history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2004-07-07 do 2005-09-24
[5] 1. Statki pasażerskie oraz inne statki o pojemności brutto 500 i powyżej, uprawiające żeglugę międzynarodową, z wyjątkiem statków rybackich, oraz armatorzy tych statków powinni spełniać wymagania w zakresie zarządzania bezpieczną eksploatacją, wynikające z postanowień Konwencji SOLAS i Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu.
2. Przeglądy w zakresie spełnienia przez statek i armatora wymagań, o których mowa w ust. 1, są dokonywane przez organ inspekcyjny na zlecenie armatora.
[5] § 24 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznego uprawiania żeglugi przez statki morskie (Dz.U. Nr 142, poz. 1502). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-07-07 do 2005-09-24
[5] 1. Statki pasażerskie oraz inne statki o pojemności brutto 500 i powyżej, uprawiające żeglugę międzynarodową, z wyjątkiem statków rybackich, oraz armatorzy tych statków powinni spełniać wymagania w zakresie zarządzania bezpieczną eksploatacją, wynikające z postanowień Konwencji SOLAS i Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu.
2. Przeglądy w zakresie spełnienia przez statek i armatora wymagań, o których mowa w ust. 1, są dokonywane przez organ inspekcyjny na zlecenie armatora.
[5] § 24 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznego uprawiania żeglugi przez statki morskie (Dz.U. Nr 142, poz. 1502). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-01-04 do 2004-07-06
1. Statki pasażerskie oraz inne statki o pojemności brutto 500 i powyżej, uprawiające żeglugę międzynarodową, z wyjątkiem statków rybackich, oraz armatorzy tych statków powinni spełniać wymagania w zakresie zarządzania bezpieczną eksploatacją, które wynikają z postanowień Konwencji SOLAS, w tym Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem.
2. Przeglądy w zakresie spełnienia przez statek i armatora wymagań, o których mowa w ust. 1, dokonuje uznana instytucja klasyfikacyjna na zlecenie armatora, zgodnie z regulaminami akceptowanymi przez dyrektora właściwego terytorialnie urzędu morskiego.
3. Raport zawierający wyniki przeglądu wraz z wnioskiem o wydanie certyfikatu zgodności i certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem uznana instytucja klasyfikacyjna przekazuje dyrektorowi urzędu morskiego właściwego dla siedziby armatora.
4. Dyrektor urzędu morskiego może wyznaczyć swojego przedstawiciela do udziału w przeglądach, o których mowa w ust. 2.