history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2005-04-05 do 2010-01-01
[Znak weterynaryjny] 1. Mięso zwierząt łownych uznane za zdatne do spożycia przez ludzi znakuje się znakiem weterynaryjnym, a na etykiecie dołączonej do opakowania jednostkowego określa się gatunek zwierząt, od których pozyskano mięso, z zastrzeżeniem przepisów o znakowaniu środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych.
2. Na mięsie zwierząt łownych, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:
1) znak weterynaryjny w kształcie pięciokąta, który zawiera następujące informacje:
a) w górnej części – wyraz PL,
b) na środku – weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu,
c) w dolnej części – wyraz EWG
– przy czym w przypadku grubej zwierzyny łownej litery i cyfry powinny mieć przynajmniej odpowiednio 0,8 cm i 1 cm wysokości, a w przypadku drobnej zwierzyny łownej litery i cyfry powinny mieć 0,2 cm, albo
2) znak weterynaryjny w kształcie pięciokąta, zawierający informacje określone w pkt 1, przy czym wielkość liter i cyfr może być większa.
3. Znak weterynaryjny, o którym mowa w ust. 2:
1) pkt 1 – umieszcza się na:
a) nieopakowanych tuszach zwierząt łownych – przy użyciu pieczęci,
b) na częściach tusz zwierząt łownych lub podrobów opakowanych w porcje – w widoczny sposób na opakowaniach jednostkowych lub bezpośrednio na mięsie lub podrobach;
2) pkt 2 – umieszcza się na dużych opakowaniach zbiorczych.
4. [13] Na rynku może być umieszczane mięso zwierząt łownych oznakowane znakiem weterynaryjnym pięciokątnym, zawierającym:
1) informacje określone w dyrektywie Rady 92/45/EWG z dnia 16 czerwca 1992 r. w sprawie zdrowia publicznego i problemów zdrowotnych zwierząt odnoszących się do odstrzału dzikiej zwierzyny oraz wprowadzania do obrotu mięsa zwierząt łownych (Dz. Urz. WE L 268 z 14.09.1992) w załączniku nr 1 w rozdziale VII, lub
2) symbole określające państwo trzecie, jeżeli jest ono państwem pochodzenia mięsa.
[13] § 46 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 marca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji i dla produktów z mięsa zwierząt łownych umieszczanych na rynku (Dz.U. Nr 44, poz. 430). Zmiana weszła w życie 5 kwietnia 2005 r.
Wersja obowiązująca od 2005-04-05 do 2010-01-01
[Znak weterynaryjny] 1. Mięso zwierząt łownych uznane za zdatne do spożycia przez ludzi znakuje się znakiem weterynaryjnym, a na etykiecie dołączonej do opakowania jednostkowego określa się gatunek zwierząt, od których pozyskano mięso, z zastrzeżeniem przepisów o znakowaniu środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych.
2. Na mięsie zwierząt łownych, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:
1) znak weterynaryjny w kształcie pięciokąta, który zawiera następujące informacje:
a) w górnej części – wyraz PL,
b) na środku – weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu,
c) w dolnej części – wyraz EWG
– przy czym w przypadku grubej zwierzyny łownej litery i cyfry powinny mieć przynajmniej odpowiednio 0,8 cm i 1 cm wysokości, a w przypadku drobnej zwierzyny łownej litery i cyfry powinny mieć 0,2 cm, albo
2) znak weterynaryjny w kształcie pięciokąta, zawierający informacje określone w pkt 1, przy czym wielkość liter i cyfr może być większa.
3. Znak weterynaryjny, o którym mowa w ust. 2:
1) pkt 1 – umieszcza się na:
a) nieopakowanych tuszach zwierząt łownych – przy użyciu pieczęci,
b) na częściach tusz zwierząt łownych lub podrobów opakowanych w porcje – w widoczny sposób na opakowaniach jednostkowych lub bezpośrednio na mięsie lub podrobach;
2) pkt 2 – umieszcza się na dużych opakowaniach zbiorczych.
4. [13] Na rynku może być umieszczane mięso zwierząt łownych oznakowane znakiem weterynaryjnym pięciokątnym, zawierającym:
1) informacje określone w dyrektywie Rady 92/45/EWG z dnia 16 czerwca 1992 r. w sprawie zdrowia publicznego i problemów zdrowotnych zwierząt odnoszących się do odstrzału dzikiej zwierzyny oraz wprowadzania do obrotu mięsa zwierząt łownych (Dz. Urz. WE L 268 z 14.09.1992) w załączniku nr 1 w rozdziale VII, lub
2) symbole określające państwo trzecie, jeżeli jest ono państwem pochodzenia mięsa.
[13] § 46 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 marca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji i dla produktów z mięsa zwierząt łownych umieszczanych na rynku (Dz.U. Nr 44, poz. 430). Zmiana weszła w życie 5 kwietnia 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-08-07 do 2005-04-04
1. Mięso zwierząt łownych uznane za zdatne do spożycia przez ludzi znakuje się znakiem weterynaryjnym, a na etykiecie dołączonej do opakowania jednostkowego określa się gatunek zwierząt, od których pozyskano mięso, z zastrzeżeniem przepisów o znakowaniu środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych.
2. Na mięsie zwierząt łownych, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:
1) znak weterynaryjny w kształcie pięciokąta, który zawiera następujące informacje:
a) w górnej części – wyraz PL,
b) na środku – weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu,
c) w dolnej części – wyraz EWG
– przy czym w przypadku grubej zwierzyny łownej litery i cyfry powinny mieć przynajmniej odpowiednio 0,8 cm i 1 cm wysokości, a w przypadku drobnej zwierzyny łownej litery i cyfry powinny mieć 0,2 cm, albo
2) znak weterynaryjny w kształcie pięciokąta, zawierający informacje określone w pkt 1, przy czym wielkość liter i cyfr może być większa.
3. Znak weterynaryjny, o którym mowa w ust. 2:
1) pkt 1 – umieszcza się na:
a) nieopakowanych tuszach zwierząt łownych – przy użyciu pieczęci,
b) na częściach tusz zwierząt łownych lub podrobów opakowanych w porcje – w widoczny sposób na opakowaniach jednostkowych lub bezpośrednio na mięsie lub podrobach;
2) pkt 2 – umieszcza się na dużych opakowaniach zbiorczych.
4. Na rynku może być umieszczane mięso zwierząt łownych oznakowane znakiem weterynaryjnym pięciokątnym, zawierającym informacje określone w przepisach odrębnych5) lub symbole określające państwo trzecie, jeżeli jest ono państwem pochodzenia mięsa.