history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2004-04-15 do 2014-07-20
[Pobranie krwi do badań i badanie krwi] 1. Pobranie krwi do badań w celu ustalenia w organizmie obecności substancji działających podobnie do alkoholu przeprowadza się w zakładzie opieki zdrowotnej lub w izbie wytrzeźwień.
2. Krew na badanie pobiera się do dwóch pojemników w ilości po około 5 cm3 z zachowaniem następujących warunków:
1) do pobrania krwi używa się sprzętu jednorazowego użytku;
2) do pojemnika, do którego pobiera się krew, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji, poza znajdującymi się w pojemniku;
3) do dezynfekcji skóry należy używać wodnego 0,1% roztworu etakrydyny lub innych środków odkażających niezawierających alkoholu.
3. Do pobrania krwi do badań jest obowiązany lekarz lub pielęgniarka zakładu opieki zdrowotnej lub izby wytrzeźwień, a jeżeli badanie dotyczy żołnierza czynnej służby wojskowej albo osoby zatrudnionej w jednostce wojskowej lub osoby pełniącej służbę lub zatrudnionej w jednostce organizacyjnej nadzorowanej, podległej lub podporządkowanej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanemu dalej „ministrem”– także lekarz lub pielęgniarka zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra.
4. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia, decyzję o dokonaniu tego zabiegu podejmuje lekarz.
5. Z przebiegu badania sporządza się protokół, który przesyła się wraz z badaną próbką. W protokole opisuje się objawy lub okoliczności uzasadniające przeprowadzenie badania, a w przypadku odstąpienia od pobrania krwi z przyczyny, o której mowa w ust. 4, lub utrudnienia pobrania krwi przez badanego – zamieszcza się odpowiednią informację.
6. Badanie krwi polega na analizie laboratoryjnej krwi pobranej z żyły osoby poddanej badaniu metodą chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią masową lub inną metodą instrumentalną, w tym: wysokosprawną chromatografią cieczową, wysokosprawną chromatografią cieczową połączoną ze spektrometrią masową, których granice oznaczalności (LOQ) dla poszczególnych środków określa ust. 7.
7. [2] W pobranej krwi oznacza się co najmniej następujące środki działające podobnie do alkoholu:
1) morfinę (LOQ – 20 ng/ml);
2) amfetaminę i jej analogi, w tym metyleno-dioksymetamfetaminę (MDMA), (LOQ – 50 ng/ml);
3) kokainę (LOQ – 50 ng/ml) i jej metabolit – benzoiloekgoninę (LOQ – 50 ng/ml);
4) delta-9-tetrahydrokannabinol (LOQ – 2 ng/ml);
5) benzodiazepiny.
[2] § 6 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu środków działających podobnie do alkoholu oraz warunków i sposobu przeprowadzania badań na ich obecność w organizmie (Dz.U. Nr 52, poz. 524). Zmiana weszła w życie 15 kwietnia 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-04-15 do 2014-07-20
[Pobranie krwi do badań i badanie krwi] 1. Pobranie krwi do badań w celu ustalenia w organizmie obecności substancji działających podobnie do alkoholu przeprowadza się w zakładzie opieki zdrowotnej lub w izbie wytrzeźwień.
2. Krew na badanie pobiera się do dwóch pojemników w ilości po około 5 cm3 z zachowaniem następujących warunków:
1) do pobrania krwi używa się sprzętu jednorazowego użytku;
2) do pojemnika, do którego pobiera się krew, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji, poza znajdującymi się w pojemniku;
3) do dezynfekcji skóry należy używać wodnego 0,1% roztworu etakrydyny lub innych środków odkażających niezawierających alkoholu.
3. Do pobrania krwi do badań jest obowiązany lekarz lub pielęgniarka zakładu opieki zdrowotnej lub izby wytrzeźwień, a jeżeli badanie dotyczy żołnierza czynnej służby wojskowej albo osoby zatrudnionej w jednostce wojskowej lub osoby pełniącej służbę lub zatrudnionej w jednostce organizacyjnej nadzorowanej, podległej lub podporządkowanej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanemu dalej „ministrem”– także lekarz lub pielęgniarka zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra.
4. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia, decyzję o dokonaniu tego zabiegu podejmuje lekarz.
5. Z przebiegu badania sporządza się protokół, który przesyła się wraz z badaną próbką. W protokole opisuje się objawy lub okoliczności uzasadniające przeprowadzenie badania, a w przypadku odstąpienia od pobrania krwi z przyczyny, o której mowa w ust. 4, lub utrudnienia pobrania krwi przez badanego – zamieszcza się odpowiednią informację.
6. Badanie krwi polega na analizie laboratoryjnej krwi pobranej z żyły osoby poddanej badaniu metodą chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią masową lub inną metodą instrumentalną, w tym: wysokosprawną chromatografią cieczową, wysokosprawną chromatografią cieczową połączoną ze spektrometrią masową, których granice oznaczalności (LOQ) dla poszczególnych środków określa ust. 7.
7. [2] W pobranej krwi oznacza się co najmniej następujące środki działające podobnie do alkoholu:
1) morfinę (LOQ – 20 ng/ml);
2) amfetaminę i jej analogi, w tym metyleno-dioksymetamfetaminę (MDMA), (LOQ – 50 ng/ml);
3) kokainę (LOQ – 50 ng/ml) i jej metabolit – benzoiloekgoninę (LOQ – 50 ng/ml);
4) delta-9-tetrahydrokannabinol (LOQ – 2 ng/ml);
5) benzodiazepiny.
[2] § 6 ust. 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu środków działających podobnie do alkoholu oraz warunków i sposobu przeprowadzania badań na ich obecność w organizmie (Dz.U. Nr 52, poz. 524). Zmiana weszła w życie 15 kwietnia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-07-19 do 2004-04-14
1. Pobranie krwi do badań w celu ustalenia w organizmie obecności substancji działających podobnie do alkoholu przeprowadza się w zakładzie opieki zdrowotnej lub w izbie wytrzeźwień.
2. Krew na badanie pobiera się do dwóch pojemników w ilości po około 5 cm3 z zachowaniem następujących warunków:
1) do pobrania krwi używa się sprzętu jednorazowego użytku;
2) do pojemnika, do którego pobiera się krew, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji, poza znajdującymi się w pojemniku;
3) do dezynfekcji skóry należy używać wodnego 0,1% roztworu etakrydyny lub innych środków odkażających niezawierających alkoholu.
3. Do pobrania krwi do badań jest obowiązany lekarz lub pielęgniarka zakładu opieki zdrowotnej lub izby wytrzeźwień, a jeżeli badanie dotyczy żołnierza czynnej służby wojskowej albo osoby zatrudnionej w jednostce wojskowej lub osoby pełniącej służbę lub zatrudnionej w jednostce organizacyjnej nadzorowanej, podległej lub podporządkowanej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanemu dalej „ministrem”– także lekarz lub pielęgniarka zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra.
4. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia, decyzję o dokonaniu tego zabiegu podejmuje lekarz.
5. Z przebiegu badania sporządza się protokół, który przesyła się wraz z badaną próbką. W protokole opisuje się objawy lub okoliczności uzasadniające przeprowadzenie badania, a w przypadku odstąpienia od pobrania krwi z przyczyny, o której mowa w ust. 4, lub utrudnienia pobrania krwi przez badanego – zamieszcza się odpowiednią informację.
6. Badanie krwi polega na analizie laboratoryjnej krwi pobranej z żyły osoby poddanej badaniu metodą chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią masową lub inną metodą instrumentalną, w tym: wysokosprawną chromatografią cieczową, wysokosprawną chromatografią cieczową połączoną ze spektrometrią masową, których granice oznaczalności (LOQ) dla poszczególnych środków określa ust. 7.
7. W pobranej krwi oznacza się co najmniej następujące środki działające podobnie do alkoholu:
1) morfinę; LOQ – 20 ng/ml;
2) amfetaminę i jej analogi, w tym metylenodioksymetamfetaminę (MDMA); LOQ – 50 ng/ml;
3) kokainę (LOQ – 50 ng/ml) i jej metabolit – benzoiloekgoninę;
4) delta-9-tetrahydrokannabinol; LOQ – 2 ng/ml;
5) benzodiazepiny;
6) barbiturany.