history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2009-12-16 do 2012-07-01
[18] 1. W celu udzielania świadczeń zdrowotnych poszkodowanym, rannym i chorym oraz umożliwienia szybkiego zwolnienia łóżek szpitalnych, w wyznaczonych budynkach przygotowuje się i wyposaża miejsca do leżenia, zwane dalej „zastępczymi miejscami szpitalnymi”, stanowiące uzupełnienie łóżkowej bazy szpitalnej kraju w razie wystąpienia sytuacji kryzysowych, zaistnienia zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny.
2. Liczbę i lokalizację zastępczych miejsc szpitalnych na obszarze województwa określa wojewoda w porozumieniu z właściwym miejscowo wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta), starostą, marszałkiem województwa.
3. Liczba zastępczych miejsc szpitalnych powinna wynosić nie mniej niż 50 na 10 tysięcy mieszkańców.
4. Zastępcze miejsca szpitalne funkcjonują w zespołach zastępczych miejsc szpitalnych nie większych niż 200 łóżek.
5. Zespoły zastępczych miejsc szpitalnych powinny posiadać co najmniej izbę przyjęć, punkt zabiegów sanitarnych i specjalnych, pomieszczenia dla chorych oraz pomieszczenia do udzielania świadczeń zdrowotnych.
6. Zespoły zastępczych miejsc szpitalnych przewidziane są do:
1) udzielania świadczeń zdrowotnych poszkodowanym, rannym i chorym:
a) niewymagającym przyjęcia do szpitala,
b) oczekującym na przyjęcie do szpitala lub transport zgodnie ze wskazaniami medycznymi,
c) po zabiegach operacyjnych, niewymagającym pobytu w szpitalu oraz pacjentom, u których proces leczenia, rekonwalescencji i rehabilitacji może być kontynuowany w trybie innym niż pobyt w szpitalu;
2) zapewnienia leczenia objawowego oraz pielęgnacji pacjentów w stanach terminalnych.
7. Zespoły zastępczych miejsc szpitalnych rozpoczynają działanie na podstawie decyzji wojewody.
8. Wskazany przez wojewodę wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa, właściwy ze względu na lokalizację tworzonych zastępczych miejsc szpitalnych, jest właściwy w sprawach przygotowania, organizacji i zapewnienia ich funkcjonowania.
9. Wojewoda koordynuje i nadzoruje tworzenie oraz funkcjonowanie zespołów zastępczych miejsc szpitalnych na terenie województwa.
[18] § 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 listopada 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystywania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz.U. Nr 202, poz. 1555). Zmiana weszła w życie 16 grudnia 2009 r.
Wersja obowiązująca od 2009-12-16 do 2012-07-01
[18] 1. W celu udzielania świadczeń zdrowotnych poszkodowanym, rannym i chorym oraz umożliwienia szybkiego zwolnienia łóżek szpitalnych, w wyznaczonych budynkach przygotowuje się i wyposaża miejsca do leżenia, zwane dalej „zastępczymi miejscami szpitalnymi”, stanowiące uzupełnienie łóżkowej bazy szpitalnej kraju w razie wystąpienia sytuacji kryzysowych, zaistnienia zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny.
2. Liczbę i lokalizację zastępczych miejsc szpitalnych na obszarze województwa określa wojewoda w porozumieniu z właściwym miejscowo wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta), starostą, marszałkiem województwa.
3. Liczba zastępczych miejsc szpitalnych powinna wynosić nie mniej niż 50 na 10 tysięcy mieszkańców.
4. Zastępcze miejsca szpitalne funkcjonują w zespołach zastępczych miejsc szpitalnych nie większych niż 200 łóżek.
5. Zespoły zastępczych miejsc szpitalnych powinny posiadać co najmniej izbę przyjęć, punkt zabiegów sanitarnych i specjalnych, pomieszczenia dla chorych oraz pomieszczenia do udzielania świadczeń zdrowotnych.
6. Zespoły zastępczych miejsc szpitalnych przewidziane są do:
1) udzielania świadczeń zdrowotnych poszkodowanym, rannym i chorym:
a) niewymagającym przyjęcia do szpitala,
b) oczekującym na przyjęcie do szpitala lub transport zgodnie ze wskazaniami medycznymi,
c) po zabiegach operacyjnych, niewymagającym pobytu w szpitalu oraz pacjentom, u których proces leczenia, rekonwalescencji i rehabilitacji może być kontynuowany w trybie innym niż pobyt w szpitalu;
2) zapewnienia leczenia objawowego oraz pielęgnacji pacjentów w stanach terminalnych.
7. Zespoły zastępczych miejsc szpitalnych rozpoczynają działanie na podstawie decyzji wojewody.
8. Wskazany przez wojewodę wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa, właściwy ze względu na lokalizację tworzonych zastępczych miejsc szpitalnych, jest właściwy w sprawach przygotowania, organizacji i zapewnienia ich funkcjonowania.
9. Wojewoda koordynuje i nadzoruje tworzenie oraz funkcjonowanie zespołów zastępczych miejsc szpitalnych na terenie województwa.
[18] § 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 listopada 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystywania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz.U. Nr 202, poz. 1555). Zmiana weszła w życie 16 grudnia 2009 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-07-08 do 2009-12-15
[Zastępcze miejsca szpitalne] 1. Liczbę i lokalizację zastępczych miejsc szpitalnych na obszarze województwa określa wojewoda, z uwzględnieniem ust. 2.
2. Minimalną liczbę zastępczych miejsc szpitalnych określa się jako 100 na 10 tysięcy mieszkańców.
3. Nadzór nad tworzeniem zastępczych miejsc szpitalnych i ich funkcjonowaniem sprawują kierownicy zakładów opieki zdrowotnej właściwi miejscowo ze względu na lokalizację zastępczych miejsc szpitalnych.
4. Obsadę kadrową zastępczych miejsc szpitalnych planują i realizują kierownicy, o których mowa w ust. 3.