Rozdział 2

Prowadzenie szkolenia lotniczego w celu uzyskiwania kwalifikacji

§ 5. [Zakres szkolenia lotniczego] 1. Zakres szkolenia lotniczego, wymagany dla uzyskania licencji członka personelu lotniczego lub uprawnień lotniczych do niej wpisywanych, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Szkolenie lotnicze składa się z:

1) szkolenia teoretycznego – nauczania wiedzy lotniczej – dla wszystkich specjalności członków personelu lotniczego,

2) szkolenia praktycznego na ziemi i w locie – nauczania umiejętności praktycznych – dla pilotów wszystkich specjalności, nawigatorów, mechaników pokładowych, radiooperatorów pokładowych i skoczków spadochronowych,

3) szkolenia praktycznego na ziemi –dla kontrolerów ruchu lotniczego, operatorów tankowania statków powietrznych, informatorów służby informacji powietrznej, dyspozytorów lotniczych i mechaników poświadczenia obsługi,

4) uzupełniającego szkolenia praktycznego – w formie nadzorowanej praktyki lotniczej, w zakresie wymaganym do uzyskania:

a) uprawnienia instruktora szkolenia praktycznego, o którym mowa w ust. 3.4.6.1.1, 3.4.6.1.3, 3.4.6.1.4, 3.4.6.2.1, 3.4.6.2.3, 3.4.6.3.1, 3.4.6.4.1, 3.4.6.5.1 i 3.4.6.6.1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, wpisywanego do licencji pilota albo skoczka spadochronowego zawodowego,

b) uprawnienia dotyczącego rodzaju obsługi i typu statku powietrznego, wpisywanego do licencji poświadczenia obsługi,

c) uprawnień wymienionych w ust. 3.6 i 3.7 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

d) uprawnień wymienionych w ust. 2.3 załącznika nr 3 do rozporządzenia

– które prowadzone jest zgodnie z programami szkolenia lotniczego, opracowanymi przez prowadzącego szkolenie i zatwierdzonymi przez Prezesa Urzędu, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Dopuszcza się szkolenie osoby, która wykazała przed prowadzącym szkolenie, że posiada niektóre z wymaganych wiadomości lub umiejętności, według indywidualnego toku szkolenia. Indywidualny tok szkolenia opracowuje, na podstawie zatwierdzonego programu szkolenia, prowadzący szkolenie i przedstawia Prezesowi Urzędu do zatwierdzenia.

4. Szkolenie praktyczne na ziemi i w locie prowadzi się wyłącznie:

1) na statkach powietrznych:

a) spełniających wymagania określone w art. 31 ust. 1 ustawy lub

b) na statkach powietrznych, o których mowa w art. 33 ust. 2 ustawy, lub

c) na polskich państwowych statkach powietrznych

– które odpowiadają rodzajowi i zakresowi szkolenia oraz są do niego przystosowane zgodnie z wymaganiami, o których mowa w ust. 2.3.4 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

2) [3] przy zastosowaniu odpowiednich do rodzaju i zakresu szkolenia, naziemnych urządzeniach treningowych, spełniających wymagania:

a) JAR-FSTD A – Samolotowe szkoleniowe urządzenia symulacji lotu lub

b) JAR-FSTD H – Śmigłowcowe szkoleniowe urządzenia symulacji lotu

– chyba że Prezes Urzędu, na wniosek prowadzącego szkolenie i po stwierdzeniu, że nie zostanie obniżony poziom szkolenia, wyrazi zgodę na zastosowanie urządzeń treningowych niespełniających tych wymagań.

Rozdział 2

Prowadzenie szkolenia lotniczego w celu uzyskiwania kwalifikacji

§ 5. [Zakres szkolenia lotniczego] 1. [10] Zakres szkolenia lotniczego, wymagany dla uzyskania licencji członka personelu lotniczego lub uprawnień lotniczych do niej wpisywanych, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Szkolenie lotnicze składa się z:

1) szkolenia teoretycznego – nauczania wiedzy lotniczej – dla wszystkich specjalności członków personelu lotniczego,

2) szkolenia praktycznego na ziemi i w locie – nauczania umiejętności praktycznych – dla pilotów wszystkich specjalności, nawigatorów, mechaników pokładowych, radiooperatorów pokładowych i skoczków spadochronowych,

3) szkolenia praktycznego na ziemi –dla kontrolerów ruchu lotniczego, operatorów tankowania statków powietrznych, informatorów służby informacji powietrznej, dyspozytorów lotniczych i mechaników poświadczenia obsługi,

4) uzupełniającego szkolenia praktycznego – w formie nadzorowanej praktyki lotniczej, w zakresie wymaganym do uzyskania:

a) uprawnienia instruktora szkolenia praktycznego, o którym mowa w ust. 3.4.6.1.1, 3.4.6.1.3, 3.4.6.1.4, 3.4.6.2.1, 3.4.6.2.3, 3.4.6.3.1, 3.4.6.4.1, 3.4.6.5.1 i 3.4.6.6.1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, wpisywanego do licencji pilota albo skoczka spadochronowego zawodowego,

b) uprawnienia dotyczącego rodzaju obsługi i typu statku powietrznego, wpisywanego do licencji poświadczenia obsługi,

c) uprawnień wymienionych w ust. 3.6 i 3.7 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

d) uprawnień wymienionych w ust. 2.3 załącznika nr 3 do rozporządzenia

– które prowadzone jest zgodnie z programami szkolenia lotniczego, opracowanymi przez prowadzącego szkolenie i zatwierdzonymi przez Prezesa Urzędu, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Dopuszcza się szkolenie osoby, która wykazała przed prowadzącym szkolenie, że posiada niektóre z wymaganych wiadomości lub umiejętności, według indywidualnego toku szkolenia. Indywidualny tok szkolenia opracowuje, na podstawie zatwierdzonego programu szkolenia, prowadzący szkolenie i przedstawia Prezesowi Urzędu do zatwierdzenia.

4. Szkolenie praktyczne na ziemi i w locie prowadzi się wyłącznie:

1) na statkach powietrznych:

a) spełniających wymagania określone w art. 31 ust. 1 ustawy lub

b) na statkach powietrznych, o których mowa w art. 33 ust. 2 ustawy, lub

c) na polskich państwowych statkach powietrznych

– które odpowiadają rodzajowi i zakresowi szkolenia oraz są do niego przystosowane zgodnie z wymaganiami, o których mowa w ust. 2.3.4 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

2) przy zastosowaniu odpowiednich do rodzaju i zakresu szkolenia, naziemnych urządzeniach treningowych, spełniających wymagania:

a) JAR-STD 1A – Samolotowe symulatory lotu lub

b) JAR-STD 2A – Samolotowe urządzenia do szkolenia lotniczego, lub

c) JAR-STD 3A – Urządzenia do szkolenia procedur lotu i nawigacyjnych (samoloty), lub

d) JAR-STD 4A – Urządzenia do podstawowego szkolenia w lotach według wskazań przyrządów,

e) JAR-STD 1H – Śmigłowcowe symulatory lotu, lub

f) JAR-STD 3H – Urządzenia do szkolenia procedur lotu i nawigacyjnych (śmigłowce)

– chyba że Prezes Urzędu, na wniosek prowadzącego szkolenie i po stwierdzeniu, że nie zostanie obniżony poziom szkolenia, wyrazi zgodę na zastosowanie urządzeń treningowych niespełniających tych wymagań.

Rozdział 2

Prowadzenie szkolenia lotniczego w celu uzyskiwania kwalifikacji

§ 5. 1. Zakres szkolenia lotniczego, wymagany dla uzyskania licencji członka personelu lotniczego lub uprawnień lotniczych do niej wpisywanych, jest określony w załączniku nr 1 lub załączniku nr 4 do rozporządzenia.

2. Szkolenie lotnicze składa się z:

1) szkolenia teoretycznego – nauczania wiedzy lotniczej – dla wszystkich specjalności członków personelu lotniczego,

2) szkolenia praktycznego na ziemi i w locie – nauczania umiejętności praktycznych – dla pilotów wszystkich specjalności, nawigatorów, mechaników pokładowych, radiooperatorów pokładowych i skoczków spadochronowych,

3) [3] szkolenia praktycznego na ziemi –dla kontrolerów ruchu lotniczego, operatorów tankowania statków powietrznych, informatorów służby informacji powietrznej, dyspozytorów lotniczych i mechaników poświadczenia obsługi,

4) uzupełniającego szkolenia praktycznego – w formie nadzorowanej praktyki lotniczej, w zakresie wymaganym do uzyskania:

a) uprawnienia instruktora szkolenia praktycznego, o którym mowa w ust. 3.4.6.1.1, 3.4.6.1.3, 3.4.6.1.4, 3.4.6.2.1, 3.4.6.2.3, 3.4.6.3.1, 3.4.6.4.1, 3.4.6.5.1 i 3.4.6.6.1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, wpisywanego do licencji pilota albo skoczka spadochronowego zawodowego,

b) uprawnienia dotyczącego rodzaju obsługi i typu statku powietrznego, wpisywanego do licencji poświadczenia obsługi,

c) uprawnień wymienionych w ust. 3.6 i 3.7 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

d) uprawnień wymienionych w ust. 2.3 załącznika nr 3 do rozporządzenia

– które prowadzone jest zgodnie z programami szkolenia lotniczego, opracowanymi przez prowadzącego szkolenie i zatwierdzonymi przez Prezesa Urzędu, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Dopuszcza się szkolenie osoby, która wykazała przed prowadzącym szkolenie, że posiada niektóre z wymaganych wiadomości lub umiejętności, według indywidualnego toku szkolenia. Indywidualny tok szkolenia opracowuje, na podstawie zatwierdzonego programu szkolenia, prowadzący szkolenie i przedstawia Prezesowi Urzędu do zatwierdzenia.

4. Szkolenie praktyczne na ziemi i w locie prowadzi się wyłącznie:

1) na statkach powietrznych:

a) spełniających wymagania określone w art. 31 ust. 1 ustawy lub

b) na statkach powietrznych, o których mowa w art. 33 ust. 2 ustawy, lub

c) na polskich państwowych statkach powietrznych

– które odpowiadają rodzajowi i zakresowi szkolenia oraz są do niego przystosowane zgodnie z wymaganiami, o których mowa w ust. 2.3.4 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

2) przy zastosowaniu odpowiednich do rodzaju i zakresu szkolenia, naziemnych urządzeniach treningowych, spełniających wymagania:

a) JAR-STD 1A – Samolotowe symulatory lotu lub

b) JAR-STD 2A – Samolotowe urządzenia do szkolenia lotniczego, lub

c) JAR-STD 3A – Urządzenia do szkolenia procedur lotu i nawigacyjnych (samoloty), lub

d) JAR-STD 4A – Urządzenia do podstawowego szkolenia w lotach według wskazań przyrządów,

e) JAR-STD 1H – Śmigłowcowe symulatory lotu, lub

f) JAR-STD 3H – Urządzenia do szkolenia procedur lotu i nawigacyjnych (śmigłowce)

– chyba że Prezes Urzędu, na wniosek prowadzącego szkolenie i po stwierdzeniu, że nie zostanie obniżony poziom szkolenia, wyrazi zgodę na zastosowanie urządzeń treningowych niespełniających tych wymagań.

Rozdział 2

Prowadzenie szkolenia lotniczego w celu uzyskiwania kwalifikacji

§ 5. 1. Zakres szkolenia lotniczego, wymagany dla uzyskania licencji członka personelu lotniczego lub uprawnień lotniczych do niej wpisywanych, jest określony w załączniku nr 1 lub załączniku nr 4 do rozporządzenia.

2. Szkolenie lotnicze składa się z:

1) szkolenia teoretycznego – nauczania wiedzy lotniczej – dla wszystkich specjalności członków personelu lotniczego,

2) szkolenia praktycznego na ziemi i w locie – nauczania umiejętności praktycznych – dla pilotów wszystkich specjalności, nawigatorów, mechaników pokładowych, radiooperatorów pokładowych i skoczków spadochronowych,

3) szkolenia praktycznego na ziemi – dla kontrolerów ruchu lotniczego, informatorów służby informacji powietrznej, dyspozytorów lotniczych i mechaników poświadczenia obsługi,

4) uzupełniającego szkolenia praktycznego – w formie nadzorowanej praktyki lotniczej, w zakresie wymaganym do uzyskania:

a) uprawnienia instruktora szkolenia praktycznego, o którym mowa w ust. 3.4.6.1.1, 3.4.6.1.3, 3.4.6.1.4, 3.4.6.2.1, 3.4.6.2.3, 3.4.6.3.1, 3.4.6.4.1, 3.4.6.5.1 i 3.4.6.6.1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, wpisywanego do licencji pilota albo skoczka spadochronowego zawodowego,

b) uprawnienia dotyczącego rodzaju obsługi i typu statku powietrznego, wpisywanego do licencji poświadczenia obsługi,

c) uprawnień wymienionych w ust. 3.6 i 3.7 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

d) uprawnień wymienionych w ust. 2.3 załącznika nr 3 do rozporządzenia

– które prowadzone jest zgodnie z programami szkolenia lotniczego, opracowanymi przez prowadzącego szkolenie i zatwierdzonymi przez Prezesa Urzędu, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Dopuszcza się szkolenie osoby, która wykazała przed prowadzącym szkolenie, że posiada niektóre z wymaganych wiadomości lub umiejętności, według indywidualnego toku szkolenia. Indywidualny tok szkolenia opracowuje, na podstawie zatwierdzonego programu szkolenia, prowadzący szkolenie i przedstawia Prezesowi Urzędu do zatwierdzenia.

4. Szkolenie praktyczne na ziemi i w locie prowadzi się wyłącznie:

1) na statkach powietrznych:

a) spełniających wymagania określone w art. 31 ust. 1 ustawy lub

b) na statkach powietrznych, o których mowa w art. 33 ust. 2 ustawy, lub

c) na polskich państwowych statkach powietrznych

– które odpowiadają rodzajowi i zakresowi szkolenia oraz są do niego przystosowane zgodnie z wymaganiami, o których mowa w ust. 2.3.4 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

2) przy zastosowaniu odpowiednich do rodzaju i zakresu szkolenia, naziemnych urządzeniach treningowych, spełniających wymagania:

a) JAR-STD 1A – Samolotowe symulatory lotu lub

b) JAR-STD 2A – Samolotowe urządzenia do szkolenia lotniczego, lub

c) JAR-STD 3A – Urządzenia do szkolenia procedur lotu i nawigacyjnych (samoloty), lub

d) JAR-STD 4A – Urządzenia do podstawowego szkolenia w lotach według wskazań przyrządów,

e) JAR-STD 1H – Śmigłowcowe symulatory lotu, lub

f) JAR-STD 3H – Urządzenia do szkolenia procedur lotu i nawigacyjnych (śmigłowce)

– chyba że Prezes Urzędu, na wniosek prowadzącego szkolenie i po stwierdzeniu, że nie zostanie obniżony poziom szkolenia, wyrazi zgodę na zastosowanie urządzeń treningowych niespełniających tych wymagań.