history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2005-09-07 do 2011-01-01
[1] 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, w celu powołania konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, zwanego dalej „konsultantem krajowym”, występuje do stowarzyszeń zrzeszających specjalistów w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, będących zgodnie z postanowieniami ich statutów towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, zwanymi dalej „towarzystwami naukowymi”, a w razie ich braku, w zakresie dziedziny pokrewnej, o przedstawienie 3 kandydatów do pełnienia funkcji konsultanta krajowego.
2. Towarzystwa naukowe, o których mowa w ust. 1, przedstawiają w terminie 14 dni kandydatów na konsultantów krajowych wraz z uzasadnieniem.
3. Kandydat na konsultanta krajowego musi posiadać tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, a w przypadku braku specjalisty w danej dziedzinie – w dziedzinie pokrewnej.
4. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zwraca się do właściwych krajowych samorządów zawodowych oraz Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, o przedstawienie, w terminie 14 dni, opinii wraz z uzasadnieniem, o wszystkich zgłoszonych kandydatach na konsultanta krajowego.
6. Po zapoznaniu się z opiniami, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na okres 5 lat.
7. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny lub innych dziedzinach związanych z realizacją tych zadań na okres 5 lat. Przepisów ust. 1 i 5 nie stosuje się.
[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich (Dz.U. Nr 158, poz. 1333). Zmiana weszła w życie 7 września 2005 r.
Wersja obowiązująca od 2005-09-07 do 2011-01-01
[1] 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, w celu powołania konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, zwanego dalej „konsultantem krajowym”, występuje do stowarzyszeń zrzeszających specjalistów w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, będących zgodnie z postanowieniami ich statutów towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, zwanymi dalej „towarzystwami naukowymi”, a w razie ich braku, w zakresie dziedziny pokrewnej, o przedstawienie 3 kandydatów do pełnienia funkcji konsultanta krajowego.
2. Towarzystwa naukowe, o których mowa w ust. 1, przedstawiają w terminie 14 dni kandydatów na konsultantów krajowych wraz z uzasadnieniem.
3. Kandydat na konsultanta krajowego musi posiadać tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, a w przypadku braku specjalisty w danej dziedzinie – w dziedzinie pokrewnej.
4. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia zwraca się do właściwych krajowych samorządów zawodowych oraz Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, o przedstawienie, w terminie 14 dni, opinii wraz z uzasadnieniem, o wszystkich zgłoszonych kandydatach na konsultanta krajowego.
6. Po zapoznaniu się z opiniami, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na okres 5 lat.
7. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny lub innych dziedzinach związanych z realizacją tych zadań na okres 5 lat. Przepisów ust. 1 i 5 nie stosuje się.
[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich (Dz.U. Nr 158, poz. 1333). Zmiana weszła w życie 7 września 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-11-29 do 2005-09-06
1. Na konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, zwanego dalej „konsultantem krajowym", minister właściwy do spraw zdrowia powołuje osobę posiadającą tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
2. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na czas nieokreślony.
4. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, powołuje na czas nieokreślony konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją tych zadań.