history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2009-12-16 do 2012-07-01
[30] 1. Przygotowanie jednostek organizacyjnych służby krwi do wykonywania zadań na potrzeby obronne państwa realizują w formie planów:
1) Narodowe Centrum Krwi, utworzone na podstawie odrębnych przepisów – zbiorczo za całą służbę krwi;
2) Instytut w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.);
3) regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa;
4) Wojskowe Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa;
5) Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa utworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Plany, o których mowa w ust. 1, uwzględniają w szczególności:
1) przygotowanie do zwiększonego co najmniej o 100 % poboru, przetwarzania, przechowywania i wydawania krwi oraz preparatów krwiopochodnych;
2) zabezpieczenie odpowiedniej ilości zapasów pojemników, odczynników chemicznych i innych materiałów niezbędnych do pobierania, przechowywania i preparatyki krwi;
3) zabezpieczenie odpowiednich zapasów surowic wzorcowych oraz testów do badania krwiodawców w kierunku HIV, WZW, kiły i innych – w zależności od potrzeb;
4) zwiększenie liczby punktów poboru krwi.
3. Plan, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia, w uzgodnieniu odpowiednio z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
4. Plany, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5, zatwierdza Narodowe Centrum Krwi.
5. Realizację zadań wynikających z planów, o których mowa w ust. 1, koordynuje, uzgadnia i nadzoruje Narodowe Centrum Krwi.
[30] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 listopada 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystywania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz.U. Nr 202, poz. 1555). Zmiana weszła w życie 16 grudnia 2009 r.
Wersja obowiązująca od 2009-12-16 do 2012-07-01
[30] 1. Przygotowanie jednostek organizacyjnych służby krwi do wykonywania zadań na potrzeby obronne państwa realizują w formie planów:
1) Narodowe Centrum Krwi, utworzone na podstawie odrębnych przepisów – zbiorczo za całą służbę krwi;
2) Instytut w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.);
3) regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa;
4) Wojskowe Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa;
5) Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa utworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Plany, o których mowa w ust. 1, uwzględniają w szczególności:
1) przygotowanie do zwiększonego co najmniej o 100 % poboru, przetwarzania, przechowywania i wydawania krwi oraz preparatów krwiopochodnych;
2) zabezpieczenie odpowiedniej ilości zapasów pojemników, odczynników chemicznych i innych materiałów niezbędnych do pobierania, przechowywania i preparatyki krwi;
3) zabezpieczenie odpowiednich zapasów surowic wzorcowych oraz testów do badania krwiodawców w kierunku HIV, WZW, kiły i innych – w zależności od potrzeb;
4) zwiększenie liczby punktów poboru krwi.
3. Plan, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia, w uzgodnieniu odpowiednio z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
4. Plany, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5, zatwierdza Narodowe Centrum Krwi.
5. Realizację zadań wynikających z planów, o których mowa w ust. 1, koordynuje, uzgadnia i nadzoruje Narodowe Centrum Krwi.
[30] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 listopada 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystywania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz.U. Nr 202, poz. 1555). Zmiana weszła w życie 16 grudnia 2009 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-07-08 do 2009-12-15
[Podmioty odpowiedzialne za przygotowanie jednostek służby krwi na potrzeby obronne państwa] 1. Przygotowania jednostek służby krwi na potrzeby obronne państwa realizują: Instytut w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215), regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa, Wojskowe Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa oraz Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa utworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Instytut, o którym mowa w ust. 1, opracowuje plany działania w dziedzinie krwiodawstwa i krwiolecznictwa, z uwzględnieniem potrzeb obronnych państwa.
3. Plany, o których mowa w ust. 2, uwzględniają w szczególności:
1) przygotowanie do zwiększonego co najmniej o 200% poboru, przetwarzania, przechowywania i wydawania krwi oraz preparatów krwiopochodnych;
2) zabezpieczenie odpowiedniej ilości zapasów pojemników, odczynników chemicznych i innych materiałów niezbędnych do pobierania, przechowywania i preparatyki krwi;
3) zabezpieczenie odpowiednich zapasów surowic wzorcowych oraz testów do badania krwiodawców w kierunku HIV, WZW, kiły i innych – w zależności od potrzeb;
4) zwiększenie liczby punktów poboru krwi.