Art. 51. 1. Były pracownik zlikwidowanej kopalni Dolnośląskiego Zagłębia Węgla Kamiennego, którego prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy i który nie spełnia warunków do górniczej emerytury w myśl przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nabywa prawo do emerytury górniczej, jeżeli:

1) [8] udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową łącznie przez 15 lat, w tym posiadał 5 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo

2) udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynoszący co najmniej 20 lat oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do osób, które nie przystąpiły do otwartego funduszu emerytalnego oraz nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy.

3. Osobom uprawnionym do emerytury, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje uprawnienie, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760), jeżeli są uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej.

4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do wniosków o emerytury górnicze złożonych do dnia 30 czerwca 2004 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Termin, o którym mowa w ust. 4, uważa się za dotrzymany, jeżeli wniosek o emeryturę górniczą zostanie złożony w ciągu 14 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu uznającego ustąpienie niezdolności do pracy, a w dniu 30 czerwca 2004 r. odwołanie od decyzji odmawiającej prawa do renty było przedmiotem postępowania sądowego.

Art. 51. 1. Były pracownik zlikwidowanej kopalni Dolnośląskiego Zagłębia Węgla Kamiennego, którego prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy i który nie spełnia warunków do górniczej emerytury w myśl przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nabywa prawo do emerytury górniczej, jeżeli:

1) [1] udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową łącznie przez co najmniej 20 lat, w tym posiadał 10 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo

2) udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynoszący co najmniej 20 lat oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do osób, które nie przystąpiły do otwartego funduszu emerytalnego oraz nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy.

3. Osobom uprawnionym do emerytury, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje uprawnienie, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760), jeżeli są uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej.

4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do wniosków o emerytury górnicze złożonych do dnia 30 czerwca 2004 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Termin, o którym mowa w ust. 4, uważa się za dotrzymany, jeżeli wniosek o emeryturę górniczą zostanie złożony w ciągu 14 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu uznającego ustąpienie niezdolności do pracy, a w dniu 30 czerwca 2004 r. odwołanie od decyzji odmawiającej prawa do renty było przedmiotem postępowania sądowego.

Art. 51. 1. Były pracownik zlikwidowanej kopalni Dolnośląskiego Zagłębia Węgla Kamiennego, którego prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy i który nie spełnia warunków do górniczej emerytury w myśl przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nabywa prawo do emerytury górniczej, jeżeli:

1) udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynoszący co najmniej 15 lat oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową przez okres co najmniej 5 lat albo

2) udowodnił okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynoszący co najmniej 20 lat oraz pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do osób, które nie przystąpiły do otwartego funduszu emerytalnego oraz nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy.

3. Osobom uprawnionym do emerytury, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje uprawnienie, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760), jeżeli są uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy górniczej lub chorobą zawodową powstałą w związku z wykonywaniem pracy górniczej.

4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do wniosków o emerytury górnicze złożonych do dnia 30 czerwca 2004 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Termin, o którym mowa w ust. 4, uważa się za dotrzymany, jeżeli wniosek o emeryturę górniczą zostanie złożony w ciągu 14 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu uznającego ustąpienie niezdolności do pracy, a w dniu 30 czerwca 2004 r. odwołanie od decyzji odmawiającej prawa do renty było przedmiotem postępowania sądowego.