Wersja obowiązująca od 2008.04.12 do 2010.10.19

[Odwołanie żołnierza do kraju] 1. [8] Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, odwołuje żołnierza do kraju:

1) na wniosek organu państwa, przy którego siłach zbrojnych albo przy którego innych strukturach obronnych żołnierz pełni służbę wojskową lub w którym działa misja organizacji międzynarodowej, albo na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo na wniosek organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też na wniosek organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także na wniosek dowódcy sił międzynarodowych;

2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na stanowisku w placówce zagranicznej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej;

3) w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w § 7.

2. [9] Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania;

2) prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu;

3) wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub przełożonego, o którym mowa w § 8 ust. 5, albo dyrektora, o którym mowa w § 8 ust. 2, w przypadku żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa;

4) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż 15 dni.

[8] § 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.

[9] § 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.

Wersja obowiązująca od 2008.04.12 do 2010.10.19

[Odwołanie żołnierza do kraju] 1. [8] Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, odwołuje żołnierza do kraju:

1) na wniosek organu państwa, przy którego siłach zbrojnych albo przy którego innych strukturach obronnych żołnierz pełni służbę wojskową lub w którym działa misja organizacji międzynarodowej, albo na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo na wniosek organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też na wniosek organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także na wniosek dowódcy sił międzynarodowych;

2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na stanowisku w placówce zagranicznej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej;

3) w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w § 7.

2. [9] Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania;

2) prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu;

3) wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub przełożonego, o którym mowa w § 8 ust. 5, albo dyrektora, o którym mowa w § 8 ust. 2, w przypadku żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa;

4) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż 15 dni.

[8] § 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.

[9] § 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006.11.11 do 2008.04.11

1. Organ wyznaczający lub kierujący żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju odwołuje żołnierza do kraju:

1) [4] na wniosek organu państwa, przy którego siłach zbrojnych albo przy którego innych strukturach obronnych żołnierz pełni służbę wojskową lub w którym działa misja organizacji międzynarodowej, albo na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo na wniosek organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też na wniosek organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także na wniosek dowódcy sił międzynarodowych;

2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na stanowisku w placówce zagranicznej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej;

3) w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w § 7.

2. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania;

2) prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu;

3) wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub szefa (dyrektora, dowódcy, komendanta) jednostki lub komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach związanych z wyznaczaniem żołnierzy do służby poza granicami państwa w przypadku żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa;

4) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż 15 dni.

[4] § 10 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 października 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 195, poz. 1440). Zmiana weszła w życie 11 listopada 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.07.01 do 2006.11.10

1. Organ wyznaczający lub kierujący żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju odwołuje żołnierza do kraju:

1) na wniosek organu państwa, w którym działa misja organizacji międzynarodowej, w której żołnierz pełni służbę, albo też państwa, na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także dowódcy sił wielonarodowych;

2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na stanowisku w placówce zagranicznej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej;

3) w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w § 7.

2. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w przypadku:

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania;

2) prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu;

3) wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub szefa (dyrektora, dowódcy, komendanta) jednostki lub komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach związanych z wyznaczaniem żołnierzy do służby poza granicami państwa w przypadku żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa;

4) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.

3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż 15 dni.