Wersja obowiązująca od 2008.03.28 do 2009.10.31

Rozdział 7

Ustanie stosunku służbowego

Art. 25. 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) [2] skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie;

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

6) odmowy złożenia ślubowania;

7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych;

8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego;

8a) [3] (uchylony);

8b) [4] (uchylony);

9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4;

10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby;

11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko.

2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia.

3. Odwołanie osób ze stanowisk, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3–6, w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego [5].

4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej.

5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę.

6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio.

[2] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 grudnia 2004 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 1, poz. 3) art. 25 ust. 1 pkt 3 jest zgodny z art. 32 ust. 1 i art. 60 Konstytucji RP.

[3] Art. 25 ust. 1 pkt 8a uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 53, poz. 311). Zmiana weszła w życie 28 marca 2008 r.

[4] Art. 25 ust. 1 pkt 8b uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 53, poz. 311). Zmiana weszła w życie 28 marca 2008 r.

[5] Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny utraciła moc na podstawie art. 25 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo celne (Dz.U. Nr 68, poz. 623), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2008.03.28 do 2009.10.31

Rozdział 7

Ustanie stosunku służbowego

Art. 25. 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) [2] skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie;

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

6) odmowy złożenia ślubowania;

7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych;

8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego;

8a) [3] (uchylony);

8b) [4] (uchylony);

9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4;

10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby;

11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko.

2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia.

3. Odwołanie osób ze stanowisk, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3–6, w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego [5].

4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej.

5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę.

6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio.

[2] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 grudnia 2004 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 1, poz. 3) art. 25 ust. 1 pkt 3 jest zgodny z art. 32 ust. 1 i art. 60 Konstytucji RP.

[3] Art. 25 ust. 1 pkt 8a uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 53, poz. 311). Zmiana weszła w życie 28 marca 2008 r.

[4] Art. 25 ust. 1 pkt 8b uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 53, poz. 311). Zmiana weszła w życie 28 marca 2008 r.

[5] Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny utraciła moc na podstawie art. 25 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo celne (Dz.U. Nr 68, poz. 623), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.07.08 do 2008.03.27     (Dz.U.2004.156.1641 tekst jednolity)

Rozdział 7

Ustanie stosunku służbowego

Art. 25. 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby;

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie;

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

6) odmowy złożenia ślubowania;

7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych;

8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego;

8a) wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa, ściganego z oskarżenia publicznego;

8b) tymczasowego aresztowania;

9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4;

10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby;

11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko.

2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia.

3. Odwołanie osób ze stanowisk, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3–6, w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego [1].

4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej.

5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę.

6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio.

[1] Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny utraciła moc na podstawie art. 25 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo celne (Dz.U. Nr 68, poz. 623), która weszła w życie 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.08.10 do 2004.07.07

Rozdział 7

Ustanie stosunku służbowego

Art. 25. [Przyczyny zwolnienia ze służby] 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby,

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby,

3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie,

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego,

5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

6) odmowy złożenia ślubowania,

7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych,

8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego,

8a) [1] wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa, ściganego z oskarżenia publicznego,

8b) [2] tymczasowego aresztowania,

9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4,

10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby,

11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko.

2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia.

3. Odwołanie osób ze stanowisk, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3–6, w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego.

4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej.

5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę.

6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio.

[1] Art. 25 ust. 1 pkt 8a dodany przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 120, poz. 1122). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2003 r.

[2] Art. 25 ust. 1 pkt 8b dodany przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 120, poz. 1122). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.05.01 do 2003.08.09

Rozdział 7

Ustanie stosunku służbowego

Art. 25. [Przyczyny zwolnienia ze służby] 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby,

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby,

3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie,

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego,

5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

6) odmowy złożenia ślubowania,

7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych,

8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego,

9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4,

10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby,

11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko.

2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia.

3. [31] Odwołanie osób ze stanowisk, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3–6, w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego.

4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej.

5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę.

6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio.

[31] Art. 25 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 22 pkt 8 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 41 poz. 365). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.09.15 do 2002.04.30

Rozdział 7

Ustanie stosunku służbowego

Art. 25. [Przyczyny zwolnienia ze służby] 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku:

1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby,

2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby,

3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie,

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego,

5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

6) odmowy złożenia ślubowania,

7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych,

8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego,

9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4,

10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby,

11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko.

2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia.

3. Odwołanie osób powołanych na wyższe stanowiska kierownicze w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego.

4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej.

5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę.

6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio.