Wersja obowiązująca od 2009-03-01 do 2010-10-31

§ 8. [Skażanie alkoholu etylowego] 1. Skażanie alkoholu etylowego, dokonywane na podstawie odrębnych przepisów, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności skażenia sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje właściwy naczelnik urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórka tego nadzoru. Jeżeli alkohol etylowy skażony ma być wysłany do innego podmiotu, protokół sporządza się w co najmniej trzech egzemplarzach.

1a. [7] (uchylony).

2. Podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym skażaniem alkoholu etylowego, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) objętość alkoholu etylowego wyrażoną w dm³ alkoholu etylowego 100 % vol przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających;

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji, wraz z określeniem sposobu przeprowadzonego badania.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie alkoholu etylowego odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany alkohol etylowy oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj alkoholu etylowego oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.

[7] § 8 ust. 1a uchylony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz.U. Nr 32, poz. 225). Zmiana weszła w życie 1 marca 2009 r.

Załącznik nr 2a uchylony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz.U. Nr 32, poz. 225). Zmiana weszła w życie 1 marca 2009 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-11-24 do 2009-02-28

§ 8. [Skażanie alkoholu etylowego] 1. Skażanie alkoholu etylowego, dokonywane na podstawie odrębnych przepisów, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności skażenia sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje właściwy naczelnik urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórka tego nadzoru. Jeżeli alkohol etylowy skażony ma być wysłany do innego podmiotu, protokół sporządza się w co najmniej trzech egzemplarzach.

1a. [2] Dodanie środka skażającego odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności dodania środka skażającego sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 2a [3] do rozporządzenia. Protokół sporządza się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje właściwy naczelnik urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórka tego nadzoru. Jeżeli alkohol etylowy skażony, do którego dodano środek skażający, ma być wysłany do innego podmiotu, protokół sporządza się co najmniej w trzech egzemplarzach. Przy dodaniu środka skażającego stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia dotyczące skażania.

2. Podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym skażaniem alkoholu etylowego, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) objętość alkoholu etylowego wyrażoną w dm³ alkoholu etylowego 100 % vol przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających;

3) [4] stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji, wraz z określeniem sposobu przeprowadzonego badania.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie alkoholu etylowego odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany alkohol etylowy oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj alkoholu etylowego oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.

[2] § 8 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz.U. Nr 196, poz. 1415). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2007 r.

[3] Załącznik nr 2a dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz.U. Nr 196, poz. 1415). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2007 r.

[4] § 8 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz.U. Nr 196, poz. 1415). Zmiana weszła w życie 24 listopada 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-01 do 2007-11-23

§ 8. [Skażanie alkoholu etylowego] 1. Skażanie alkoholu etylowego, dokonywane na podstawie odrębnych przepisów, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności skażenia sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje właściwy naczelnik urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórka tego nadzoru. Jeżeli alkohol etylowy skażony ma być wysłany do innego podmiotu, protokół sporządza się w co najmniej trzech egzemplarzach.

2. Podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym skażaniem alkoholu etylowego, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) objętość alkoholu etylowego wyrażoną w dm³ alkoholu etylowego 100 % vol przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających;

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie alkoholu etylowego odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany alkohol etylowy oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj alkoholu etylowego oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.