony państwa, w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, zawartych w ankiecie danych dotyczących osoby kandydującej lub zajmującej stanowisko związane z dostępem do informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą „poufne”;

3) rozmowę z osobą sprawdzaną, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji;

4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej.

5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach.

6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 2.

7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, wydają poświadczenie bezpieczeństwa i przekazują je osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska. W przypadku negatywnego wyniku zwykłego postępowania sprawdzającego pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręczają decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska.

8. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana świadomie podała w ankiecie nieprawdziwe lub niepełne dane, albo gdy nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2.

9. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, mogą odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.06.16 do 2005.10.06

[Zwykłe postępowanie sprawdzające] [46] 1. Zwykłe postępowania sprawdzające przeprowadza, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 76 ust. 3, pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.

2. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe postępowania sprawdzające wobec kandydatów na pełnomocników ochrony i pełnomocników ochrony w jednostkach organizacyjnych na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska, zgodnie z właściwością określoną w art. 29.

3. Służba ochrony państwa przeprowadza zwykłe postępowania sprawdzające wobec osób innych niż wymienione w ust. 2, gdy obowiązek taki wynika z umowy międzynarodowej zawartej przez Rzeczpospolitą Polską.

4. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje:

1) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Krajowym Rejestrze Karnym oraz Centralnym Zarządzie Służby Więziennej, danych zawartych w wypełnionej i podpisanej przez osobę sprawdzaną ankiecie bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej „ankietą", której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2 [47]; ankietę po wypełnieniu oznacza się odpowiednią klauzulą tajności,

2) sprawdzenie, na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony, przez odpowiednie służby ochrony państwa, w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, zawartych w ankiecie danych dotyczących osoby kandydującej lub zajmującej stanowisko związane z dostępem do informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą „poufne",

3) rozmowę z osobą sprawdzaną, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji,

4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej.

5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach.

6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 2.

7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, wydają poświadczenie bezpieczeństwa i przekazują je osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska. W przypadku negatywnego wyniku zwykłego postępowania sprawdzającego pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręczają decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska.

8. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, odmawiają wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana świadomie podała w ankiecie nieprawdziwe lub niepełne dane, albo gdy nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2.

9. Pełnomocnik ochrony lub służba ochrony państwa, w przypadkach postępowań określonych w ust. 2 i 3, mogą odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli osoba sprawdzana została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą.

[46] Art. 37 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 85, poz. 727). Zmiana weszła w życie 16 czerwca 2005 r.

[47] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 85, poz. 727). Zmiana weszła w życie 16 czerwca 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.03.11 do 2005.06.15

[Zwykłe postępowanie sprawdzające] 1. Zwykłe postępowanie sprawdzające przeprowadza pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.

2. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje:

1) wypełnienie ankiety bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej „ankietą”, której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2,

2) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Centralnym Rejestrze Skazanych oraz Kartotece Skazanych i Tymczasowo Aresztowanych, danych zawartych w ankiecie,

3) sprawdzenie, wyłącznie w odniesieniu do osób kandydujących na stanowiska z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „poufne”, w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, prowadzone na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony przez odpowiednie służby ochrony państwa, danych zawartych w ankiecie,

4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej.

3. Ankietę wypełnia i podpisuje własnoręcznie osoba sprawdzana.

4. Świadome podanie nieprawdziwych lub niepełnych danych w ankiecie stanowi podstawę do odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa przez pełnomocnika ochrony.

5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach.

6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o których mowa w ust. 5.

7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony wydaje poświadczenie bezpieczeństwa i przekazuje osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska.

8. Pełnomocnik ochrony odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2.

9. Pełnomocnik ochrony może odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli przeprowadzenie skutecznego postępowania sprawdzającego, w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „poufne”, nie było możliwe z przyczyn niezależnych od tego pełnomocnika.

10. O odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa pełnomocnik pisemnie zawiadamia osobę upoważnioną do obsady stanowiska.