Wersja obowiązująca od 2006.01.07 do 2009.12.13

1. Orzekając o zdolności lub niezdolności do zawodowej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza zawodowego choroby lub ułomności, wojskowa komisja lekarska orzeka również o:

1) związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową,

2) zaliczeniu lub niezaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidów oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową

– kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 i Nr 121, poz. 1264).

2. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową.

3. [15] Orzekając o związku śmierci żołnierza zawodowego i kandydata na żołnierza zawodowego z czynną służbą wojskową, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085).

[15] § 21 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 listopada 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. Nr 253, poz. 2130). Zmiana weszła w życie 7 stycznia 2006 r.

Wersja obowiązująca od 2006.01.07 do 2009.12.13

1. Orzekając o zdolności lub niezdolności do zawodowej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza zawodowego choroby lub ułomności, wojskowa komisja lekarska orzeka również o:

1) związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową,

2) zaliczeniu lub niezaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidów oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową

– kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 i Nr 121, poz. 1264).

2. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową.

3. [15] Orzekając o związku śmierci żołnierza zawodowego i kandydata na żołnierza zawodowego z czynną służbą wojskową, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085).

[15] § 21 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 listopada 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. Nr 253, poz. 2130). Zmiana weszła w życie 7 stycznia 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.07.01 do 2006.01.06

1. Orzekając o zdolności lub niezdolności do zawodowej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza zawodowego choroby lub ułomności, wojskowa komisja lekarska orzeka również o:

1) związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową,

2) zaliczeniu lub niezaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidów oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową

– kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 i Nr 121, poz. 1264).

2. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową.