Wersja obowiązująca od 2005-03-19 do 2010-01-01

§ 13. [Świeże mięso pochodzące od niekastrowanych knurów, świń wnętrów lub obojnaków, mięso ze zwierząt poddanych ubojowi z konieczności poza rzeźnią] 1. Świeże mięso pochodzące od niekastrowanych knurów używanych do rozpłodu, świń wnętrów lub obojnaków oraz niekastrowanych knurów o wadze tuszy powyżej 80 kg, których tusza nie wydziela silnego zapachu płciowego i jeżeli po 24-godzinnym wychłodzeniu mięsa i po przeprowadzeniu próby polegającej na gotowaniu lub pieczeniu mięsa w celu wyczucia wyraźnego zapachu płciowego – zapach ten nie jest wyczuwalny, może być użyte wyłącznie do wytworzenia produktów mięsnych w zakładzie przetwórstwa.

2. Świeże mięso, o którym mowa w ust. 1, znakuje się znakiem weterynaryjnym określonym:

1) w przepisach Unii Europejskiej⁹⁾ – w przypadku świeżego mięsa pochodzącego z zakładów zatwierdzonych, przeznaczonego do handlu albo

2) w ust. 68 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia – w przypadku świeżego mięsa pochodzącego z zakładów zakwalifikowanych na rynek krajowy lub świeżego mięsa pochodzącego z zakładów zatwierdzonych, przeznaczonego do sprzedaży na rynku krajowym.

3. Po usunięciu części nienadających się do spożycia, świeże mięso i uboczne surowce rzeźne, w przypadku stwierdzenia obecności wągrów Cysticercus bovis albo Cysticercus cellulosae, w liczbie do 10 wągrów w tuszy, głowie i narządach, znakuje się znakiem weterynaryjnym, który jest określony w ust. 68 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, i poddaje się mrożeniu w sposób określony w przepisach odrębnych¹⁰⁾.

4. Mięso ze zwierząt poddanych ubojowi z konieczności poza rzeźnią, przeznaczone do spożycia przez ludzi, umieszcza się na rynku krajowym, jeżeli: [15]

1) gospodarstwo pochodzenia zwierząt nie podlega ograniczeniom z powodu wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt;

2) przed ubojem zwierzę zostało poddane badaniu przedubojowemu w sposób określony w ust. 23–30 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

3) zwierzę zostało poddane ubojowi po oszołomieniu oraz wykrwawione i, jeżeli to było możliwe, wytrzewione na miejscu; lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na ubój bez oszołomienia, a w uzasadnionych przypadkach – na zastrzelenie zwierzęcia;

4) poddane ubojowi i wykrwawione zwierzę zostanie niezwłocznie przetransportowane do rzeźni; jeżeli nie ma możliwości dostarczenia tuszy zwierzęcia poddanego ubojowi do rzeźni w ciągu godziny, to transportuje się ją, w temperaturze 0–4 °C; wytrzewienie powinno być dokonane w ciągu trzech godzin od uboju, jeżeli nie zostało dokonane bezpośrednio po uboju i jeżeli wytrzewienie zostało przeprowadzone na miejscu to narządy wewnętrzne przesyła się do rzeźni razem z tuszą;

5) zwierzę transportowane do rzeźni jest zaopatrzone w pisemne poświadczenie wydane przez lekarza weterynarii, który zarządził ubój;

6) do czasu przeprowadzenia badania poubojowego, potwierdzonego, jeżeli to niezbędne – badaniem mikrobiologicznym, tusza była przetrzymywana w sposób wykluczający kontakt z tuszami lub ubocznymi surowcami rzeźnymi przeznaczonymi do spożycia przez ludzi;

7) zostało oznakowane znakiem weterynaryjnym, o którym mowa w ust. 68 pkt 1 lit. b załącznika nr 1 do rozporządzenia.

5. Mięso odkostnione mechanicznie przeznacza się do produkcji produktów mięsnych:

1) w zakładach, o których mowa w przepisach odrębnych¹¹⁾, w których są poddawane obróbce cieplnej, w czasie której wewnątrz produktu mięsnego zostanie osiągnięta temperatura 72 °C;

2) w zakładach, o których mowa w pkt 1, innych niż zakład, w którym zostało oddzielone od kości, jeżeli po pozyskaniu zostało zamrożone do temperatury nie wyższej niż -18 °C, mierzonej wewnątrz bloku mięsa, która jest utrzymywana w czasie transportu i składowania.

6. Świeże mięso świń i koni, które nie zostało poddane badaniu na włośnie zgodnie z przepisami odrębnymi¹⁰⁾, poddaje się mrożeniu w sposób określony w tych przepisach.

7. Świeże mięso oraz uboczne surowce rzeźne, o których mowa w ust. 1–3, umieszcza się wyłącznie na rynku krajowym, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1.

8. Przetwórstwo mięsa lub procesy, o których mowa w ust. 1–6, odbywają się w zakładach pochodzenia mięsa, jeżeli posiadają warunki do przeprowadzenia tych czynności, albo w innych zakładach wskazanych przez urzędowego lekarza weterynarii.

[15] § 13 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 lutego 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz.U. Nr 37, poz. 333). Zmiana weszła w życie 19 marca 2005 r.