Wersja obowiązująca od 2006.06.01 do 2007.02.27

Art. 1. [1] Ustawa określa warunki i tryb udzielenia producentom rolnym:

1) płatności bezpośrednich do gruntów rolnych, określonych w przepisach art. 143b i art. 143c rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (Dz. Urz. UE L 270 z 21.10.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 40, str. 269, z późn. zm.), zwanych dalej „płatnościami”;

2) oddzielnej płatności z tytułu cukru, określonej w przepisach art. 143ba rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1, zwanej dalej „płatnością cukrową”.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz.U. Nr 92, poz. 638). Zmiana weszła w życie 1 czerwca 2006 r.

Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz.U. Nr 92, poz. 638). Zmiana weszła w życie 1 czerwca 2006 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.05.01 do 2006.05.31

Art. 1. Ustawa określa warunki i tryb udzielania producentom rolnym płatności bezpośrednich do gruntów rolnych określonych przepisami Unii Europejskiej²⁾, zwanych dalej „płatnościami".