Wersja obowiązująca od 2005-10-17 do 2006-10-28

Art. 24. [Informacje umieszczane na opakowaniach] 1. Opakowania jednostkowe środków spożywczych przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta oraz dla zakładów żywienia zbiorowego powinny zawierać:

1) informacje dotyczące wartości odżywczej w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, a w odniesieniu do środków spożywczych powszechnie spożywanych, jeżeli oświadczenie żywieniowe jest zamieszczane na opakowaniu środka spożywczego lub jest stosowane w prezentacji lub reklamie tego środka;

2) inne informacje, jeżeli ich podanie jest istotne ze względu na ochronę zdrowia lub życia człowieka.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą:

1) wprowadzać konsumenta w błąd w zakresie charakterystyki środka spożywczego, w szczególności odnośnie do jego rodzaju, właściwości, składu, ilości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji, a w przypadku środka spożywczego powszechnie spożywanego zawierać określenia „dietetyczny” oraz sugerować, że jest to środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego;

2) przypisywać środkowi spożywczemu:

a) działania lub właściwości, których nie posiada,

b) właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia albo odwoływać się do takich właściwości;

3) sugerować, że środek spożywczy posiada szczególne właściwości, jeżeli wszystkie podobne środki spożywcze posiadają takie właściwości.

3. Zasady, o których mowa w ust. 2, dotyczą również prezentacji i reklamy środków spożywczych.

4. [36] Opakowania środków spożywczych muszą być znakowane w sposób zrozumiały dla konsumenta, ich napisy muszą być wyraźne, czytelne i nieusuwalne, umieszczone w widocznym miejscu, a także nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami czy obrazkami.

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych, w opakowaniach jednostkowych, zbiorczych i bez opakowań, przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta, oraz zakres informacji podawanych na opakowaniach, mając na względzie zasady określone w ust. 1–3 oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.

6. Sposób znakowania określony na podstawie ust. 5 nie dotyczy dozwolonych substancji dodatkowych nieprzeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta.

7. Szczegółowe wymagania dotyczące znakowania suplementów diety, naturalnych wód mineralnych, naturalnych wód źródlanych i wód stołowych oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego określają przepisy wydane odpowiednio na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3, art. 9a oraz art. 10 ust. 3.

8. [37] Żywność genetycznie zmodyfikowaną znakuje się na zasadach określonych w rozporządzeniu nr 1829/2003/WE oraz w rozporządzeniu nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczącym możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniającym dyrektywę 2001/18/WE (Dz. Urz. UE L 268 z 18.10.2003, str. 24), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1830/2003/WE”.

[36] Art. 24 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 178, poz. 1480). Zmiana weszła w życie 17 października 2005 r.

[37] Art. 24 ust. 8 w dodany przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 178, poz. 1480). Zmiana weszła w życie 17 października 2005 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-02-21 do 2005-10-16 (Dz.U.2005.31.265 tekst jednolity)

Art. 24. [Informacje umieszczane na opakowaniach] 1. Opakowania jednostkowe środków spożywczych przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta oraz dla zakładów żywienia zbiorowego powinny zawierać:

1) informacje dotyczące wartości odżywczej w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, a w odniesieniu do środków spożywczych powszechnie spożywanych, jeżeli oświadczenie żywieniowe jest zamieszczane na opakowaniu środka spożywczego lub jest stosowane w prezentacji lub reklamie tego środka;

2) inne informacje, jeżeli ich podanie jest istotne ze względu na ochronę zdrowia lub życia człowieka.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą:

1) wprowadzać konsumenta w błąd w zakresie charakterystyki środka spożywczego, w szczególności odnośnie do jego rodzaju, właściwości, składu, ilości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji, a w przypadku środka spożywczego powszechnie spożywanego zawierać określenia „dietetyczny” oraz sugerować, że jest to środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego;

2) przypisywać środkowi spożywczemu:

a) działania lub właściwości, których nie posiada,

b) właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia albo odwoływać się do takich właściwości;

3) sugerować, że środek spożywczy posiada szczególne właściwości, jeżeli wszystkie podobne środki spożywcze posiadają takie właściwości.

3. Zasady, o których mowa w ust. 2, dotyczą również prezentacji i reklamy środków spożywczych.

4. Przepisy ust. 1–3 nie dotyczą środków spożywczych przeznaczonych wyłącznie na eksport.

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych, w opakowaniach jednostkowych, zbiorczych i bez opakowań, przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta, oraz zakres informacji podawanych na opakowaniach, mając na względzie zasady określone w ust. 1–3 oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.

6. Sposób znakowania określony na podstawie ust. 5 nie dotyczy dozwolonych substancji dodatkowych nieprzeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta.

7. Szczegółowe wymagania dotyczące znakowania suplementów diety, naturalnych wód mineralnych, naturalnych wód źródlanych i wód stołowych oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego określają przepisy wydane odpowiednio na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3, art. 9a oraz art. 10 ust. 3.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-12-23 do 2005-02-20

Art. 24. [Informacje umieszczane na opakowaniach] 1. Opakowania jednostkowe środków spożywczych przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta oraz dla zakładów żywienia zbiorowego powinny zawierać:

1) informacje dotyczące wartości odżywczej w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, a w odniesieniu do środków spożywczych powszechnie spożywanych, jeżeli oświadczenie żywieniowe jest zamieszczane na opakowaniu środka spożywczego lub jest stosowane w prezentacji lub reklamie tego środka,

2) inne informacje, jeżeli ich podanie jest istotne ze względu na ochronę zdrowia lub życia człowieka.

2. [58] Informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą:

1) wprowadzać konsumenta w błąd w zakresie charakterystyki środka spożywczego, w szczególności odnośnie do jego rodzaju, właściwości, składu, ilości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji, a w przypadku środka spożywczego powszechnie spożywanego zawierać określenia „dietetyczny" oraz sugerować, że jest to środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego,

2) przypisywać środkowi spożywczemu:

a) działania lub właściwości, których nie posiada,

b) właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia albo odwoływać się do takich właściwości,

3) sugerować, że środek spożywczy posiada szczególne właściwości, jeżeli wszystkie podobne środki spożywcze posiadają takie właściwości.

3. Zasady, o których mowa w ust. 2, dotyczą również prezentacji i reklamy środków spożywczych.

4. Przepisy ust. 1–3 nie dotyczą środków spożywczych przeznaczonych wyłącznie na eksport.

5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych, w opakowaniach jednostkowych, zbiorczych i bez opakowań, przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta, oraz zakres informacji podawanych na opakowaniach, mając na względzie zasady określone w ust. 1–3 oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.

6. [59] Sposób znakowania określony na podstawie ust. 5 nie dotyczy dozwolonych substancji dodatkowych nieprzeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta.

7. [60] Szczegółowe wymagania dotyczące znakowania suplementów diety, naturalnych wód mineralnych, naturalnych wód źródlanych i wód stołowych oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego określają przepisy wydane odpowiednio na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3, art. 9a oraz art. 10 ust. 3.

[58] Art. 24 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. a) ustawy z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 208, poz. 2020). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2003 r.

[59] Art. 24 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 19 lit. b) ustawy z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 208, poz. 2020). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2003 r.

[60] Art. 24 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 19 lit. b) ustawy z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 208, poz. 2020). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-09-12 do 2003-12-22

Art. 24. [Informacje umieszczane na opakowaniach] 1. [52] Opakowania jednostkowe środków spożywczych przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta oraz dla zakładów żywienia zbiorowego powinny zawierać:

1) informacje dotyczące wartości odżywczej w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, a w odniesieniu do środków spożywczych powszechnie spożywanych, jeżeli oświadczenie żywieniowe jest zamieszczane na opakowaniu środka spożywczego lub jest stosowane w prezentacji lub reklamie tego środka,

2) inne informacje, jeżeli ich podanie jest istotne ze względu na ochronę zdrowia lub życia człowieka.

2. [53] Informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą:

1) wprowadzać konsumenta w błąd tekstem lub znakiem graficznym,

2) przypisywać środkowi spożywczemu:

a) działania lub właściwości, których nie posiada,

b) właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia albo odwoływać się do takich właściwości.

3. [54] Zasady, o których mowa w ust. 2, dotyczą również prezentacji i reklamy środków spożywczych.

4. [55] Przepisy ust. 1–3 nie dotyczą środków spożywczych przeznaczonych wyłącznie na eksport.

5. [56] Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych, w opakowaniach jednostkowych, zbiorczych i bez opakowań, przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta, oraz zakres informacji podawanych na opakowaniach, mając na względzie zasady określone w ust. 1–3 oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.

[52] Art. 24 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 12 września 2002 r.

[53] Art. 24 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 12 września 2002 r.

[54] Art. 24 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 12 września 2002 r.

[55] Art. 24 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 12 września 2002 r.

[56] Art. 24 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 12 września 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-09-11

Art. 24. [Informacje umieszczane na opakowaniach] 1. Opakowania jednostkowe środków spożywczych i używek powinny zawierać informacje istotne ze względu na ochronę zdrowia lub życia człowieka, dotyczące:

1) składu tych środków spożywczych i używek,

2) ich wartości odżywczej,

3) obecności w nich dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek,

4) daty ich minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia,

5) sposobu ich użycia, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie z tymi artykułami,

6) właściwości zapobiegania lub wspomagania leczenia chorób – w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz naturalnych wód mineralnych i naturalnych wód źródlanych,

7) danych identyfikujących produkującego lub wprowadzającego te artykuły do obrotu w kraju, a w odniesieniu do artykułów przywożonych z zagranicy – nazwę kraju, w którym je wyprodukowano.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, nie powinny:

1) wprowadzać konsumenta w błąd tekstem lub znakiem graficznym,

2) przypisywać środkowi spożywczemu lub używce:

a) działania lub właściwości, których nie posiadają,

b) właściwości zapobiegania lub wspomagania leczenia chorób, z wyłączeniem środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz naturalnych wód mineralnych i naturalnych wód źródlanych.

3. Wymogi dotyczące informacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych, innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz do nowej żywności.

4. Przepisy ust. 1–3 nie dotyczą środków spożywczych i używek przeznaczonych wyłącznie na eksport.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób znakowania środków spożywczych, używek i substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych oraz innych dodatków do środków spożywczych i używek, mając na względzie zasady określone w ust. 1–4.