Art. 31. [2] (uchylony).

Art. 31. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.²¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) [1] po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„Art. 8a. 1. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez samorząd województwa należy:

1) ustalanie kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców; kryteria te nie mogą zawierać wymagań dyskryminujących kandydatów ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne ani ze względu na przynależność związkową;

2) wydawanie przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców.

2. Kryteria, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

3. W sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, organem odwoławczym jest minister właściwy do spraw pracy.”;

2) w art. 10:

a) [2] w ust. 2 uchyla się pkt 2 i 5,

b) uchyla się ust. 3;

3) w art. 87 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Cudzoziemiec może wykonywać pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada zezwolenie na pracę wydane przez marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy.”;

4) w art. 88:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku gdy cudzoziemiec posiada odpowiednią wizę lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, marszałek województwa wydaje decyzję w sprawie zezwolenia na pracę. Marszałek województwa wydaje decyzję w sprawie zezwolenia na pracę także na podstawie dokumentu podróży lub zezwoleń, o których mowa w przepisach o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub na podstawie tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca i zaświadczenia potwierdzającego okres, jaki upłynął od dnia wszczęcia postępowania o nadanie statusu uchodźcy, i okoliczność, że przedłużenie postępowania nie nastąpiło z przyczyn leżących po stronie cudzoziemca.”,

b) w ust. 5 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) o których mowa w ust. 1 pkt 2 – występuje pracodawca zagraniczny; decyzję w sprawie przyrzeczenia i zezwolenia na pracę wydaje marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce realizacji usługi eksportowej;

3) o których mowa w ust. 3 – występuje pracodawca zagraniczny lub podmiot, u którego będzie wykonywane zadanie określone przez delegującego; decyzję w sprawie przyrzeczenia i zezwolenia na pracę wydaje marszałek województwa właściwy ze względu na siedzibę podmiotu, u którego będzie wykonywane zadanie.”,

c) ust. 6–9 otrzymują brzmienie:

„6. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca w jednostkach podległych ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, ministrowi właściwemu do spraw kultury fizycznej i sportu, ministrowi właściwemu do spraw nauki, ministrowi właściwemu do spraw turystyki, ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania oraz Prezesowi Polskiej Akademii Nauk wydaje marszałek województwa, jeżeli zostały spełnione warunki określone w przepisach ustawy oraz w odrębnych przepisach.

7. [3] Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę wydaje pracodawcy marszałek województwa, uwzględniając sytuację na lokalnym rynku pracy oraz kryteria, o których mowa w art. 8a ust. 1 pkt 1. Marszałek województwa może, w przypadkach uzasadnionych sytuacją na rynku pracy, ograniczyć rodzaj pracy do czynności zarządzających i reprezentacji podmiotu. Marszałek województwa może także uwzględnić przydatność podmiotu dla rynku pracy i gospodarki.

8. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca są wydawane na wniosek pracodawcy, na czas określony, dla określonego cudzoziemca i pracodawcy, na określone stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy. Zezwolenie jest wydawane na warunkach określonych w przyrzeczeniu, na okres nie dłuższy niż czas pobytu określony w odpowiedniej wizie lub nie dłuższy niż okres ważności zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zezwolenia, o którym mowa w przepisach o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub okres wskazany w zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 30a ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 128, poz. 1176, z późn. zm.²²⁾). W przypadku gdy wydane zostało przyrzeczenie, zezwolenie wydaje się po uzyskaniu pisemnego potwierdzenia pracodawcy o dacie rozpoczęcia wykonywania pracy przez cudzoziemca. Data rozpoczęcia wykonywania przez cudzoziemca pracy nie może być wcześniejsza niż data wydania decyzji w sprawie zezwolenia na pracę. Na wniosek pracodawcy marszałek województwa może przedłużyć przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca.

9. Na wniosek właściwego urzędu skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub konsula marszałek województwa przekazuje kopie wydanych decyzji.”,

d) ust. 11 i 12 otrzymują brzmienie:

„11. Jeżeli odrębne przepisy uzależniają możliwość zajmowania określonego stanowiska, wykonywania zawodu lub prowadzenia innej działalności od uzyskania zgody właściwego organu, pracodawca przed wystąpieniem do marszałka województwa jest obowiązany uzyskać taką zgodę.

12. Przyrzeczenie lub zezwolenie na pracę podlegają uchyleniu przez marszałka województwa, jeżeli:

1) cudzoziemiec wykonuje pracę nielegalnie;

2) cudzoziemiec utracił uprawnienia do wykonywania pracy;

3) uległy zmianie okoliczności lub dowody odnoszące się do wydanej decyzji;

4) ustała przyczyna, dla której zostało udzielone zezwolenie na pracę;

5) cudzoziemiec wykonujący za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy narusza to prawo; uchylenie przyrzeczenia lub zezwolenia na pracę w przypadku naruszenia przepisów prawa pracy następuje na wniosek właściwego inspektora pracy.”,

e) ust. 15 otrzymuje brzmienie:

„15. Minister właściwy do spraw pracy i marszałek województwa gromadzą i przetwarzają dane dotyczące cudzoziemców, wydawania zezwoleń na pracę, kontroli przestrzegania przepisów ustawy i toczących się w tych sprawach postępowań, w zakresie niezbędnym do realizacji przepisów ustawy.”;

5) [4] w art. 90 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca są wydawane przez marszałka województwa bez względu na sytuację na lokalnym rynku pracy i kryteria, o których mowa w art. 8a ust. 1 pkt 1, kierując się w szczególności zasadą wzajemności.”;

6) [5] (uchylony);

7) [6] (uchylony).

Art. 31. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.²¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„Art. 8a. 1. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez samorząd województwa należy:

1) sprawowanie kontroli w zakresie określonym w art. 116;

2) ustalanie kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców; kryteria te nie mogą zawierać wymagań dyskryminujących kandydatów ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne ani ze względu na przynależność związkową;

3) wydawanie przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców.

2. Kryteria, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

3. W sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, organem odwoławczym jest minister właściwy do spraw pracy.”;

2) w art. 10:

a) w ust. 2 uchyla się pkt 1, 2 i 5,

b) uchyla się ust. 3;

3) w art. 87 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Cudzoziemiec może wykonywać pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada zezwolenie na pracę wydane przez marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy.”;

4) w art. 88:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku gdy cudzoziemiec posiada odpowiednią wizę lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, marszałek województwa wydaje decyzję w sprawie zezwolenia na pracę. Marszałek województwa wydaje decyzję w sprawie zezwolenia na pracę także na podstawie dokumentu podróży lub zezwoleń, o których mowa w przepisach o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub na podstawie tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca i zaświadczenia potwierdzającego okres, jaki upłynął od dnia wszczęcia postępowania o nadanie statusu uchodźcy, i okoliczność, że przedłużenie postępowania nie nastąpiło z przyczyn leżących po stronie cudzoziemca.”,

b) w ust. 5 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) o których mowa w ust. 1 pkt 2 – występuje pracodawca zagraniczny; decyzję w sprawie przyrzeczenia i zezwolenia na pracę wydaje marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce realizacji usługi eksportowej;

3) o których mowa w ust. 3 – występuje pracodawca zagraniczny lub podmiot, u którego będzie wykonywane zadanie określone przez delegującego; decyzję w sprawie przyrzeczenia i zezwolenia na pracę wydaje marszałek województwa właściwy ze względu na siedzibę podmiotu, u którego będzie wykonywane zadanie.”,

c) ust. 6–9 otrzymują brzmienie:

„6. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca w jednostkach podległych ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, ministrowi właściwemu do spraw kultury fizycznej i sportu, ministrowi właściwemu do spraw nauki, ministrowi właściwemu do spraw turystyki, ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania oraz Prezesowi Polskiej Akademii Nauk wydaje marszałek województwa, jeżeli zostały spełnione warunki określone w przepisach ustawy oraz w odrębnych przepisach.

7. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę wydaje pracodawcy marszałek województwa, uwzględniając sytuację na lokalnym rynku pracy oraz kryteria, o których mowa w art. 8a ust. 1 pkt 2. Marszałek województwa może, w przypadkach uzasadnionych sytuacją na rynku pracy, ograniczyć rodzaj pracy do czynności zarządzających i reprezentacji podmiotu. Marszałek województwa może także uwzględnić przydatność podmiotu dla rynku pracy i gospodarki.

8. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca są wydawane na wniosek pracodawcy, na czas określony, dla określonego cudzoziemca i pracodawcy, na określone stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy. Zezwolenie jest wydawane na warunkach określonych w przyrzeczeniu, na okres nie dłuższy niż czas pobytu określony w odpowiedniej wizie lub nie dłuższy niż okres ważności zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zezwolenia, o którym mowa w przepisach o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub okres wskazany w zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 30a ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 128, poz. 1176, z późn. zm.²²⁾). W przypadku gdy wydane zostało przyrzeczenie, zezwolenie wydaje się po uzyskaniu pisemnego potwierdzenia pracodawcy o dacie rozpoczęcia wykonywania pracy przez cudzoziemca. Data rozpoczęcia wykonywania przez cudzoziemca pracy nie może być wcześniejsza niż data wydania decyzji w sprawie zezwolenia na pracę. Na wniosek pracodawcy marszałek województwa może przedłużyć przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca.

9. Na wniosek właściwego urzędu skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub konsula marszałek województwa przekazuje kopie wydanych decyzji.”,

d) ust. 11 i 12 otrzymują brzmienie:

„11. Jeżeli odrębne przepisy uzależniają możliwość zajmowania określonego stanowiska, wykonywania zawodu lub prowadzenia innej działalności od uzyskania zgody właściwego organu, pracodawca przed wystąpieniem do marszałka województwa jest obowiązany uzyskać taką zgodę.

12. Przyrzeczenie lub zezwolenie na pracę podlegają uchyleniu przez marszałka województwa, jeżeli:

1) cudzoziemiec wykonuje pracę nielegalnie;

2) cudzoziemiec utracił uprawnienia do wykonywania pracy;

3) uległy zmianie okoliczności lub dowody odnoszące się do wydanej decyzji;

4) ustała przyczyna, dla której zostało udzielone zezwolenie na pracę;

5) cudzoziemiec wykonujący za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy narusza to prawo; uchylenie przyrzeczenia lub zezwolenia na pracę w przypadku naruszenia przepisów prawa pracy następuje na wniosek właściwego inspektora pracy.”,

e) ust. 15 otrzymuje brzmienie:

„15. Minister właściwy do spraw pracy i marszałek województwa gromadzą i przetwarzają dane dotyczące cudzoziemców, wydawania zezwoleń na pracę, kontroli przestrzegania przepisów ustawy i toczących się w tych sprawach postępowań, w zakresie niezbędnym do realizacji przepisów ustawy.”;

5) w art. 90 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca są wydawane przez marszałka województwa bez względu na sytuację na lokalnym rynku pracy i kryteria, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, kierując się w szczególności zasadą wzajemności.”;

6) w art.116:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Marszałek województwa sprawuje kontrolę przestrzegania:

1) legalności zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, wykonywania działalności oraz wykonywania pracy przez cudzoziemców;

2) obowiązku informowania powiatowych urzędów pracy o zatrudnianiu bezrobotnego lub powierzeniu mu wykonywania innej pracy zarobkowej;

3) obowiązku informowania powiatowych urzędów pracy przez bezrobotnych o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności;

4) obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy;

5) obowiązku dokonania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia w przypadku prowadzenia działalności, której prowadzenie jest uzależnione od uzyskania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia;

6) obowiązku prowadzenia agencji zatrudnienia zgodnie z warunkami określonymi w ustawie.”,

b) ust. 3a i 3b otrzymują brzmienie:

„3a. Marszałek województwa w celu przeprowadzenia kontroli wykonuje czynności wstępne polegające na ustaleniu nazwy kontrolowanej jednostki, okresu kontroli oraz faktu przeprowadzania kontroli w kontrolowanej jednostce przez inny organ kontrolny. Wykonujący czynności wstępne są obowiązani do okazania kontrolowanej jednostce legitymacji służbowej.

3b. Marszałek województwa po zakończeniu czynności wstępnych przeprowadza kontrolę, o której mowa w ust. 1.”;

7) art. 117 i 118 otrzymują brzmienie:

„Art. 117. 1. Marszałek województwa w zakresie ustalonym w art. 116 ust. 1 oraz organy celne w zakresie określonym w odrębnych przepisach współdziałają w szczególności ze związkami zawodowymi, organizacjami pracodawców, Państwową Inspekcją Pracy, Policją, Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, Strażą Graniczną oraz urzędami kontroli skarbowej.

2. Organy Policji, w razie uzasadnionej potrzeby oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa kontrolującym, są obowiązane, na wniosek właściwego marszałka województwa lub odpowiednio organu celnego, do udzielenia stosownej pomocy.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb przeprowadzania przez marszałków województw i organy celne kontroli oraz sposób ich współdziałania z innymi organami, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności i skuteczności wykonywanej kontroli.

Art. 118. 1. Marszałek województwa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw pracy w terminie do dnia 31 stycznia wyniki przeprowadzonych w roku poprzednim kontroli oraz ich ocenę.

2. Marszałek województwa niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw pracy o przypadkach naruszenia warunków prowadzenia agencji zatrudnienia określonych w ustawie.

3. Marszałek województwa niezwłocznie powiadamia właściwego starostę o stwierdzonych przypadkach naruszenia przepisów ustawy przez bezrobotnego oraz przez pracodawcę.”.