Art. 37. [Prowadzenie pośrednictwa pracy] 1. Pośrednictwo pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą lub statutową w tym zakresie, inne niż urzędy pracy, zwane dalej „agencjami pośrednictwa pracy”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

2. Na zlecenie pracodawców mogą być świadczone odpłatnie usługi w zakresie doradztwa personalnego. Usługi doradztwa personalnego mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą, zwane dalej „agencjami doradztwa personalnego”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

3. Doradztwo personalne polega w szczególności na:

1) prowadzeniu analizy zatrudnienia w przedsiębiorstwach, określaniu kwalifikacji pracowników i ich predyspozycji oraz innych cech niezbędnych do wykonywania określonej pracy;

2) wskazywaniu źródeł i metod pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy;

3) weryfikacji kandydatów pod względem oczekiwanych kwalifikacji i predyspozycji, z zastosowaniem narzędzi i metod psychologicznych.

4. [12] Usługi w zakresie zatrudniania pracowników w celu ich skierowania do pracodawcy użytkownika, którym może być pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy, wykonują wyłącznie agencje pracy tymczasowej. Pracodawca użytkownik wyznacza pracownikowi agencji pracy tymczasowej zadania i kontroluje ich wykonanie.

5. Agencją pracy tymczasowej może być podmiot prowadzący działalność gospodarczą, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

6. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach publikowanych przez agencję pracy tymczasowej jest niezbędne podawanie wraz z nazwą własną określenia „agencja pracy tymczasowej”. Oferty pracy ogłaszane przez agencję pracy tymczasowej należy oznaczać jako oferty pracy czasowej.

7. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi rejestr agencji zatrudnienia.

8. Minister właściwy do spraw pracy dokonuje wpisu do rejestru agencji zatrudnienia po wpłaceniu przez agencję na konto dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jednorazowej wpłaty w wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Z opłat są zwolnione organizacje pożytku publicznego, o których mowa w odrębnych przepisach, o ile działalność w zakresie pośrednictwa pracy jest zgodna z celami statutowymi tych organizacji. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia dokonana wpłata nie podlega zwrotowi.

9. Minister właściwy do spraw pracy potwierdza dokonanie wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, wydaje certyfikat oraz określa warunki prowadzenia działalności agencji; prowadzenie pośrednictwa pracy za granicą wymaga potwierdzenia w formie odrębnego certyfikatu.

10. Jeżeli warunki określone w certyfikacie nie są przestrzegane, minister właściwy do spraw pracy może wykreślić agencję zatrudnienia z rejestru agencji zatrudnienia.

11. Agencja zatrudnienia ma obowiązek informowania ministra właściwego do spraw pracy o każdej zmianie siedziby, otwarciu i likwidacji oddziałów (filii), zaprzestaniu działalności, a także dostarczania wszelkich wymaganych przez niego informacji.

12. Przetwarzanie danych przez agencję zatrudnienia odbywa się zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych; dane powinny dotyczyć jedynie kwalifikacji i doświadczenia zawodowego zainteresowanych osób.

13. Agencja zatrudnienia nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania, zwłaszcza polityczne i religijne, lub ze względu na przynależność związkową, osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

14. Agencja zatrudnienia nie może pobierać od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, opłat innych niż wymienione w art. 47 ust. 2 pkt 8.

15. Agencja zatrudnienia ma obowiązek przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw pracy oraz marszałkowi województwa i wojewodzie informacji o działalności w okresach rocznych, w terminie do dnia 15 stycznia.

16. Agencja zatrudnienia ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy.

17. Nie wymaga wpisu do rejestru agencji zatrudnienia gromadzenie w postaci elektronicznej i udostępnianie informacji o wolnych i poszukiwanych miejscach pracy za pośrednictwem Internetu i innych sieci telekomunikacyjnych.

18. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki dokonywania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, odmowy dokonania wpisu, a także przypadki wykreślenia z rejestru, wzory wniosku i formularza certyfikatu, rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania wpisu, sposób prowadzenia ewidencji osób przez agencje, zakres składanych informacji oraz treść zawieranych umów w przypadku prowadzenia pośrednictwa poza granicami kraju, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.

Art. 37. [Prowadzenie pośrednictwa pracy] 1. Pośrednictwo pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą lub statutową w tym zakresie, inne niż urzędy pracy, zwane dalej „agencjami pośrednictwa pracy”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

2. Na zlecenie pracodawców mogą być świadczone odpłatnie usługi w zakresie doradztwa personalnego. Usługi doradztwa personalnego mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą, zwane dalej „agencjami doradztwa personalnego”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

3. Doradztwo personalne polega w szczególności na:

1) prowadzeniu analizy zatrudnienia w przedsiębiorstwach, określaniu kwalifikacji pracowników i ich predyspozycji oraz innych cech niezbędnych do wykonywania określonej pracy;

2) wskazywaniu źródeł i metod pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy;

3) weryfikacji kandydatów pod względem oczekiwanych kwalifikacji i predyspozycji, z zastosowaniem narzędzi i metod psychologicznych.

4. [12] Usługi w zakresie zatrudniania pracowników w celu ich skierowania do pracodawcy użytkownika, którym może być pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy, wykonują wyłącznie agencje pracy tymczasowej. Pracodawca użytkownik wyznacza pracownikowi agencji pracy tymczasowej zadania i kontroluje ich wykonanie.

5. Agencją pracy tymczasowej może być podmiot prowadzący działalność gospodarczą, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

6. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach publikowanych przez agencję pracy tymczasowej jest niezbędne podawanie wraz z nazwą własną określenia „agencja pracy tymczasowej”. Oferty pracy ogłaszane przez agencję pracy tymczasowej należy oznaczać jako oferty pracy czasowej.

7. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi rejestr agencji zatrudnienia.

8. Minister właściwy do spraw pracy dokonuje wpisu do rejestru agencji zatrudnienia po wpłaceniu przez agencję na konto dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jednorazowej wpłaty w wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Z opłat są zwolnione organizacje pożytku publicznego, o których mowa w odrębnych przepisach, o ile działalność w zakresie pośrednictwa pracy jest zgodna z celami statutowymi tych organizacji. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia dokonana wpłata nie podlega zwrotowi.

9. Minister właściwy do spraw pracy potwierdza dokonanie wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, wydaje certyfikat oraz określa warunki prowadzenia działalności agencji; prowadzenie pośrednictwa pracy za granicą wymaga potwierdzenia w formie odrębnego certyfikatu.

10. Jeżeli warunki określone w certyfikacie nie są przestrzegane, minister właściwy do spraw pracy może wykreślić agencję zatrudnienia z rejestru agencji zatrudnienia.

11. Agencja zatrudnienia ma obowiązek informowania ministra właściwego do spraw pracy o każdej zmianie siedziby, otwarciu i likwidacji oddziałów (filii), zaprzestaniu działalności, a także dostarczania wszelkich wymaganych przez niego informacji.

12. Przetwarzanie danych przez agencję zatrudnienia odbywa się zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych; dane powinny dotyczyć jedynie kwalifikacji i doświadczenia zawodowego zainteresowanych osób.

13. Agencja zatrudnienia nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania, zwłaszcza polityczne i religijne, lub ze względu na przynależność związkową, osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

14. Agencja zatrudnienia nie może pobierać od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, opłat innych niż wymienione w art. 47 ust. 2 pkt 8.

15. Agencja zatrudnienia ma obowiązek przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw pracy oraz marszałkowi województwa i wojewodzie informacji o działalności w okresach rocznych, w terminie do dnia 15 stycznia.

16. Agencja zatrudnienia ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy.

17. Nie wymaga wpisu do rejestru agencji zatrudnienia gromadzenie w postaci elektronicznej i udostępnianie informacji o wolnych i poszukiwanych miejscach pracy za pośrednictwem Internetu i innych sieci telekomunikacyjnych.

18. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki dokonywania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, odmowy dokonania wpisu, a także przypadki wykreślenia z rejestru, wzory wniosku i formularza certyfikatu, rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania wpisu, sposób prowadzenia ewidencji osób przez agencje, zakres składanych informacji oraz treść zawieranych umów w przypadku prowadzenia pośrednictwa poza granicami kraju, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.

Art. 37. [Prowadzenie pośrednictwa pracy] 1. Pośrednictwo pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą lub statutową w tym zakresie, inne niż urzędy pracy, zwane dalej „agencjami pośrednictwa pracy”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

2. Na zlecenie pracodawców mogą być świadczone odpłatnie usługi w zakresie doradztwa personalnego. Usługi doradztwa personalnego mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą, zwane dalej „agencjami doradztwa personalnego”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

3. Doradztwo personalne polega w szczególności na:

1) prowadzeniu analizy zatrudnienia w przedsiębiorstwach, określaniu kwalifikacji pracowników i ich predyspozycji oraz innych cech niezbędnych do wykonywania określonej pracy;

2) wskazywaniu źródeł i metod pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy;

3) weryfikacji kandydatów pod względem oczekiwanych kwalifikacji i predyspozycji, z zastosowaniem narzędzi i metod psychologicznych.

4. Usługi w zakresie zatrudniania pracowników w celu ich udostępniania stronie trzeciej, którą może być osoba fizyczna lub prawna, zwana dalej „przedsiębiorcą użytkownikiem”, wykonują wyłącznie agencje pracy tymczasowej. Przedsiębiorca użytkownik wyznacza pracownikowi agencji pracy tymczasowej zadania i kontroluje ich wykonanie.

5. Agencją pracy tymczasowej może być podmiot prowadzący działalność gospodarczą, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

6. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach publikowanych przez agencję pracy tymczasowej jest niezbędne podawanie wraz z nazwą własną określenia „agencja pracy tymczasowej”. Oferty pracy ogłaszane przez agencję pracy tymczasowej należy oznaczać jako oferty pracy czasowej.

7. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi rejestr agencji zatrudnienia.

8. Minister właściwy do spraw pracy dokonuje wpisu do rejestru agencji zatrudnienia po wpłaceniu przez agencję na konto dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jednorazowej wpłaty w wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Z opłat są zwolnione organizacje pożytku publicznego, o których mowa w odrębnych przepisach, o ile działalność w zakresie pośrednictwa pracy jest zgodna z celami statutowymi tych organizacji. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia dokonana wpłata nie podlega zwrotowi.

9. Minister właściwy do spraw pracy potwierdza dokonanie wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, wydaje certyfikat oraz określa warunki prowadzenia działalności agencji; prowadzenie pośrednictwa pracy za granicą wymaga potwierdzenia w formie odrębnego certyfikatu.

10. Jeżeli warunki określone w certyfikacie nie są przestrzegane, minister właściwy do spraw pracy może wykreślić agencję zatrudnienia z rejestru agencji zatrudnienia.

11. Agencja zatrudnienia ma obowiązek informowania ministra właściwego do spraw pracy o każdej zmianie siedziby, otwarciu i likwidacji oddziałów (filii), zaprzestaniu działalności, a także dostarczania wszelkich wymaganych przez niego informacji.

12. Przetwarzanie danych przez agencję zatrudnienia odbywa się zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych; dane powinny dotyczyć jedynie kwalifikacji i doświadczenia zawodowego zainteresowanych osób.

13. Agencja zatrudnienia nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania, zwłaszcza polityczne i religijne, lub ze względu na przynależność związkową, osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

14. Agencja zatrudnienia nie może pobierać od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, opłat innych niż wymienione w art. 47 ust. 2 pkt 8.

15. Agencja zatrudnienia ma obowiązek przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw pracy oraz marszałkowi województwa i wojewodzie informacji o działalności w okresach rocznych, w terminie do dnia 15 stycznia.

16. Agencja zatrudnienia ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy.

17. Nie wymaga wpisu do rejestru agencji zatrudnienia gromadzenie w postaci elektronicznej i udostępnianie informacji o wolnych i poszukiwanych miejscach pracy za pośrednictwem Internetu i innych sieci telekomunikacyjnych.

18. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki dokonywania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, odmowy dokonania wpisu, a także przypadki wykreślenia z rejestru, wzory wniosku i formularza certyfikatu, rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania wpisu, sposób prowadzenia ewidencji osób przez agencje, zakres składanych informacji oraz treść zawieranych umów w przypadku prowadzenia pośrednictwa poza granicami kraju, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.

Art. 37. [Prowadzenie pośrednictwa pracy] [50] 1. Pośrednictwo pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą lub statutową w tym zakresie, inne niż urzędy pracy, zwane dalej „agencjami pośrednictwa pracy”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

2. Na zlecenie pracodawców mogą być świadczone odpłatnie usługi w zakresie doradztwa personalnego. Usługi doradztwa personalnego mogą prowadzić podmioty prowadzące działalność gospodarczą, zwane dalej „agencjami doradztwa personalnego”, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

3. Doradztwo personalne polega w szczególności na:

1) prowadzeniu analizy zatrudnienia w przedsiębiorstwach, określaniu kwalifikacji pracowników i ich predyspozycji oraz innych cech niezbędnych do wykonywania określonej pracy,

2) wskazywaniu źródeł i metod pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy,

3) weryfikacji kandydatów pod względem oczekiwanych kwalifikacji i predyspozycji, z zastosowaniem narzędzi i metod psychologicznych.

4. Usługi w zakresie zatrudniania pracowników w celu ich udostępniania stronie trzeciej, którą może być osoba fizyczna lub prawna, zwana dalej „przedsiębiorcą użytkownikiem”, wykonują wyłącznie agencje pracy tymczasowej. Przedsiębiorca użytkownik wyznacza pracownikowi agencji pracy tymczasowej zadania i kontroluje ich wykonanie.

5. Agencją pracy tymczasowej może być podmiot prowadzący działalność gospodarczą, po uzyskaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.

6. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach publikowanych przez agencję pracy tymczasowej jest niezbędne podawanie wraz z nazwą własną określenia „agencja pracy tymczasowej”. Oferty pracy ogłaszane przez agencję pracy tymczasowej należy oznaczać jako oferty pracy czasowej.

7. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi rejestr agencji zatrudnienia.

8. Minister właściwy do spraw pracy dokonuje wpisu do rejestru agencji zatrudnienia po wpłaceniu przez agencję na konto dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jednorazowej wpłaty w wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Z opłat są zwolnione organizacje pożytku publicznego, o których mowa w odrębnych przepisach, o ile działalność w zakresie pośrednictwa pracy jest zgodna z celami statutowymi tych organizacji. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia dokonana wpłata nie podlega zwrotowi.

9. Minister właściwy do spraw pracy potwierdza dokonanie wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, wydaje certyfikat oraz określa warunki prowadzenia działalności agencji; prowadzenie pośrednictwa pracy za granicą wymaga potwierdzenia w formie odrębnego certyfikatu.

10. Jeżeli warunki określone w certyfikacie nie są przestrzegane, minister właściwy do spraw pracy może wykreślić agencję zatrudnienia z rejestru agencji zatrudnienia.

11. Agencja zatrudnienia ma obowiązek informowania ministra właściwego do spraw pracy o każdej zmianie siedziby, otwarciu i likwidacji oddziałów (filii), zaprzestaniu działalności, a także dostarczania wszelkich wymaganych przez niego informacji.

12. Przetwarzanie danych przez agencję zatrudnienia odbywa się zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych; dane powinny dotyczyć jedynie kwalifikacji i doświadczenia zawodowego zainteresowanych osób.

13. Agencja zatrudnienia nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania, zwłaszcza polityczne i religijne, lub ze względu na przynależność związkową, osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

14. Agencja zatrudnienia nie może pobierać od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, opłat innych niż wymienione w art. 47 ust. 2 pkt 8.

15. Agencja zatrudnienia ma obowiązek przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw pracy oraz marszałkowi województwa i wojewodzie informacji o działalności w okresach rocznych, w terminie do dnia 15 stycznia.

16. Agencja zatrudnienia ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy.

17. Nie wymaga wpisu do rejestru agencji zatrudnienia gromadzenie w postaci elektronicznej i udostępnianie informacji o wolnych i poszukiwanych miejscach pracy za pośrednictwem Internetu i innych sieci telekomunikacyjnych.

18. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki dokonywania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, odmowy dokonania wpisu, a także przypadki wykreślenia z rejestru, wzory wniosku i formularza certyfikatu, rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania wpisu, sposób prowadzenia ewidencji osób przez agencje, zakres składanych informacji oraz treść zawieranych umów w przypadku prowadzenia pośrednictwa poza granicami kraju, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy] 1. Minister właściwy do spraw pracy [20] może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, minister właściwy do spraw pracy [21] może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

5. Nie jest pośrednictwem pracy i nie wymaga upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, odpłatne świadczenie na zlecenie pracodawców usług w zakresie doradztwa personalnego obejmujących wszystkie, kilka lub jedną z następujących usług:

1) dokonanie analizy i określanie niezbędnych i pożądanych kwalifikacji, predyspozycji i innych cech, jakie powinien posiadać kandydat poszukiwany do zatrudnienia na określonym stanowisku pracy,

2) wskazanie metod i źródeł pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy,

3) poszukiwanie, dobór i rekomendowanie kandydatów na określone stanowiska pracy,

4) opracowanie projektów ogłoszeń, informacji i innych materiałów dotyczących poszukiwania kandydatów na określone stanowiska pracy oraz wykonanie czynności związanych z ich publikacją lub rozpowszechnianiem,

5) przygotowanie materiałów i przeprowadzenie lub udział w komisjach konkursowych dotyczących wyboru kandydatów do pracy,

6) doradztwo prawne w zakresie poszukiwania i zatrudniania pracowników.

6. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem umów międzynarodowych, status prawny, innych niż urzędy pracy, organów, organizacji i instytucji prowadzących pośrednictwo pracy, wymagane standardy prowadzonego pośrednictwa pracy oraz grupy osób poszukujących pracy i gałęzi działalności gospodarczej, w stosunku do których nie stosuje się przepisów ust. 1 i 4.

7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania upoważnień do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych, warunki odmowy ich wydania, a także przypadki cofnięcia upoważnienia przed upływem terminu, na który zostało wydane, wzory wniosku i formularza upoważnienia do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych oraz rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania upoważnienia, mając na względzie stworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

5. Nie jest pośrednictwem pracy i nie wymaga upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, odpłatne świadczenie na zlecenie pracodawców usług w zakresie doradztwa personalnego obejmujących wszystkie, kilka lub jedną z następujących usług:

1) dokonanie analizy i określanie niezbędnych i pożądanych kwalifikacji, predyspozycji i innych cech, jakie powinien posiadać kandydat poszukiwany do zatrudnienia na określonym stanowisku pracy,

2) wskazanie metod i źródeł pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy,

3) poszukiwanie, dobór i rekomendowanie kandydatów na określone stanowiska pracy,

4) opracowanie projektów ogłoszeń, informacji i innych materiałów dotyczących poszukiwania kandydatów na określone stanowiska pracy oraz wykonanie czynności związanych z ich publikacją lub rozpowszechnianiem,

5) przygotowanie materiałów i przeprowadzenie lub udział w komisjach konkursowych dotyczących wyboru kandydatów do pracy,

6) doradztwo prawne w zakresie poszukiwania i zatrudniania pracowników.

6. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem umów międzynarodowych, status prawny, innych niż urzędy pracy, organów, organizacji i instytucji prowadzących pośrednictwo pracy, wymagane standardy prowadzonego pośrednictwa pracy oraz grupy osób poszukujących pracy i gałęzi działalności gospodarczej, w stosunku do których nie stosuje się przepisów ust. 1 i 4.

7. [70] Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania upoważnień do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych, warunki odmowy ich wydania, a także przypadki cofnięcia upoważnienia przed upływem terminu, na który zostało wydane, wzory wniosku i formularza upoważnienia do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych oraz rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania upoważnienia, mając na względzie stworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

5. Nie jest pośrednictwem pracy i nie wymaga upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, odpłatne świadczenie na zlecenie pracodawców usług w zakresie doradztwa personalnego obejmujących wszystkie, kilka lub jedną z następujących usług:

1) dokonanie analizy i określanie niezbędnych i pożądanych kwalifikacji, predyspozycji i innych cech, jakie powinien posiadać kandydat poszukiwany do zatrudnienia na określonym stanowisku pracy,

2) wskazanie metod i źródeł pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy,

3) poszukiwanie, dobór i rekomendowanie kandydatów na określone stanowiska pracy,

4) opracowanie projektów ogłoszeń, informacji i innych materiałów dotyczących poszukiwania kandydatów na określone stanowiska pracy oraz wykonanie czynności związanych z ich publikacją lub rozpowszechnianiem,

5) przygotowanie materiałów i przeprowadzenie lub udział w komisjach konkursowych dotyczących wyboru kandydatów do pracy,

6) doradztwo prawne w zakresie poszukiwania i zatrudniania pracowników.

6. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem umów międzynarodowych, status prawny, innych niż urzędy pracy, organów, organizacji i instytucji prowadzących pośrednictwo pracy, wymagane standardy prowadzonego pośrednictwa pracy oraz grupy osób poszukujących pracy i gałęzi działalności gospodarczej, w stosunku do których nie stosuje się przepisów ust. 1 i 4.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą ] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

5. [44] Nie jest pośrednictwem pracy i nie wymaga upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, odpłatne świadczenie na zlecenie pracodawców usług w zakresie doradztwa personalnego obejmujących wszystkie, kilka lub jedną z następujących usług:

1) dokonanie analizy i określanie niezbędnych i pożądanych kwalifikacji, predyspozycji i innych cech, jakie powinien posiadać kandydat poszukiwany do zatrudnienia na określonym stanowisku pracy,

2) wskazanie metod i źródeł pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy,

3) poszukiwanie, dobór i rekomendowanie kandydatów na określone stanowiska pracy,

4) pracowanie projektów ogłoszeń, informacji i innych materiałów dotyczących poszukiwania kandydatów na określone stanowiska pracy oraz wykonanie czynności związanych z ich publikacją lub rozpowszechnianiem,

5) przygotowanie materiałów i przeprowadzenie lub udział w komisjach konkursowych dotyczących wyboru kandydatów do pracy,

6) doradztwo prawne w zakresie poszukiwania i zatrudniania pracowników.

6. [45] Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem umów międzynarodowych, status prawny, innych niż urzędy pracy, organów, organizacji i instytucji prowadzących pośrednictwo pracy, wymagane standardy prowadzonego pośrednictwa pracy oraz grupy osób poszukujących pracy i gałęzi działalności gospodarczej, w stosunku do których nie stosuje się przepisów ust. 1 i 4.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą ] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II [48] .

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.

Art. 37. [Upoważnienie do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje.

2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie.

3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7.

4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane.