Wersja obowiązująca od 2005-11-12 do 2007-06-01
1. Wielkość pomocy, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać 50 %.
2. Wielkość pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 2 i 3 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 7, nie może przekraczać:
1) 40 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;
2) 50 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;
3) 60 % – dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.
3. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie, o którym mowa w § 3 ust. 6.
4. Wielkość pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 4 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą nie może przekraczać:
1) 50 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17, 22, 30 i 42;
2) 60 % – dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.
5. [3] W przypadku pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 2–4 jej maksymalną wielkość podwyższa się dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców o 10 punktów procentowych.
6. [4] Za mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę uznaje się przedsiębiorcę w rozumieniu § 5 ust. 7.
[3] § 8 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na inwestycje służące redukcji emisji ze źródeł spalania paliw (Dz.U. Nr 214, poz. 1797). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2005 r.
[4] § 8 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na inwestycje służące redukcji emisji ze źródeł spalania paliw (Dz.U. Nr 214, poz. 1797). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2005 r.
Wersja obowiązująca od 2005-11-12 do 2007-06-01
1. Wielkość pomocy, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać 50 %.
2. Wielkość pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 2 i 3 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 7, nie może przekraczać:
1) 40 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;
2) 50 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;
3) 60 % – dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.
3. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie, o którym mowa w § 3 ust. 6.
4. Wielkość pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 4 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą nie może przekraczać:
1) 50 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17, 22, 30 i 42;
2) 60 % – dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.
5. [3] W przypadku pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 2–4 jej maksymalną wielkość podwyższa się dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców o 10 punktów procentowych.
6. [4] Za mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę uznaje się przedsiębiorcę w rozumieniu § 5 ust. 7.
[3] § 8 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na inwestycje służące redukcji emisji ze źródeł spalania paliw (Dz.U. Nr 214, poz. 1797). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2005 r.
[4] § 8 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na inwestycje służące redukcji emisji ze źródeł spalania paliw (Dz.U. Nr 214, poz. 1797). Zmiana weszła w życie 12 listopada 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2005-11-11
1. Wielkość pomocy, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać 50 %.
2. Wielkość pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 2 i 3 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 7, nie może przekraczać:
1) 40 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;
2) 50 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;
3) 60 % – dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.
3. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie, o którym mowa w § 3 ust. 6.
4. Wielkość pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 4 liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą nie może przekraczać:
1) 50 % – dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17, 22, 30 i 42;
2) 60 % – dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.
5. W przypadku pomocy określonej w § 6 ust. 1 pkt 2–4 jej maksymalną wielkość podwyższa się dla małych i średnich przedsiębiorców o 10 punktów procentowych.
6. Za małego i średniego przedsiębiorcę uznaje się przedsiębiorcę w rozumieniu § 5 ust. 7.