Art. 5. [Prawo do zwolnień podatkowych] 1. [1] Z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1) w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. – jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,

2) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. – jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

– w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001 /WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).

2. [2] Dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że:

1) maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:

a) 30 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym,

b) 75 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2000 r.,

c) 50 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999 r.,

2) przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której mowa w pkt 1, uwzględnia się koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia,

3) przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia się całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000,

4) do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę.

3. [3] W przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2, i jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.

4. [4] W zakresie uregulowanym w ust. 1 i 2 oraz art. 10 i 11 nie stosuje się przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291).

5. [5] Za przedsiębiorcę prowadzącego działalność w sektorze motoryzacyjnym uważa się przedsiębiorcę:

1) prowadzącego działalność obejmującą produkcję, montaż lub prace projektowo-wdrożeniowe w zakresie:

a) silników spalinowych, ze spalaniem wewnętrznym, a także innych silników stosowanych wyłącznie w pojazdach mechanicznych określonych w lit. b–d,

b) samochodów osobowych,

c) pozostałych pojazdów mechanicznych przeznaczonych do przewozu osób,

d) pojazdów mechanicznych przeznaczonych do przewozu towarów,

e) nadwozi pojazdów mechanicznych, z wyłączeniem przyczep i naczep,

2) będącego dostawcą komponentów, który zaopatruje przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, w komponenty na potrzeby procesu produkcyjnego lub stadium montażu lub bierze udział w pracach projektowo-wdrożeniowych dotyczących produktów wymienionych w pkt 1, pod warunkiem że:

a) działalność ta jest wykonywana w bliskiej odległości od miejsca wykonywania działalności przez przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, przez co rozumie się w szczególności odległość mającą znaczący wpływ na minimalizację kosztów transportu komponentów, w tym pozwalającą na bezpośrednie połączenie miejsc wykonywania działalności obu przedsiębiorców linią kolejową lub taśmą transportującą, oraz

b) przedsiębiorca, o którym mowa w pkt 1, jest odbiorcą co najmniej połowy komponentów sprzedawanych przez danego dostawcę

– przy czym przez komponenty należy rozumieć zestaw podstawowych elementów przeznaczonych do produktów wymienionych w pkt 1 lit. a–d, produkowane, składane lub montowane przez dostawcę komponentów i dostarczane przez niego przedsiębiorcy, o którym mowa w pkt 1, przy wykorzystaniu systemu zamówień. W szczególności komponentami są części i akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników oraz elementy wyposażenia elektrycznego do pojazdów samochodowych.

6. [6] Począwszy od roku obrotowego następującego po roku, w którym:

1) zostało zbytych 100 % wkładów udziałów lub akcji przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1,

2) spółka będąca małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1, połączyła się z inną spółką,

3) nastąpiło nabycie przedsiębiorstwa od przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1

– przedsiębiorca traci prawo do zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1.

7. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 albo 2, jest osobową spółką handlową albo spółką cywilną, uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują w okresie ważności zezwolenia wspólnikom tej spółki.

8. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, jest osobową spółką handlową albo spółką cywilną, maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 2, ustala się:

1) odrębnie w odniesieniu do każdego wspólnika tej spółki proporcjonalnie do wielkości jego udziału w zyskach spółki;

2) z uwzględnieniem wielkości pomocy publicznej otrzymanej przez tę spółkę.

Art. 5. [Prawo do zwolnień podatkowych] 1. Z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1) w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. – jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5;

2) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. – jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5.

2. Dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że:

1) maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:

a) 30% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej,

b) 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2000 r.,

c) 50% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. – dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999 r.;

2) przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której mowa w pkt 1, uwzględnia się koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę w ramach zezwolenia od dnia uzyskania zezwolenia;

3) przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia się całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000;

4) do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę od dnia 1 stycznia 2001 r.

3. W przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2, i jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.

4. Przepisów wydanych na podstawie art. 13 i art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 141, poz. 1177 oraz z 2003 r. Nr 159, poz. 1537), zwanej dalej „ustawą o pomocy publicznej", w części dotyczącej wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej, nie stosuje się w zakresie uregulowanym w ust. 1 i 2 oraz art. 10 i 11.

5. Małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1, jest, odpowiednio, maty lub średni przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.³⁾), zwanej dalej „ustawą – Prawo działalności gospodarczej", z tym że:

1) w celu ustalenia spełnienia warunków, o których mowa w art. 54 ust. 1 i art. 55 ust. 1 ustawy – Prawo działalności gospodarczej, uwzględnia się liczbę zatrudnionych pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty), przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych i sumę aktywów bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego każdej ze spółek, w której przedsiębiorca posiada prawo do co najmniej 25% udziału w zysku lub co najmniej 25% ogólnej liczby wkładów, udziałów lub akcji lub taką ich ilość, która uprawnia do co najmniej 25% głosów w zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu akcjonariuszy;

2) progów, o których mowa w art. 54 ust. 2 i art. 55 ust. 2 ustawy – Prawo działalności gospodarczej, nie uważa się za przekroczone, jeżeli:

a) wspólnikami (akcjonariuszami) spółki są spółki inwestujące środki publiczne w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, spółki dokonujące inwestycji kapitałowych o charakterze czasowym lub inwestorzy kwalifikowani w rozumieniu art. 4 pkt 21 lit. a–e ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447, z późn. zm.⁴⁾) i żaden podmiot nie jest podmiotem dominującym w tej spółce w rozumieniu tej ustawy albo

b) kapitał zakładowy spółki jest rozproszony w taki sposób, że nie jest możliwe określenie, do kogo należą udziały (akcje), a spółka ta złoży oświadczenie, że może zasadnie przypuszczać, że jej udziały (akcje) nie należą w co najmniej 25% do jednego podmiotu lub łącznie do kilku podmiotów, które nie są małymi lub średnimi przedsiębiorcami w rozumieniu niniejszego ustępu;

3) za małego lub średniego przedsiębiorcę uznaje się także spółkę cywilną, która spełnia warunki określone w art. 54 lub art. 55 ustawy – Prawo działalności gospodarczej oraz warunki określone w pkt 1 i 2.

6. Począwszy od roku obrotowego następującego po roku, w którym:

1) zostało zbytych 100% wkładów, udziałów lub akcji przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5,

2) spółka będąca małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5 połączyła się z inną spółką,

3) nastąpiło nabycie przedsiębiorstwa od przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5

– przedsiębiorca traci prawo do zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1.

7. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 albo 2, jest osobową spółką handlową albo spółką cywilną, uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują w okresie ważności zezwolenia wspólnikom tej spółki.

8. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, jest osobową spółką handlową albo spółką cywilną, maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 2, ustala się:

1) odrębnie w odniesieniu do każdego wspólnika tej spółki proporcjonalnie do wielkości jego udziału w zyskach spółki;

2) z uwzględnieniem wielkości pomocy publicznej otrzymanej przez tę spółkę.