Wersja obowiązująca od 2005-08-04 do 2009-05-15
1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).
2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania – właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.
3. [2] Mianowanie na stopień wojskowy starszego szeregowego następuje rozkazem przełożonego uprawnionego do mianowania na ten stopień.
[2] § 7 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie mianowania na stopnie wojskowe (Dz.U. Nr 133, poz. 1121). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2005 r.
Wersja obowiązująca od 2005-08-04 do 2009-05-15
1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).
2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania – właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.
3. [2] Mianowanie na stopień wojskowy starszego szeregowego następuje rozkazem przełożonego uprawnionego do mianowania na ten stopień.
[2] § 7 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lipca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie mianowania na stopnie wojskowe (Dz.U. Nr 133, poz. 1121). Zmiana weszła w życie 4 sierpnia 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-07-01 do 2005-08-03
1. Do mianowania na stopień wojskowy starszego szeregowego jest uprawniony dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, od szczebla co najmniej dowódcy pułku (równorzędnego).
2. W przypadku gdy dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, nie posiada uprawnień do mianowania – właściwym do mianowania jest przełożony tego dowódcy.