§ 3a. [1] 1. Kazeinę kwasową spożywczą, kazeinę podpuszczkową spożywczą oraz kazeiniany spożywcze nieprzeznaczone bezpośrednio dla konsumenta znakuje się na opakowaniu, pojemniku lub załączonej etykiecie, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, w sposób widoczny, łatwy do odczytania i nieusuwalny, podając następujące informacje:

1) nazwę albo, w przypadku kazeinianów, nazwę uzupełnioną wskazaniem kationu lub kationów;

2) masę netto wyrażoną w kilogramach albo gramach;

3) dane identyfikujące producenta;

4) nazwę kraju pochodzenia – w przypadku środków spożywczych przywożonych z państw trzecich;

5) datę produkcji albo inne oznaczenie kodu identyfikacyjnego partii produkcyjnej.

2. Kazeinę kwasową spożywczą, kazeinę podpuszczkową spożywczą oraz kazeiniany spożywcze nieprzeznaczone bezpośrednio dla konsumenta, wprowadzane do obrotu jako mieszaniny, znakuje się na opakowaniu w sposób widoczny, łatwy do odczytania i nieusuwalny, podając oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, następujące informacje:

1) określenie „mieszanina składająca się z ...” wraz z podaniem nazw poszczególnych produktów tworzących mieszaninę według ich masy w porządku malejącym;

2) nazwę uzupełnioną wskazaniem kationu lub kationów – w przypadku kazeinianu lub kazeinianów;

3) zawartość białka – w przypadku mieszanin, w skład których wchodzą kazeiniany.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4 i ust. 2 pkt 3, mogą być umieszczone jedynie w dokumencie towarzyszącym opakowaniu lub pojemnikowi.

4. W przypadku transportu kazeiny kwasowej spożywczej, kazeiny podpuszczkowej spożywczej lub kazeinianów spożywczych luzem informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5 i ust. 2 pkt 2 i 3, mogą być umieszczone jedynie w dokumencie towarzyszącym przesyłce.