history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2008-06-24 do 2023-10-24
1. [2] W przypadku gdy osoba, na którą nałożono obowiązek świadczeń osobistych lub którą przeznaczono do wykonywania tych świadczeń, nie może z powodu choroby lub innego wypadku losowego stawić się do ich wykonania w terminie określonym w decyzji lub wezwaniu, niezwłocznie zawiadamia o tym wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, telefonicznie, wykorzystując inny środek łączności lub drogą pocztową. W takich przypadkach za datę zawiadomienia uważa się odpowiednio: datę raportu transmisji pojedynczej lub datę stempla pocztowego. Po ustaniu przyczyny uniemożliwiającej stawienie się do wykonania świadczeń osoba, na którą nałożono obowiązek świadczeń osobistych lub którą przeznaczono do wykonywania tych świadczeń, zgłasza się niezwłocznie do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) w celu przedstawienia dokumentów usprawiedliwiających brak możliwości stawienia się do wykonania świadczeń.
2. W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) niezwłocznie powiadamia o tym odpowiednio wojskowego komendanta uzupełnień, organ obrony cywilnej, kierownika jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej lub kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa, na rzecz których świadczenie miało być wykonywane.
[2] § 16 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 maja 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz.U. Nr 98, poz. 636). Zmiana weszła w życie 24 czerwca 2008 r.
Wersja obowiązująca od 2008-06-24 do 2023-10-24
1. [2] W przypadku gdy osoba, na którą nałożono obowiązek świadczeń osobistych lub którą przeznaczono do wykonywania tych świadczeń, nie może z powodu choroby lub innego wypadku losowego stawić się do ich wykonania w terminie określonym w decyzji lub wezwaniu, niezwłocznie zawiadamia o tym wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, telefonicznie, wykorzystując inny środek łączności lub drogą pocztową. W takich przypadkach za datę zawiadomienia uważa się odpowiednio: datę raportu transmisji pojedynczej lub datę stempla pocztowego. Po ustaniu przyczyny uniemożliwiającej stawienie się do wykonania świadczeń osoba, na którą nałożono obowiązek świadczeń osobistych lub którą przeznaczono do wykonywania tych świadczeń, zgłasza się niezwłocznie do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) w celu przedstawienia dokumentów usprawiedliwiających brak możliwości stawienia się do wykonania świadczeń.
2. W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) niezwłocznie powiadamia o tym odpowiednio wojskowego komendanta uzupełnień, organ obrony cywilnej, kierownika jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej lub kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa, na rzecz których świadczenie miało być wykonywane.
[2] § 16 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 maja 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz.U. Nr 98, poz. 636). Zmiana weszła w życie 24 czerwca 2008 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-11-05 do 2008-06-23
1. W przypadku gdy osoba, na którą nałożono obowiązek świadczeń osobistych, nie może stawić się do wykonania tych świadczeń w terminie określonym w decyzji lub wezwaniu z powodu obłożnej choroby, niezwłocznie zawiadamia o tym wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, telefonicznie, wykorzystując inny środek łączności lub drogą pocztową. W takim przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę raportu transmisji pojedynczej, datę znaku potwierdzenia innego środka łączności lub datę stempla pocztowego. Po ustaniu choroby osoba ta zgłasza się niezwłocznie do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), przedstawiając stosowne zaświadczenie lekarskie.
2. W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) niezwłocznie powiadamia o tym odpowiednio wojskowego komendanta uzupełnień, organ obrony cywilnej, kierownika jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej lub kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa, na rzecz których świadczenie miało być wykonywane.