§ 36. [Sposób noszenia oznak przynależności państwowej] 1. Oznakę rozpoznawczą nosi się na lewym (w batalionie reprezentacyjnym Wojska Polskiego i w kompanii reprezentacyjnej Marynarki Wojennej na prawym) rękawie płaszczy sukiennych i kurtek mundurów służbowych, na wysokości 100 mm poniżej wszycia kuli rękawa. Na kurtkach i bluzach polowych – na środku górnej kieszeni lewego rękawa. Na bluzach ćwiczebnych marynarskich – 20 mm poniżej oznaki przynależności państwowej, o której mowa w § 35 ust. 1 pkt 1.

2. Oznaki rozpoznawcze powinny się mieścić w prostokącie o wymiarach 50 x 80 mm albo w kole o średnicy 70 mm. Powierzchnia oznaki nie powinna być mniejsza niż 2 500 mm².

3. W jednostkach Marynarki Wojennej funkcję oznaki rozpoznawczej dla marynarzy spełnia, niezależnie od postanowień ust. 1, napis na taśmie otokowej czapki garnizonowej.

4. Oznak rozpoznawczych, z wyjątkiem Marynarki Wojennej, (taśm do czapek garnizonowych) nie noszą żołnierze pełniący służbę w składzie polskich kontyngentów wojskowych misji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

5. Oznak rozpoznawczych, z wyjątkiem taśm otokowych do czapek w Marynarce Wojennej, nie ustanawia się pododdziałom doraźnie formowanym dla udziału w ćwiczeniach z pododdziałami armii obcych organizowanych w kraju na podstawie porozumień międzynarodowych.

6. Proporczyk nosi się na berecie z lewej strony, w odległości 10 mm za oznaką stopnia wojskowego, równolegle do krawędzi beretu, w odstępie 20 mm.

7. Żołnierze przeniesieni do innych jednostek wojskowych nie noszą poprzednich oznak rozpoznawczych i proporczyków.

8. [38] Na kurtkach ochronnych i podpinkach do kurtek ochronnych i bluzach ocieplaczy ćwiczebnych oznak rozpoznawczych nie umieszcza się.

9. Emblemat rozpoznawczy NATO noszą żołnierze w czasie udziału w operacjach Paktu Północnoatlantyckiego. Nosi się go na kurtkach i bluzach polowych, na środku górnej kieszeni lewego rękawa. Na bluzach ćwiczebnych oficerskich (marynarskich) 20 mm poniżej oznaki przynależności państwowej, o której mowa w § 35 ust. 1 pkt 2.

§ 36. 1. Oznakę rozpoznawczą nosi się na lewym (w batalionie reprezentacyjnym Wojska Polskiego i w kompanii reprezentacyjnej Marynarki Wojennej na prawym) rękawie płaszczy sukiennych i kurtek mundurów służbowych, na wysokości 100 mm poniżej wszycia kuli rękawa. Na kurtkach i bluzach polowych – na środku górnej kieszeni lewego rękawa. Na bluzach ćwiczebnych marynarskich – 20 mm poniżej oznaki przynależności państwowej, o której mowa w § 35 ust. 1 pkt 1.

2. Oznaki rozpoznawcze powinny się mieścić w prostokącie o wymiarach 50 x 80 mm albo w kole o średnicy 70 mm. Powierzchnia oznaki nie powinna być mniejsza niż 2 500 mm².

3. W jednostkach Marynarki Wojennej funkcję oznaki rozpoznawczej dla marynarzy spełnia, niezależnie od postanowień ust. 1, napis na taśmie otokowej czapki garnizonowej.

4. Oznak rozpoznawczych, z wyjątkiem Marynarki Wojennej, (taśm do czapek garnizonowych) nie noszą żołnierze pełniący służbę w składzie polskich kontyngentów wojskowych misji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

5. Oznak rozpoznawczych, z wyjątkiem taśm otokowych do czapek w Marynarce Wojennej, nie ustanawia się pododdziałom doraźnie formowanym dla udziału w ćwiczeniach z pododdziałami armii obcych organizowanych w kraju na podstawie porozumień międzynarodowych.

6. Proporczyk nosi się na berecie z lewej strony, w odległości 10 mm za oznaką stopnia wojskowego, równolegle do krawędzi beretu, w odstępie 20 mm.

7. Żołnierze przeniesieni do innych jednostek wojskowych nie noszą poprzednich oznak rozpoznawczych i proporczyków.

8. Na kurtkach ochronnych oznak rozpoznawczych nie umieszcza się.

9. [15] Emblemat rozpoznawczy NATO noszą żołnierze w czasie udziału w operacjach Paktu Północnoatlantyckiego. Nosi się go na kurtkach i bluzach polowych, na środku górnej kieszeni lewego rękawa. Na bluzach ćwiczebnych oficerskich (marynarskich) 20 mm poniżej oznaki przynależności państwowej, o której mowa w § 35 ust. 1 pkt 2.

§ 36. 1. Oznakę rozpoznawczą nosi się na lewym (w batalionie reprezentacyjnym Wojska Polskiego i w kompanii reprezentacyjnej Marynarki Wojennej na prawym) rękawie płaszczy sukiennych i kurtek mundurów służbowych, na wysokości 100 mm poniżej wszycia kuli rękawa. Na kurtkach i bluzach polowych – na środku górnej kieszeni lewego rękawa. Na bluzach ćwiczebnych marynarskich – 20 mm poniżej oznaki przynależności państwowej, o której mowa w § 35 ust. 1 pkt 1.

2. Oznaki rozpoznawcze powinny się mieścić w prostokącie o wymiarach 50 x 80 mm albo w kole o średnicy 70 mm. Powierzchnia oznaki nie powinna być mniejsza niż 2 500 mm².

3. W jednostkach Marynarki Wojennej funkcję oznaki rozpoznawczej dla marynarzy spełnia, niezależnie od postanowień ust. 1, napis na taśmie otokowej czapki garnizonowej.

4. Oznak rozpoznawczych, z wyjątkiem Marynarki Wojennej, (taśm do czapek garnizonowych) nie noszą żołnierze pełniący służbę w składzie polskich kontyngentów wojskowych misji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

5. Oznak rozpoznawczych, z wyjątkiem taśm otokowych do czapek w Marynarce Wojennej, nie ustanawia się pododdziałom doraźnie formowanym dla udziału w ćwiczeniach z pododdziałami armii obcych organizowanych w kraju na podstawie porozumień międzynarodowych.

6. Proporczyk nosi się na berecie z lewej strony, w odległości 10 mm za oznaką stopnia wojskowego, równolegle do krawędzi beretu, w odstępie 20 mm.

7. Żołnierze przeniesieni do innych jednostek wojskowych nie noszą poprzednich oznak rozpoznawczych i proporczyków.

8. Na kurtkach ochronnych oznak rozpoznawczych nie umieszcza się.