Wersja obowiązująca od 2006.01.07 do 2009.12.13

§ 4. Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich ustalających:

a) [2] trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z tą służbą;

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowiska co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe od stopnia etatowego majora (komandora podporucznika), z wyjątkiem żołnierzy, o których mowa w § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10 pkt 1:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2–4.

[2] § 4 pkt 2 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 listopada 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. Nr 253, poz. 2130). Zmiana weszła w życie 7 stycznia 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.07.01 do 2006.01.06

§ 4. Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej albo niezdolność do służby kandydackiej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowiska co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe od stopnia etatowego majora (komandora podporucznika), z wyjątkiem żołnierzy, o których mowa w § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10 pkt 1:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2–4.