Wersja obowiązująca od 2005-10-17 do 2006-10-28

Art. 19. [Badanie środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego] 1. [29] Na podstawie powiadomienia, o którym mowa w art. 18 ust. 1, przeprowadza się postępowanie mające na celu wyjaśnienie, czy wymienione w powiadomieniu:

1) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego wyraźnie różnią się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia oraz czy odpowiadają one szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16;

2) suplementy diety oraz substancje wzbogacające dodawane do żywności spełniają warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3.

1a. [30] Postępowania, o którym mowa w ust. 1, nie przeprowadza się w stosunku do środków spożywczych, o których mowa w art. 18 ust. 1, jeżeli środek spożywczy został już wprowadzony do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

2. Jeżeli okaże się to niezbędne, przedsiębiorca może zostać zobowiązany do udokumentowania, że zgłoszony środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1.

3. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr środków spożywczych objętych postępowaniem wyjaśniającym, o którym mowa w ust. 1, zawierający dane umożliwiające identyfikację tych środków w celu wykluczenia ponownego przeprowadzania tego postępowania.

[29] Art. 19 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 178, poz. 1480). Zmiana weszła w życie 17 października 2005 r.

[30] Art. 19 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 178, poz. 1480). Zmiana weszła w życie 17 października 2005 r.

Wersja obowiązująca od 2005-10-17 do 2006-10-28

2) suplementy diety oraz substancje wzbogacające dodawane do żywności spełniają warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3.

2. Jeżeli okaże się to niezbędne, przedsiębiorca może zostać zobowiązany do udokumentowania, że zgłoszony środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-02-21 do 2005-10-16 (Dz.U.2005.31.265 tekst jednolity)

Art. 19. [Badanie środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego] 1. Na podstawie powiadomienia, o którym mowa w art. 18 ust. 1, przeprowadza się postępowanie mające na celu wyjaśnienie, czy wymienione w powiadomieniu środki spożywcze nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka, a w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego dodatkowo, czy odpowiadają one szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16, oraz czy wyraźnie różnią się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia.

2. Jeżeli okaże się to niezbędne, przedsiębiorca może zostać zobowiązany do udokumentowania, że zgłoszony środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-12-23 do 2005-02-20

Art. 19. [Badanie środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego] [53] 1. Na podstawie powiadomienia, o którym mowa w art. 18 ust. 1, przeprowadza się postępowanie mające na celu wyjaśnienie, czy wymienione w powiadomieniu środki spożywcze nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka, a w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego dodatkowo, czy odpowiadają one szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16, oraz czy wyraźnie różnią się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia.

2. Jeżeli okaże się to niezbędne, przedsiębiorca może zostać zobowiązany do udokumentowania, że zgłoszony środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1.

[53] Art. 19 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 208, poz. 2020). Zmiana weszła w życie 23 grudnia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-01-01 do 2003-12-22

Art. 19. [Badanie środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego] [2] 1. Główny Inspektor Sanitarny przeprowadza postępowanie niezbędne do stwierdzenia, czy zgłoszony środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego odpowiada szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16, oraz czy wyraźnie różni się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia. Postępowanie to nie dotyczy dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego.

2. Jeżeli okaże się to niezbędne, Główny Inspektor Sanitarny może zobowiązać przedsiębiorcę do przedstawienia wyników badań naukowych lub innych danych, które potwierdzą, że zgłoszony środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1.

3. Jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w ust. 1, zostanie stwierdzone, że środek spożywczy objęty powiadomieniem nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 1, Główny Inspektor Sanitarny wydaje decyzję zgodnie z art. 47.

[2] Art. 19 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-09-23 do 2002-12-31

Art. 19. [Treść decyzji] 1. Decyzje dotyczące artykułów, o których mowa w art. 17 ust. 2, wydawane są na określoną partię tych artykułów.

2. Decyzje powinny określać nazwę, skład, charakterystykę i rodzaj środka spożywczego, używki, dozwolonej substancji dodatkowej lub innych dodatków do środków spożywczych i używek lub środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, ich przeznaczenie i warunki stosowania lub użycia do produkcji żywności, wymogi dotyczące ich znakowania, nazwę i adres przedsiębiorcy produkującego lub wprowadzającego je do obrotu.