history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2006-02-06 do 2008-12-31
1. Pomocy finansowej udziela się właścicielowi statku rybackiego za złomowanie statku rybackiego:
1) o polskiej przynależności;
2) wpisanego do stałego rejestru okrętowego, jeżeli podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego;
3) wpisanego do rejestru statków rybackich przez okres co najmniej 3 ostatnich lat; do okresu tego zalicza się okres wpisu do ewidencji statków rybackich przed wprowadzeniem rejestru statków rybackich;
4) w wieku co najmniej 10 lat;
5) posiadającego ważne:
a) licencję połowową i specjalne zezwolenie połowowe,
b) świadectwo pomiarowe wydane na podstawie pomiaru statku rybackiego dokonanego zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r., lub zgodnie z rozporządzeniem 2930/86/EWG z dnia 22 września 1986 r. określającym parametry statków rybackich,
c) dokumenty uprawniające do żeglugi, jeżeli statek jest obowiązany posiadać te dokumenty;
6) przy użyciu którego wykonywano rybołówstwo morskie przez co najmniej 75 dni, w każdym z 2 okresów 12-miesięcznych poprzedzających dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, albo przy użyciu którego w każdym z 2 okresów 12-miesięcznych poprzedzających dzień złożenia wniosku o dofinansowanie wykonywano rybołówstwo morskie przez co najmniej 80 % dni, podczas których można było wykonywać rybołówstwo morskie zgodnie z przepisami o rybołówstwie lub przepisami o żegludze morskiej albo śródlądowej.
2. [20] Przez faktyczne złomowanie statku rybackiego rozumie się odcięcie nadburcia z lewej i prawej burty wraz z umieszczoną na nich oznaką rybacką, usunięcie silnika głównego oraz pocięcie kadłuba statku w taki sposób, aby żadna z jego części nie była większa lub równa 50 % całkowitej długości kadłuba.
[20] § 81 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia z dnia 25 stycznia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy finansowej w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004–2006” (Dz.U. Nr 19, poz. 150). Zmiana weszła w życie 6 lutego 2006 r.
Wersja obowiązująca od 2006-02-06 do 2008-12-31
1. Pomocy finansowej udziela się właścicielowi statku rybackiego za złomowanie statku rybackiego:
1) o polskiej przynależności;
2) wpisanego do stałego rejestru okrętowego, jeżeli podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego;
3) wpisanego do rejestru statków rybackich przez okres co najmniej 3 ostatnich lat; do okresu tego zalicza się okres wpisu do ewidencji statków rybackich przed wprowadzeniem rejestru statków rybackich;
4) w wieku co najmniej 10 lat;
5) posiadającego ważne:
a) licencję połowową i specjalne zezwolenie połowowe,
b) świadectwo pomiarowe wydane na podstawie pomiaru statku rybackiego dokonanego zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r., lub zgodnie z rozporządzeniem 2930/86/EWG z dnia 22 września 1986 r. określającym parametry statków rybackich,
c) dokumenty uprawniające do żeglugi, jeżeli statek jest obowiązany posiadać te dokumenty;
6) przy użyciu którego wykonywano rybołówstwo morskie przez co najmniej 75 dni, w każdym z 2 okresów 12-miesięcznych poprzedzających dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, albo przy użyciu którego w każdym z 2 okresów 12-miesięcznych poprzedzających dzień złożenia wniosku o dofinansowanie wykonywano rybołówstwo morskie przez co najmniej 80 % dni, podczas których można było wykonywać rybołówstwo morskie zgodnie z przepisami o rybołówstwie lub przepisami o żegludze morskiej albo śródlądowej.
2. [20] Przez faktyczne złomowanie statku rybackiego rozumie się odcięcie nadburcia z lewej i prawej burty wraz z umieszczoną na nich oznaką rybacką, usunięcie silnika głównego oraz pocięcie kadłuba statku w taki sposób, aby żadna z jego części nie była większa lub równa 50 % całkowitej długości kadłuba.
[20] § 81 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia z dnia 25 stycznia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy finansowej w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego „Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004–2006” (Dz.U. Nr 19, poz. 150). Zmiana weszła w życie 6 lutego 2006 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-09-30 do 2006-02-05
1. Pomocy finansowej udziela się właścicielowi statku rybackiego za złomowanie statku rybackiego:
1) o polskiej przynależności;
2) wpisanego do stałego rejestru okrętowego, jeżeli podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego;
3) wpisanego do rejestru statków rybackich przez okres co najmniej 3 ostatnich lat; do okresu tego zalicza się okres wpisu do ewidencji statków rybackich przed wprowadzeniem rejestru statków rybackich;
4) w wieku co najmniej 10 lat;
5) posiadającego ważne:
a) licencję połowową i specjalne zezwolenie połowowe,
b) świadectwo pomiarowe wydane na podstawie pomiaru statku rybackiego dokonanego zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r., sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r., lub zgodnie z rozporządzeniem 2930/86/EWG z dnia 22 września 1986 r. określającym parametry statków rybackich,
c) dokumenty uprawniające do żeglugi, jeżeli statek jest obowiązany posiadać te dokumenty;
6) przy użyciu którego wykonywano rybołówstwo morskie przez co najmniej 75 dni, w każdym z 2 okresów 12-miesięcznych poprzedzających dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, albo przy użyciu którego w każdym z 2 okresów 12-miesięcznych poprzedzających dzień złożenia wniosku o dofinansowanie wykonywano rybołówstwo morskie przez co najmniej 80 % dni, podczas których można było wykonywać rybołówstwo morskie zgodnie z przepisami o rybołówstwie lub przepisami o żegludze morskiej albo śródlądowej.
2. Przez faktyczne złomowanie statku rybackiego rozumie się odcięcie nadburcia z lewej i prawej burty wraz z umieszczoną na nich oznaką rybacką, usunięcie silnika głównego oraz pocięcie kadłuba statku w taki sposób, aby żadna z jego części nie była większa lub równa 50 % całkowitej wielkości kadłuba.