history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2005-03-19 do 2010-01-01
[Świeże mięso pozyskane w rzeźniach lub w zakładach rozbioru o małej zdolności produkcyjnej] 1. Świeże mięso pozyskane w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, w których poddaje się ubojowi nie więcej niż 20 jednostek przeliczeniowych zwierząt w tygodniu przy maksymalnej ilości 1000 jednostek przeliczeniowych zwierząt w roku, może być umieszczane na rynku krajowym, jeżeli:
1) rzeźnie te spełniają ogólne wymagania weterynaryjne dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 [10] do rozporządzenia oraz szczegółowe wymagania weterynaryjne dla rzeźni o małej zdolności produkcyjnej określone w ust. 4–11 załącznika nr 2 do rozporządzenia;
2) w rzeźniach tych są spełnione wymagania weterynaryjne:
a) dla osób zatrudnionych w zakładzie mięsnym, pomieszczeń i urządzeń w zakładach mięsnych, określone w ust. 9–22 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
b) przy uboju zwierząt, rozbiorze oraz obróbce świeżego mięsa, określone w ust. 31–41 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
c) [11] przy przechowywaniu mięsa, określone w ust. 94, 95, 97 i 103 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
d) przy transporcie mięsa, określone w ust. 105 i 108–111 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyjątkiem wymagań dotyczących świeżego mięsa przywożonego z państw trzecich;
3) podmiot prowadzący rzeźnię powiadamia urzędowego lekarza weterynarii o czasie uboju, liczbie zwierząt, które będą poddawane ubojowi, oraz o miejscu ich pochodzenia, co najmniej 12 godzin przed ubojem, aby umożliwić przeprowadzenie badania przedubojowego w rzeźni lub gospodarstwie;
4) podmiot prowadzący rzeźnię prowadzi rejestr:
a) przyjmowanych do rzeźni zwierząt oraz wysyłanego z rzeźni mięsa i produktów otrzymanych z tych zwierząt,
b) przeprowadzanych kontroli, o których mowa w § 14 ust. 1;
5) urzędowy lekarz weterynarii lub osoba wyznaczona, na podstawie przepisów o Inspekcji Weterynaryjnej, posiadająca odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych, przeprowadza badanie poubojowe w sposób określony w ust. 42–49 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz badanie określone w ust. 35 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia; jeżeli mięso wykazuje zmiany jakościowe lub oznaki rozkładu, badanie poubojowe przeprowadza urzędowy lekarz weterynarii;
6) urzędowy lekarz weterynarii lub osoba wyznaczona, o której mowa w pkt 5, regularnie sprawdza, czy w rzeźni są spełnione wymagania, o których mowa w pkt 2 lit. a i b.
2. Mięso pozyskane w zakładach rozbioru o małej zdolności produkcyjnej, które produkują nie więcej niż pięć ton mięsa bez kości w tygodniu czy też równoważną ilość mięsa z kością, umieszcza się na rynku krajowym, jeżeli zakłady te:
1) spełniają wymagania weterynaryjne dla osób zatrudnionych, pomieszczeń i urządzeń w zakładzie mięsnym, określone w ust. 9–22 załącznika nr 1 do rozporządzenia;
2) [12] spełniają wymagania weterynaryjne określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 do rozporządzenia oraz wymagania weterynaryjne zapewniające przemieszczanie, wykrawanie, dalszą obróbkę i transport mięsa oraz ubocznych surowców rzeźnych w zakładzie, w sposób uniemożliwiający ich zanieczyszczenie;
3) posiadają wydzielone miejsce do pakowania ubocznych surowców rzeźnych, jeżeli pakowanie mięsa jest dokonywane w zakładzie, przy czym zapakowane mięso jest przechowywane w innych pomieszczeniach niż nieopakowane świeże mięso oraz są spełnione wymagania weterynaryjne określone w ust. 82–93 załącznika nr 1 do rozporządzenia;
4) [13] przy rozbiorze mięsa spełniają wymagania weterynaryjne określone w ust. 50–58 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyjątkiem wymagania utrzymywania temperatury w pomieszczeniu, w którym dokonuje się rozbioru mięsa, określonej w ust. 56;
5) podlegają nadzorowi urzędowego lekarza weterynarii, o którym mowa w ust. 60 załącznika nr 1 do rozporządzenia.
3. Chłodnie składowe, w których jest przechowywane wyłącznie mięso opakowane, przeznaczone do umieszczenia na rynku krajowym, powinny spełniać ogólne wymagania weterynaryjne dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej, określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, oraz szczegółowe wymagania weterynaryjne dla chłodni składowych, określone w ust. 7 i 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z tym że rejestracja temperatury w tych pomieszczeniach może odbywać się w inny sposób niż automatycznie.
[10] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
[11] § 9 ust. 1 pkt 2 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
[12] § 9 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
[13] § 9 ust. 2 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
Wersja obowiązująca od 2005-03-19 do 2010-01-01
[Świeże mięso pozyskane w rzeźniach lub w zakładach rozbioru o małej zdolności produkcyjnej] 1. Świeże mięso pozyskane w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, w których poddaje się ubojowi nie więcej niż 20 jednostek przeliczeniowych zwierząt w tygodniu przy maksymalnej ilości 1000 jednostek przeliczeniowych zwierząt w roku, może być umieszczane na rynku krajowym, jeżeli:
1) rzeźnie te spełniają ogólne wymagania weterynaryjne dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 [10] do rozporządzenia oraz szczegółowe wymagania weterynaryjne dla rzeźni o małej zdolności produkcyjnej określone w ust. 4–11 załącznika nr 2 do rozporządzenia;
2) w rzeźniach tych są spełnione wymagania weterynaryjne:
a) dla osób zatrudnionych w zakładzie mięsnym, pomieszczeń i urządzeń w zakładach mięsnych, określone w ust. 9–22 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
b) przy uboju zwierząt, rozbiorze oraz obróbce świeżego mięsa, określone w ust. 31–41 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
c) [11] przy przechowywaniu mięsa, określone w ust. 94, 95, 97 i 103 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
d) przy transporcie mięsa, określone w ust. 105 i 108–111 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyjątkiem wymagań dotyczących świeżego mięsa przywożonego z państw trzecich;
3) podmiot prowadzący rzeźnię powiadamia urzędowego lekarza weterynarii o czasie uboju, liczbie zwierząt, które będą poddawane ubojowi, oraz o miejscu ich pochodzenia, co najmniej 12 godzin przed ubojem, aby umożliwić przeprowadzenie badania przedubojowego w rzeźni lub gospodarstwie;
4) podmiot prowadzący rzeźnię prowadzi rejestr:
a) przyjmowanych do rzeźni zwierząt oraz wysyłanego z rzeźni mięsa i produktów otrzymanych z tych zwierząt,
b) przeprowadzanych kontroli, o których mowa w § 14 ust. 1;
5) urzędowy lekarz weterynarii lub osoba wyznaczona, na podstawie przepisów o Inspekcji Weterynaryjnej, posiadająca odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych, przeprowadza badanie poubojowe w sposób określony w ust. 42–49 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz badanie określone w ust. 35 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia; jeżeli mięso wykazuje zmiany jakościowe lub oznaki rozkładu, badanie poubojowe przeprowadza urzędowy lekarz weterynarii;
6) urzędowy lekarz weterynarii lub osoba wyznaczona, o której mowa w pkt 5, regularnie sprawdza, czy w rzeźni są spełnione wymagania, o których mowa w pkt 2 lit. a i b.
2. Mięso pozyskane w zakładach rozbioru o małej zdolności produkcyjnej, które produkują nie więcej niż pięć ton mięsa bez kości w tygodniu czy też równoważną ilość mięsa z kością, umieszcza się na rynku krajowym, jeżeli zakłady te:
1) spełniają wymagania weterynaryjne dla osób zatrudnionych, pomieszczeń i urządzeń w zakładzie mięsnym, określone w ust. 9–22 załącznika nr 1 do rozporządzenia;
2) [12] spełniają wymagania weterynaryjne określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 do rozporządzenia oraz wymagania weterynaryjne zapewniające przemieszczanie, wykrawanie, dalszą obróbkę i transport mięsa oraz ubocznych surowców rzeźnych w zakładzie, w sposób uniemożliwiający ich zanieczyszczenie;
3) posiadają wydzielone miejsce do pakowania ubocznych surowców rzeźnych, jeżeli pakowanie mięsa jest dokonywane w zakładzie, przy czym zapakowane mięso jest przechowywane w innych pomieszczeniach niż nieopakowane świeże mięso oraz są spełnione wymagania weterynaryjne określone w ust. 82–93 załącznika nr 1 do rozporządzenia;
4) [13] przy rozbiorze mięsa spełniają wymagania weterynaryjne określone w ust. 50–58 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyjątkiem wymagania utrzymywania temperatury w pomieszczeniu, w którym dokonuje się rozbioru mięsa, określonej w ust. 56;
5) podlegają nadzorowi urzędowego lekarza weterynarii, o którym mowa w ust. 60 załącznika nr 1 do rozporządzenia.
3. Chłodnie składowe, w których jest przechowywane wyłącznie mięso opakowane, przeznaczone do umieszczenia na rynku krajowym, powinny spełniać ogólne wymagania weterynaryjne dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej, określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, oraz szczegółowe wymagania weterynaryjne dla chłodni składowych, określone w ust. 7 i 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z tym że rejestracja temperatury w tych pomieszczeniach może odbywać się w inny sposób niż automatycznie.
[10] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
[11] § 9 ust. 1 pkt 2 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
[12] § 9 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
[13] § 9 ust. 2 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-07-20 do 2005-03-18
1. Świeże mięso pozyskane w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, w których poddaje się ubojowi nie więcej niż 20 jednostek przeliczeniowych zwierząt w tygodniu przy maksymalnej ilości 1000 jednostek przeliczeniowych zwierząt w roku, może być umieszczane na rynku krajowym, jeżeli:
1) rzeźnie te spełniają ogólne wymagania weterynaryjne dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 do rozporządzenia oraz szczegółowe wymagania weterynaryjne dla rzeźni o małej zdolności produkcyjnej określone w ust. 4–11 załącznika nr 2 do rozporządzenia;
2) w rzeźniach tych są spełnione wymagania weterynaryjne:
a) dla osób zatrudnionych w zakładzie mięsnym, pomieszczeń i urządzeń w zakładach mięsnych, określone w ust. 9–22 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
b) przy uboju zwierząt, rozbiorze oraz obróbce świeżego mięsa, określone w ust. 31–41 załącznika nr 1 do rozporządzenia,
c) przy przechowywaniu mięsa, określone w ust. 94, 97 i 103 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jeżeli zostało zamrożone w zakładzie, w którym zostało pozyskane,
d) przy transporcie mięsa, określone w ust. 105 i 108–111 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyjątkiem wymagań dotyczących świeżego mięsa przywożonego z państw trzecich;
3) podmiot prowadzący rzeźnię powiadamia urzędowego lekarza weterynarii o czasie uboju, liczbie zwierząt, które będą poddawane ubojowi, oraz o miejscu ich pochodzenia, co najmniej 12 godzin przed ubojem, aby umożliwić przeprowadzenie badania przedubojowego w rzeźni lub gospodarstwie;
4) podmiot prowadzący rzeźnię prowadzi rejestr:
a) przyjmowanych do rzeźni zwierząt oraz wysyłanego z rzeźni mięsa i produktów otrzymanych z tych zwierząt,
b) przeprowadzanych kontroli, o których mowa w § 14 ust. 1;
5) urzędowy lekarz weterynarii lub osoba wyznaczona, na podstawie przepisów o Inspekcji Weterynaryjnej, posiadająca odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych, przeprowadza badanie poubojowe w sposób określony w ust. 42–49 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz badanie określone w ust. 35 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia; jeżeli mięso wykazuje zmiany jakościowe lub oznaki rozkładu, badanie poubojowe przeprowadza urzędowy lekarz weterynarii;
6) urzędowy lekarz weterynarii lub osoba wyznaczona, o której mowa w pkt 5, regularnie sprawdza, czy w rzeźni są spełnione wymagania, o których mowa w pkt 2 lit. a i b.
2. Mięso pozyskane w zakładach rozbioru o małej zdolności produkcyjnej, które produkują nie więcej niż pięć ton mięsa bez kości w tygodniu czy też równoważną ilość mięsa z kością, umieszcza się na rynku krajowym, jeżeli zakłady te:
1) spełniają wymagania weterynaryjne dla osób zatrudnionych, pomieszczeń i urządzeń w zakładzie mięsnym, określone w ust. 9–22 załącznika nr 1 do rozporządzenia;
2) spełniają wymagania weterynaryjne zapewniające przemieszczanie, wykrawanie, dalszą obróbkę i transport mięsa oraz ubocznych surowców rzeźnych w zakładzie, w sposób uniemożliwiający ich zanieczyszczenie;
3) posiadają wydzielone miejsce do pakowania ubocznych surowców rzeźnych, jeżeli pakowanie mięsa jest dokonywane w zakładzie, przy czym zapakowane mięso jest przechowywane w innych pomieszczeniach niż nieopakowane świeże mięso oraz są spełnione wymagania weterynaryjne określone w ust. 82–93 załącznika nr 1 do rozporządzenia;
4) przy rozbiorze mięsa spełniają wymagania weterynaryjne określone w ust. 50–58 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyjątkiem rejestracji temperatury w pomieszczeniach, w których dokonuje się rozbioru;
5) podlegają nadzorowi urzędowego lekarza weterynarii, o którym mowa w ust. 60 załącznika nr 1 do rozporządzenia.
3. Chłodnie składowe, w których jest przechowywane wyłącznie mięso opakowane, przeznaczone do umieszczenia na rynku krajowym, powinny spełniać ogólne wymagania weterynaryjne dla zakładów o małej zdolności produkcyjnej, określone w ust. 1–3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, oraz szczegółowe wymagania weterynaryjne dla chłodni składowych, określone w ust. 7 i 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z tym że rejestracja temperatury w tych pomieszczeniach może odbywać się w inny sposób niż automatycznie.