Wersja obowiązująca od 2010.01.01 do 2011.07.14
[56] (utracił moc).
[56] Ustawa utraciła moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 144 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540), z wyjątkiem art. 14, art. 15b ust. 1, w zakresie dotyczącym kartonów do gry bingo pieniężne, ust. 2, 4, 4a i 5, art. 15d, art. 16 pkt 2 i 3, art. 18 ust. 1, 2, 4 i 5, art. 22 i art. 23.
Wersja obowiązująca od 2010.01.01 do 2011.07.14
[56] (utracił moc).
[56] Ustawa utraciła moc 1 stycznia 2010 r. na podstawie art. 144 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540), z wyjątkiem art. 14, art. 15b ust. 1, w zakresie dotyczącym kartonów do gry bingo pieniężne, ust. 2, 4, 4a i 5, art. 15d, art. 16 pkt 2 i 3, art. 18 ust. 1, 2, 4 i 5, art. 22 i art. 23.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005.01.01 do 2009.12.31
[Opłaty za zezwolenie] 1. Podmiot urządzający gry i zakłady, o których mowa w art. 2, uiszcza opłaty za udzielone zezwolenia i opłatę egzaminacyjną, o której mowa w art. 20 ust. 3, oraz opłaty za wydanie świadectwa zawodowego lub uznanie za równoważne z nim świadectwa, o którym mowa w art. 19 ust. 4.
1a. W przypadku przedłużenia zezwolenia na podstawie art. 36 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. [3] Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa.
3. [4] (uchylony).
4. [5] (uchylony).
5. [6] (uchylony).
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1. Wysokość opłat podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego.
[3] Art. 39 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 15 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 273, poz. 2703). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2005 r.
[4] Art. 39 ust. 3 uchylony przez art. 15 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 273, poz. 2703). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2005 r.
[5] Art. 39 ust. 4 uchylony przez art. 15 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 273, poz. 2703). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2005 r.
[6] Art. 39 ust. 5 uchylony przez art. 15 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 273, poz. 2703). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004.01.14 do 2004.12.31 (Dz.U.2004.4.27 tekst jednolity)
[Opłaty za zezwolenie] 1. Podmiot urządzający gry i zakłady, o których mowa w art. 2, uiszcza opłaty za udzielone zezwolenia i opłatę egzaminacyjną, o której mowa w art. 20 ust. 3, oraz opłaty za wydanie świadectwa zawodowego lub uznanie za równoważne z nim świadectwa, o którym mowa w art. 19 ust. 4.
1a. W przypadku przedłużenia zezwolenia na podstawie art. 36 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i wpłacane są na wyodrębniony rachunek ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
3. 10 % środków, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zakupy specjalistycznego sprzętu i wyposażenia oraz szkolenie zapewniające zwiększenie skuteczności nadzoru i kontroli nad działalnością podmiotów urządzających gry i zakłady, o których mowa w art. 2.
4. Ze środków, o których mowa w ust. 3, mogą być również pokrywane koszty dodatkowych badań dokumentów przedstawionych przez wnioskodawców i koszty weryfikacji podmiotów urządzających gry i zakłady, o których mowa w art. 2, oraz koszty badań rynku tych gier i zakładów zleconych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych wyspecjalizowanym instytucjom.
5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874 i Nr 166, poz. 1611).
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1. Wysokość opłat podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.06.15 do 2004.01.13
[Opłaty za zezwolenie] 1. [77] Podmiot urządzający gry i zakłady, o których mowa w art. 2, uiszcza opłaty za udzielone zezwolenia i opłatę egzaminacyjną, o której mowa w art. 20 ust. 3, oraz opłaty za wydanie świadectwa zawodowego lub uznanie za równoważne z nim świadectwa, o którym mowa w art. 19 ust. 4.
1a. W przypadku przedłużenia zezwolenia na podstawie art. 36 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i wpłacane są na wyodrębniony rachunek ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
3. [78] 10% środków, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zakupy specjalistycznego sprzętu i wyposażenia oraz szkolenie zapewniające zwiększenie skuteczności nadzoru i kontroli nad działalnością podmiotów urządzających gry i zakłady, o których mowa w art. 2.
4. [79] Ze środków, o których mowa w ust. 3, mogą być również pokrywane koszty dodatkowych badań dokumentów przedstawionych przez wnioskodawców i koszty weryfikacji podmiotów urządzających gry i zakłady, o których mowa w art. 2, oraz koszty badań rynku tych gier i zakładów zleconych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych wyspecjalizowanym instytucjom.
5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014).
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1. Wysokość opłat podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego.
[77] Art. 39 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. a) ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r o zmianie ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. 84, poz. 774). Zmiana weszła w życie 15 czerwca 2003 r.
[78] Art. 39 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. b) ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r o zmianie ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. 84, poz. 774). Zmiana weszła w życie 15 czerwca 2003 r.
[79] Art. 39 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. b) ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r o zmianie ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. 84, poz. 774). Zmiana weszła w życie 15 czerwca 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.06.23 do 2003.06.14
[Opłaty za zezwolenie] 1. Podmiot urządzający gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach uiszcza opłaty za udzielone zezwolenie oraz za złożenie egzaminu przez osoby, o których mowa w art. 19 ust. 1, i wydanie tym osobom świadectwa zawodowego.
1a. W przypadku przedłużenia zezwolenia na podstawie art. 36 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i wpłacane są na wyodrębniony rachunek ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
3. 10% środków, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zakupy specjalistycznego sprzętu i wyposażenia oraz szkolenie zapewniające zwiększenie skuteczności nadzoru i kontroli nad działalnością podmiotów urządzających gry losowe, zakłady wzajemne i gry na automatach.
4. Ze środków, o których mowa w ust. 3, mogą być również pokrywane koszty dodatkowych badań dokumentów przedstawionych przez wnioskodawców i koszty weryfikacji podmiotów urządzających gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach oraz koszty badań rynku gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach zleconych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych wyspecjalizowanym instytucjom.
5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014).
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1. Wysokość opłat podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego.
Wersja archiwalna obowiązująca od 1992.12.08
Art. 39. 1. Podmiot urządzający gry losowe lub zakłady wzajemne uiszcza opłaty za udzielone zezwolenie oraz za złożenie egzaminu i wydanie świadectwa zawodowego osobom, o których mowa w art. 19 ust. 1.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wpłacane są na wyodrębniony rachunek Ministra Finansów z przeznaczeniem na zapewnienie efektywności postępowania wnioskowego i usprawnienie nadzoru i kontroli podmiotów urządzających gry losowe i zakłady wzajemne, z uwzględnieniem premii dla pracowników nadzoru.
3. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, oraz zasady rozdysponowania tych opłat na cele wymienione w ust. 2.