Wersja obowiązująca od 2004-05-01 do 2004-06-01

Art. 4. [Zadania ministra właściwego do spraw pracy] Minister właściwy do spraw pracy w zakresie objętym ustawą:

1) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy;

2) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2;

3) zapewnia jednolitość stosowania prawa w szczególności przez:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) określanie standardów realizacji pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń oraz prowadzenia centrów informacji zawodowej i klubów pracy,

c) wprowadzenie i rozwijanie w urzędach pracy systemów informatycznych zapewniających spójny system obsługi rynku pracy przez ustalenie zasad i procedur homologacji systemów informatycznych stosowanych w urzędach;

4) [4] pełni funkcję instytucji łącznikowej w związku z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie świadczeń dla bezrobotnych,

5) [5] realizuje zadania wynikające z prawa swobodnego przepływu pracowników między państwami członkowskimi Unii Europejskiej,

6) [6] jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez marszałka województwa, jako organu pierwszej instancji, w sprawach, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 10f.

[4] Art. 4 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675, ost. zm.: Dz.U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959). Zmiana weszła w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, czyli 1 maja 2004 r.

[5] Art. 4 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675,ost. zm.: Dz.U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959). Zmiana weszła w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, czyli 1 maja 2004 r.

[6] Art. 4 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675, ost. zm.: Dz.U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959). Zmiana weszła w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, czyli 1 maja 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-04-04 do 2004-04-30 (Dz.U.2003.58.514 tekst jednolity)

Art. 4. [Zadania ministra właściwego do spraw pracy] Minister właściwy do spraw pracy w zakresie objętym ustawą:

1) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy;

2) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2;

3) zapewnia jednolitość stosowania prawa w szczególności przez:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) określanie standardów realizacji pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń oraz prowadzenia centrów informacji zawodowej i klubów pracy,

c) wprowadzenie i rozwijanie w urzędach pracy systemów informatycznych zapewniających spójny system obsługi rynku pracy przez ustalenie zasad i procedur homologacji systemów informatycznych stosowanych w urzędach;

4) realizuje zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych, pełniąc równocześnie funkcję instytucji właściwej do spraw współpracy z instytucjami innych państw w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń z tytułu bezrobocia.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-02-06 do 2003-04-03

Art. 4. [Zadania ministra właściwego do spraw pracy] [10] Minister właściwy do spraw pracy w zakresie objętym ustawą:

1) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy,

2) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2,

3) zapewnia jednolitość stosowania prawa w szczególności przez:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) określanie standardów realizacji pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń oraz prowadzenia centrów informacji zawodowej i klubów pracy,

c) [11] wprowadzenie i rozwijanie w urzędach pracy systemów informatycznych zapewniających spójny system obsługi rynku pracy przez ustalenie zasad i procedur homologacji systemów informatycznych stosowanych w urzędach,

4) [12] realizuje zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych, pełniąc równocześnie funkcję instytucji właściwej do spraw współpracy z instytucjami innych państw w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń z tytułu bezrobocia.

[10] Na podstawie art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675) z dniem uzyskania przez Rzeczypospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej w art. 4 zostaną dodane pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) realizuje zadania wynikające z prawa swobodnego przepływu pracowników między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, 6) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez marszałka województwa, jako organu pierwszej instancji, w sprawach, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 10f.”

[11] Art. 4 pkt 3 lit. c) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o systemie oświaty (Dz.U. z 2003 r. Nr 6, poz. 65). Zmiana weszła w życie 6 lutego 2003 r.

[12] Na podstawie art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675) z dniem uzyskania przez Rzeczypospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej w art. 4 pkt 4 otrzyma brzmienie: „4) pełni funkcję instytucji łącznikowej w związku z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie świadczeń dla bezrobotnych,”.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-04-01 do 2003-02-05

Art. 4. [Zadania ministra właściwego do spraw pracy] [4] Minister właściwy do spraw pracy w zakresie objętym ustawą:

1) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy,

2) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2,

3) zapewnia jednolitość stosowania prawa w szczególności przez:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) określanie standardów realizacji pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń oraz prowadzenia centrów informacji zawodowej i klubów pracy,

c) wprowadzanie i rozwijanie jednolitego systemu informatycznego w urzędach pracy, zapewniającego jednolity system obsługi rynku pracy,

4) [5] realizuje zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych, pełniąc równocześnie funkcję instytucji właściwej do spraw współpracy z instytucjami innych państw w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń z tytułu bezrobocia.

[4] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 30 pkt 3 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253). Zmiana weszła w życie 1 kwietnia 2002 r.

Na podstawie art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675) z dniem uzyskania przez Rzeczypospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej w art. 4 zostaną dodane pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) realizuje zadania wynikające z prawa swobodnego przepływu pracowników między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, 6) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez marszałka województwa, jako organu pierwszej instancji, w sprawach, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 10f.”

[5] Na podstawie art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 kwietnia 2002 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 74, poz. 675) z dniem uzyskania przez Rzeczypospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej w art. 4 pkt 4 otrzyma brzmienie: „4) pełni funkcję instytucji łącznikowej w związku z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie świadczeń dla bezrobotnych,”.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-09-12 do 2002-03-31

Art. 4. [Prezes Krajowego Urzędu Pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia.

3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy.

4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą:

1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego,

2) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy,

3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie,

4) opracowuje projekty standardów realizacji zadań określonych w ustawie,

5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy,

6) zapewnia jednolitość stosowania prawa poprzez m. in.:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków,

c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą,

d) [16] wprowadzanie i rozwijanie jednolitego systemu informatycznego w urzędach pracy, zapewniającego jednolity system obsługi rynku pracy,

7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji,

9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach,

10) [17] realizuje zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych oraz programów i innych dokumentów przyjętych przez Radę Ministrów, w tym pełni funkcję instytucji właściwej do współpracy z instytucjami innych państw w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń z tytułu bezrobocia.

5. Zadania określone w ust. 4 Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy.

6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.

7. Minister właściwy do spraw pracy może określać, w drodze rozporządzenia, standardy realizacji przez organy zatrudnienia zadań określonych w ustawie, a w szczególności pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń, prowadzenia centrów informacji zawodowych i klubów pracy, zawierające zwłaszcza procedury postępowania, wzory dokumentacji, druków i zaświadczeń oraz metody oceny efektywności realizowanych zadań.

[16] Art. 4 ust. 4 pkt 6 lit. d) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 89, poz. 973). Zmiana weszła w życie 12 września 2001 r.

[17] Art. 4 ust. 4 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 89, poz. 973). Zmiana weszła w życie 12 września 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-30 do 2001-09-11

Art. 4. [Prezes Krajowego Urzędu Pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia.

3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy.

4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą:

1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego,

2) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy,

3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie,

4) opracowuje projekty standardów realizacji zadań określonych w ustawie,

5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy,

6) zapewnia jednolitość stosowania prawa poprzez m. in.:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków,

c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą,

d) nadzór systemu informatycznego w organach zatrudnienia,

7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji,

9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach.

5. Zadania określone w ust. 4 Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy.

6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.

7. Minister właściwy do spraw pracy może określać, w drodze rozporządzenia, standardy realizacji przez organy zatrudnienia zadań określonych w ustawie, a w szczególności pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń, prowadzenia centrów informacji zawodowych i klubów pracy, zawierające zwłaszcza procedury postępowania, wzory dokumentacji, druków i zaświadczeń oraz metody oceny efektywności realizowanych zadań.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-07-15 do 2001-01-29

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia.

3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy.

4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą:

1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego,

2) [1] realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy,

3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie,

4) opracowuje projekty standardów realizacji zadań określonych w ustawie,

5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy,

6) zapewnia jednolitość stosowania prawa poprzez m.in.:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków,

c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą,

d) nadzór systemu informatycznego w organach zatrudnienia,

7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji,

9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach.

5. Zadania określone w ust. 4 Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy.

6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.

7. Minister właściwy do spraw pracy może określać, w drodze rozporządzenia, standardy realizacji przez organy zatrudnienia zadań określonych w ustawie, a w szczególności pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń, prowadzenia centrów informacji zawodowych i klubów pracy, zawierające zwłaszcza procedury postępowania, wzory dokumentacji, druków i zaświadczeń oraz metody oceny efektywności realizowanych zadań.

[1] Art. 4 ust. 4 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 38 ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550). Zmiana weszła w życie 15 lipca 2000 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-05-06 do 2000-07-14

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia.

3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy.

4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą:

1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego,

2) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy i polityki regionalnej,

3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie,

4) opracowuje projekty standardów [9] realizacji zadań określonych w ustawie,

5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy,

6) zapewnia jednolitość stosowania prawa poprzez m.in.:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków,

c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą,

d) nadzór systemu informatycznego w organach zatrudnienia,

7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji,

9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach.

5. Zadania określone w ust. 4 Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy.

6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.

7. [10] Minister właściwy do spraw pracy może określać, w drodze rozporządzenia, standardy realizacji przez organy zatrudnienia zadań określonych w ustawie, a w szczególności pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizacji szkoleń, prowadzenia centrów informacji zawodowych i klubów pracy, zawierające zwłaszcza procedury postępowania, wzory dokumentacji, druków i zaświadczeń oraz metody oceny efektywności realizowanych zadań.

[9] Art. 4 ust. 4 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 31, poz. 384). Zmiana weszła w życie 6 maja 2000 r.

[10] Art. 4 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 31, poz. 384). Zmiana weszła w życie 6 maja 2000 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2000-02-23 do 2000-05-05

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia.

3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy.

4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą:

1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego,

2) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy i polityki regionalnej,

3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie,

4) określa standardy realizacji zadań określonych w ustawie,

5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy,

6) zapewnia jednolitość stosowania prawa poprzez m.in.:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków,

c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą,

d) [1] nadzór systemu informatycznego w organach zatrudnienia,

7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji,

9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach.

5. Zadania określone w ust. 4 Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy.

6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.

[1] Art. 4 ust. 4 pkt 6 lit. d) dodana przez art. 36 pkt 1 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136). Zmiana weszła w życie 23 lutego 2000 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999-01-01 do 2000-02-22

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] [11] 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia.

3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy.

4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą:

1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego,

2) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy i polityki regionalnej,

3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie,

4) określa standardy realizacji zadań określonych w ustawie,

5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy,

6) zapewnia jednolitość stosowania prawa poprzez m.in.:

a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy,

b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków,

c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą,

7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji,

9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach.

5. Zadania określone w ust. 4 Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy.

6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.

[11] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 97 pkt 4 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej – w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1999 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1997-03-18 do 1998-12-31 (Dz.U.1997.25.128 tekst jednolity)

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] 1. Zadania określone w ustawie realizuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy, które współdziałają z organizacjami, organami i instytucjami zajmującymi się problematyką zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, a w szczególności z organami samorządu terytorialnego, organizacjami związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych.

2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w zakresie objętym ustawą, koordynuje działalność innych organów, organizacji i instytucji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1996-04-23 do 1997-03-17 (Dz.U.1996.47.211 tekst jednolity)

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] 1. Zadania określone w ustawie realizuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy, które współdziałają z organizacjami, organami i instytucjami zajmującymi się problematyką zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, a w szczególności z organami samorządu terytorialnego, organizacjami związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych.

2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w zakresie objętym ustawą, koordynuje działalność innych organów, organizacji i instytucji.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1995-01-01 do 1996-04-22

Art. 4. [Krajowy Urząd Pracy] 1. Zadania określone w ustawie realizuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy, które współdziałają z organizacjami, organami i instytucjami zajmującymi się problematyką zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, a w szczególności z organami samorządu terytorialnego, organizacjami związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych.

2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w zakresie objętym ustawą, koordynuje działalność innych organów, organizacji i instytucji.