history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2010-08-10 do 2012-05-08
[Metody stosowane przy określaniu składu surowcowego produktu włókienniczego] 1. Skład surowcowy produktu włókienniczego wyznacza się, stosując:
1) metody przygotowania i pobierania próbek, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia,
2) metody przeprowadzania analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 5 [2] do rozporządzenia,
3) metody przeprowadzania analizy ilościowej trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 6 [3] do rozporządzenia,
4) metody analityczne, dotyczące metod pobierania próbek i przeprowadzania analiz, opisane w odpowiednich Polskich Normach, normach europejskich lub normach międzynarodowych
– z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Udziały procentowe włókien tekstylnych, o których mowa w § 7–13, określa się i podaje, doliczając do suchej masy każdego włókna tekstylnego dopuszczalnych dodatków, określonych w załączniku nr 7 [4] do rozporządzenia, po usunięciu elementów określonych w § 31–36.
3. W każdym przypadku, gdy jest to możliwe, analizę ilościową dwuskładnikowych i trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych przeprowadza się metodą rozdzielania ręcznego poszczególnych włókien.
[2] Załącznik nr 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz.U. Nr 135, poz. 904). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2010 r.
[3] Załącznik nr 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz.U. Nr 135, poz. 904). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2010 r.
[4] Załącznik nr 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz.U. Nr 135, poz. 904). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2010 r.
Wersja obowiązująca od 2010-08-10 do 2012-05-08
[Metody stosowane przy określaniu składu surowcowego produktu włókienniczego] 1. Skład surowcowy produktu włókienniczego wyznacza się, stosując:
1) metody przygotowania i pobierania próbek, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia,
2) metody przeprowadzania analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 5 [2] do rozporządzenia,
3) metody przeprowadzania analizy ilościowej trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 6 [3] do rozporządzenia,
4) metody analityczne, dotyczące metod pobierania próbek i przeprowadzania analiz, opisane w odpowiednich Polskich Normach, normach europejskich lub normach międzynarodowych
– z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Udziały procentowe włókien tekstylnych, o których mowa w § 7–13, określa się i podaje, doliczając do suchej masy każdego włókna tekstylnego dopuszczalnych dodatków, określonych w załączniku nr 7 [4] do rozporządzenia, po usunięciu elementów określonych w § 31–36.
3. W każdym przypadku, gdy jest to możliwe, analizę ilościową dwuskładnikowych i trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych przeprowadza się metodą rozdzielania ręcznego poszczególnych włókien.
[2] Załącznik nr 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz.U. Nr 135, poz. 904). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2010 r.
[3] Załącznik nr 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz.U. Nr 135, poz. 904). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2010 r.
[4] Załącznik nr 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz.U. Nr 135, poz. 904). Zmiana weszła w życie 10 sierpnia 2010 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2010-08-09
1. Skład surowcowy produktu włókienniczego wyznacza się, stosując:
1) metody przygotowania i pobierania próbek, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia,
2) metody przeprowadzania analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia,
3) metody przeprowadzania analizy ilościowej trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia,
4) metody analityczne, dotyczące metod pobierania próbek i przeprowadzania analiz, opisane w odpowiednich Polskich Normach, normach europejskich lub normach międzynarodowych
– z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Udziały procentowe włókien tekstylnych, o których mowa w § 7–13, określa się i podaje, doliczając do suchej masy każdego włókna tekstylnego dopuszczalnych dodatków, określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, po usunięciu elementów określonych w § 31–36.
3. W każdym przypadku, gdy jest to możliwe, analizę ilościową dwuskładnikowych i trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych przeprowadza się metodą rozdzielania ręcznego poszczególnych włókien.