§ 2. [Podział ze względu na charakterystykę i przeznaczenie] [1] Ze względu na charakterystykę i przeznaczenie statki powietrzne dzielą się na:

1) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania certyfikatu typu oraz świadectwa zdatności do lotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (Dz. Urz. WE L 240 z 07.09.2002; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 30, z późn. zm.);

2) statki powietrzne kategorii specjalnej, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na lot, w tym:

a) bezpilotowe statki powietrzne – statki powietrzne bez pilota, nieprzeznaczone do celów sportowych lub rekreacyjnych, zdolne do lotu autonomicznego programowanego lub zdalnie sterowanego,

b) modele latające o masie większej niż 25 kg;

3) ultralekkie statki powietrzne i urządzenia objęte obowiązkiem uzyskania innego niż świadectwo zdatności do lotu dokumentu dopuszczającego do wykonywania lotu, skoku lub użycia, ustanowionym przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze:

a) urządzenia latające – przeznaczone w szczególności do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych,

b) spadochrony;

4) pozostałe statki powietrzne – nieobjęte obowiązkiem uzyskania dokumentu zdatności do lotu:

a) modele latające – niezdolne do uniesienia człowieka, przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych, kolekcjonerskich lub edukacyjnych:

– o masie startowej nie większej niż 25 kg – dla modeli latających cięższych od powietrza,

– o masie wszystkich składników, bez gazu nośnego, nie większej niż 25 kg – dla modeli latających lżejszych od powietrza,

b) latawce – statki powietrzne bez napędu, cięższe od powietrza, unoszące się w opływającym je powietrzu na uwięzi połączonej ze stałym lub ruchomym punktem podłoża, niezdolne do uniesienia człowieka i przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych.

§ 2. Ze względu na charakterystykę i przeznaczenie statki powietrzne dzielą się na:

1) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania certyfikatu typu, ustanowionym przepisami międzynarodowymi;

2) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania świadectwa zdatności do lotu, ustanowionym wyłącznie przepisami prawa polskiego:

a) sportowe urządzenia latające – przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych, sterowane przez przemieszczanie ich środka masy względem powierzchni, na której powstaje siła nośna,

b) statki powietrzne kategorii specjalnej,

c) bezpilotowe statki powietrzne – statki powietrzne bez pilota, nieprzeznaczone do celów sportowych lub rekreacyjnych, zdolne do lotu autonomicznego programowanego lub zdalnie sterowanego;

3) pozostałe statki powietrzne:

a) modele latające – niezdolne do uniesienia człowieka, przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych, kolekcjonerskich lub edukacyjnych:

– o masie startowej nie większej niż 25 kg – dla modeli latających cięższych od powietrza,

– o masie wszystkich składników, bez gazu nośnego, nie większej niż 25 kg – dla modeli latających lżejszych od powietrza,

b) latawce – statki powietrzne bez napędu, cięższe od powietrza, unoszące się w opływającym go powietrzu na uwięzi połączonej ze stałym lub ruchomym punktem podłoża, niezdolne do uniesienia człowieka i przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych.