§ 10. [1] (uchylony).

§ 10. 1. Pracownikom przysługuje dodatek za prace wykonywane w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia:

1) przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości – w wysokości do 5 %,

2) przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości – w wysokości do 10 %,

3) przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości – w wysokości do 15 %

– najniższego wynagrodzenia zasadniczego.

2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

3. Prace określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 2, 4 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach, stwierdzone przez laboratoria, o których mowa w przepisach w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

4. Podstawę przyznania dodatku za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia stanowią wyniki badań środowiskowych, przeprowadzonych w sposób określony przepisami wydanymi na podstawie art. 227 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.²⁾).

5. Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 1 i 2 oraz w ust. 3 w pkt 1, 3 i 4 przez co najmniej 80 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace określone w ust. 3 w pkt 2 – przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia.

6. W razie zbiegu uprawnień do dodatków za wykonywanie pracy o różnym stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia, pracownikowi przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia uciążliwości lub szkodliwości.