§ 4. 1. Pomoc jest udzielana w formie dotacji przeznaczonej na dofinansowanie kosztów płacy pracowników przez okres nie dłuższy niż 24 miesiące od dnia ich zatrudnienia.

2. Do wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną zalicza się koszty płacy pracowników ponoszone w okresie udzielania pomocy, o którym mowa w ust. 1, na które składają się:

1) wynagrodzenie brutto;

2) opłacone od wynagrodzenia obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

3. [1] Intensywność pomocy udzielanej na tworzenie zatrudnienia, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną, nie może przekraczać:

1) 30 % – w przypadku inwestycji realizowanych na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy;

2) 40 % – w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego oraz mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 50 % – w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego.

4. (uchylony).

5. [2] Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3, podwyższa się, w przypadku gdy przedsiębiorca spełnia warunki określone w załączniku nr I do rozporządzenia Komisji nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r., str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 08, t. 02, str. 141) w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji nr 364/2004/WE z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie nr 70/2001/WE i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz. Urz. UE L 63 z 28.02.2004 r., str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 03, str. 64), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, odpowiednio dla:

1) mikroprzedsiębiorstwa lub małego przedsiębiorstwa – o 20 punktów procentowych brutto,

2) średniego przedsiębiorstwa – o 10 punktów procentowych brutto

– jeżeli całkowita intensywność pomocy netto nie przekracza 75 %.

6. Pomoc podlega sumowaniu z:

1) pomocą udzielaną we wszystkich formach i ze wszystkich źródeł w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 2, oraz

2) każdą pomocą przeznaczoną na nowe inwestycje, z którą związane jest tworzenie zatrudnienia objętego pomocą

– i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w ust. 3 i 5.

7. Jeżeli przedsiębiorca korzysta jednocześnie z pomocy na nowe inwestycje oraz na tworzenie zatrudnienia związanego z daną inwestycją, dopuszczalną intensywność pomocy oblicza się jako iloczyn dopuszczalnej intensywności, o której mowa w ust. 3 i 5, oraz wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji albo dwuletnich kosztów płacy nowo zatrudnionych pracowników.

§ 4. 1. Pomoc jest udzielana w formie dotacji przeznaczonej na dofinansowanie kosztów płacy pracowników przez okres nie dłuższy niż 24 miesiące od dnia ich zatrudnienia.

2. Do wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną zalicza się koszty płacy pracowników ponoszone w okresie udzielania pomocy, o którym mowa w ust. 1, na które składają się:

1) wynagrodzenie brutto;

2) opłacone od wynagrodzenia obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

3. Intensywność pomocy udzielanej na tworzenie zatrudnienia, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną, nie może przekraczać:

1) 30 % – w przypadku inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 40 % – w przypadku inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 50 % – w przypadku inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.

4. [2] (uchylony).

5. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3, podwyższa się odpowiednio o 15 punktów procentowych brutto, jeżeli:

1) przedsiębiorca spełnia warunki mikroprzedsiębiorstwa, małego lub średniego przedsiębiorstwa, określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 08, t. 2, str. 141, z późn. zm.) i

2) całkowita intensywność pomocy netto nie przekracza 75 %.

6. Pomoc podlega sumowaniu z:

1) pomocą udzielaną we wszystkich formach i ze wszystkich źródeł w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 2, oraz

2) każdą pomocą przeznaczoną na nowe inwestycje, z którą związane jest tworzenie zatrudnienia objętego pomocą

– i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w ust. 3 i 5.

7. Jeżeli przedsiębiorca korzysta jednocześnie z pomocy na nowe inwestycje oraz na tworzenie zatrudnienia związanego z daną inwestycją, dopuszczalną intensywność pomocy oblicza się jako iloczyn dopuszczalnej intensywności, o której mowa w ust. 3 i 5, oraz wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji albo dwuletnich kosztów płacy nowo zatrudnionych pracowników.

§ 4. 1. [9] Pomoc jest udzielana w formie dotacji przeznaczonej na dofinansowanie kosztów płacy pracowników przez okres nie dłuższy niż 24 miesiące od dnia ich zatrudnienia.

2. [10] Do wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną zalicza się koszty płacy pracowników ponoszone w okresie udzielania pomocy, o którym mowa w ust. 1, na które składają się:

1) wynagrodzenie brutto;

2) opłacone od wynagrodzenia obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

3. [11] Intensywność pomocy udzielanej na tworzenie zatrudnienia, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do wydatków kwalifikowalnych objętych pomocą publiczną, nie może przekraczać:

1) 30 % – w przypadku inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 40 % – w przypadku inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 50 % – w przypadku inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.

4. Podregiony, o których mowa w ust. 3, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.³⁾).

5. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3, podwyższa się odpowiednio o 15 punktów procentowych brutto, jeżeli:

1) [12] przedsiębiorca spełnia warunki mikroprzedsiębiorstwa, małego lub średniego przedsiębiorstwa, określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 08, t. 2, str. 141, z późn. zm.) i

2) całkowita intensywność pomocy netto nie przekracza 75 %.

6. Pomoc podlega sumowaniu z:

1) [13] pomocą udzielaną we wszystkich formach i ze wszystkich źródeł w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 2, oraz

2) każdą pomocą przeznaczoną na nowe inwestycje, z którą związane jest tworzenie zatrudnienia objętego pomocą

– i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w ust. 3 i 5.

7. [14] Jeżeli przedsiębiorca korzysta jednocześnie z pomocy na nowe inwestycje oraz na tworzenie zatrudnienia związanego z daną inwestycją, dopuszczalną intensywność pomocy oblicza się jako iloczyn dopuszczalnej intensywności, o której mowa w ust. 3 i 5, oraz wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji albo dwuletnich kosztów płacy nowo zatrudnionych pracowników.

§ 4. 1. Pomoc jest udzielana w formie dotacji przeznaczonej na dofinansowanie kosztów płacy pracowników przez okres 24 miesięcy od dnia ich zatrudnienia.

2. Do wydatków kwalifikowanych zalicza się 2-letnie koszty płacy pracowników, na które składają się:

1) płatna przez beneficjenta płaca brutto i

2) obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

3. Intensywność pomocy udzielanej na tworzenie zatrudnienia, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do wydatków kwalifikowalnych, nie może przekraczać:

1) 30 % – w przypadku inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 40 % – w przypadku inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 50 % – w przypadku inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.

4. Podregiony, o których mowa w ust. 3, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.³⁾).

5. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 3, podwyższa się odpowiednio o 15 punktów procentowych brutto, jeżeli:

1) beneficjent spełnia warunki małego lub średniego przedsiębiorstwa, określone w załączniku l do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu TWE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 12.01.2001, z późn. zm.⁴⁾) i

2) całkowita intensywność pomocy netto nie przekracza 75 %.

6. Pomoc podlega sumowaniu z:

1) pomocą udzielaną we wszystkich formach i ze wszystkich źródeł w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych oraz

2) każdą pomocą przeznaczoną na nowe inwestycje, z którą związane jest tworzenie zatrudnienia objętego pomocą

– i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy, o której mowa w ust. 3 i 5.

7. Jeżeli beneficjent korzysta jednocześnie z pomocy na nowe inwestycje oraz na tworzenie zatrudnienia związanego z daną inwestycją, dopuszczalną intensywność pomocy oblicza się jako iloczyn dopuszczalnej intensywności, o której mowa w ust. 3 i 5, oraz wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji albo dwuletnich kosztów płacy nowo zatrudnionych pracowników.