Wersja obowiązująca od 2003.08.21 do 2004.05.01

Art. 15. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa producent lub importer do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) [1] pozytywne wyniki badań skuteczności działania środka ochrony roślin, przeprowadzane w jednostkach organizacyjnych Instytutu Ochrony Roślin oraz w innych jednostkach upoważnionych, w drodze decyzji, przez podmiot określony, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa;

2) opinie w sprawie szkodliwości środka ochrony roślin dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska;

3) opinię o odpowiedniej jakości substancji biologicznie czynnej;

4) projekt etykiety-instrukcji stosowania, przygotowany przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, z wykorzystaniem opinii, określonych w pkt 1–3;

5) zgodę producenta środka ochrony roślin, w przypadku gdy wnioskodawcą jest importer.

3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Na potrzeby przeprowadzania badań i wydawania opinii, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, producent lub importer jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację dotyczącą tego środka.

5. Dane zawarte w dokumentacji, o której mowa w ust. 4, mogą być wykorzystane tylko dla potrzeb prowadzonego postępowania rejestracyjnego, przez organ wydający zezwolenie oraz inne jednostki prowadzące badania, a także wydające opinie w tym postępowaniu.

5a. Przepis ust. 5 nie dotyczy:

1) nazw i zawartości substancji biologicznie czynnych;

2) danych o właściwościach fizykochemicznych środka i substancji biologicznie czynnych;

3) syntetycznego omówienia wyników badań skuteczności działania środka oraz jego szkodliwości dla ludzi, zwierząt oraz środowiska;

4) zalecanych metod i środków ostrożności w postępowaniu ze środkami ochrony roślin podczas ich przechowywania, transportu, pożaru lub innych sytuacji niebezpiecznych;

5) metod analizy środka i jego pozostałości;

6) sposobu postępowania z opakowaniami po środku i ze środkiem nieprzydatnym do zastosowania;

7) sposobów odkażania w razie przypadkowego rozlania lub wycieku środka w celu zapobieżenia skażeniu środowiska;

8) sposobów udzielania pierwszej pomocy lekarskiej w przypadku zatrucia ludzi.

6. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa, po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji, o której mowa w art. 15a ust. 1.

[1] Art. 15 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 71 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz.U. Nr 137, poz. 1299). Zmiana weszła w życie 21 sierpnia 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002.10.14 do 2003.08.20     (Dz.U.2002.171.1398 tekst jednolity)

Art. 15. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa producent lub importer do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) pozytywne wyniki badań skuteczności działania środka ochrony roślin, przeprowadzonych w jednostkach upoważnionych, w drodze decyzji, przez podmiot określony, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa;

2) opinie w sprawie szkodliwości środka ochrony roślin dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska;

3) opinię o odpowiedniej jakości substancji biologicznie czynnej;

4) projekt etykiety-instrukcji stosowania, przygotowany przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, z wykorzystaniem opinii, określonych w pkt 1–3;

5) zgodę producenta środka ochrony roślin, w przypadku gdy wnioskodawcą jest importer.

3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Na potrzeby przeprowadzania badań i wydawania opinii, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, producent lub importer jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację dotyczącą tego środka.

5. Dane zawarte w dokumentacji, o której mowa w ust. 4, mogą być wykorzystane tylko dla potrzeb prowadzonego postępowania rejestracyjnego, przez organ wydający zezwolenie oraz inne jednostki prowadzące badania, a także wydające opinie w tym postępowaniu.

5a. Przepis ust. 5 nie dotyczy:

1) nazw i zawartości substancji biologicznie czynnych;

2) danych o właściwościach fizykochemicznych środka i substancji biologicznie czynnych;

3) syntetycznego omówienia wyników badań skuteczności działania środka oraz jego szkodliwości dla ludzi, zwierząt oraz środowiska;

4) zalecanych metod i środków ostrożności w postępowaniu ze środkami ochrony roślin podczas ich przechowywania, transportu, pożaru lub innych sytuacji niebezpiecznych;

5) metod analizy środka i jego pozostałości;

6) sposobu postępowania z opakowaniami po środku i ze środkiem nieprzydatnym do zastosowania;

7) sposobów odkażania w razie przypadkowego rozlania lub wycieku środka w celu zapobieżenia skażeniu środowiska;

8) sposobów udzielania pierwszej pomocy lekarskiej w przypadku zatrucia ludzi.

6. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa, po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji, o której mowa w art. 15a ust. 1.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.07.25 do 2002.10.13

Art. 15. [Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu ] [23] 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa producent lub importer do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) pozytywne wyniki badań skuteczności działania środka ochrony roślin, przeprowadzonych w jednostkach upoważnionych, w drodze decyzji, przez podmiot określony, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa,

2) opinie w sprawie szkodliwości środka ochrony roślin dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska,

3) opinię o odpowiedniej jakości substancji biologicznie czynnej,

4) projekt etykiety-instrukcji stosowania, przygotowany przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, z wykorzystaniem opinii, określonych w pkt 1–3,

5) zgodę producenta środka ochrony roślin, w przypadku gdy wnioskodawcą jest importer.

3. Od decyzji, o której mowa w ust, 2 pkt 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Na potrzeby przeprowadzania badań i wydawania opinii, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, producent lub importer jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację dotyczącą tego środka.

5. Dane zawarte w dokumentacji, o której mowa w ust. 4, mogą być wykorzystane tylko dla potrzeb prowadzonego postępowania rejestracyjnego, przez organ wydający zezwolenie oraz inne jednostki prowadzące badania, a także wydające opinie w tym postępowaniu.

5a. Przepis ust. 5 nie dotyczy:

1) nazw i zawartości substancji biologicznie czynnych,

2) danych o właściwościach fizykochemicznych środka i substancji biologicznie czynnych,

3) syntetycznego omówienia wyników badań skuteczności działania środka oraz jego szkodliwości dla ludzi, zwierząt oraz środowiska,

4) zalecanych metod i środków ostrożności w postępowaniu ze środkami ochrony roślin podczas ich przechowywania, transportu, pożaru lub innych sytuacji niebezpiecznych,

5) metod analizy środka i jego pozostałości,

6) sposobu postępowania z opakowaniami po środku i ze środkiem nieprzydatnym do zastosowania,

7) sposobów odkażania w razie przypadkowego rozlania lub wycieku środka w celu zapobieżenia skażeniu środowiska,

8) sposobów udzielania pierwszej pomocy lekarskiej w przypadku zatrucia ludzi.

6. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa, po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji, o której mowa w art. 15a ust. 1.

[23] Art. 15 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin uprawnych (Dz.U. Nr 22, poz. 248). Zmiana weszła w życie 25 lipca 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1999.08.11 do 2001.07.24     (Dz.U.1999.66.751 tekst jednolity)

Art. 15. [Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu ] 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa jego producent.

2. Zezwolenie wydaje się po uzyskaniu pozytywnych wyników badań, stwierdzających, że środek ochrony roślin jest przydatny do zastosowania zgodnie z przeznaczeniem, oraz pozytywnych opinii, że:

1) środek ochrony roślin, przy prawidłowym stosowaniu, nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego, szkodliwego działania dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska,

2) substancja biologicznie czynna jest odpowiedniej jakości.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy organizmów żywych.

4. Na potrzeby badań i opinii, o których mowa w ust. 2, producent środka ochrony roślin jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację tego środka.

5. Badania i opiniowanie, o których mowa w ust. 2, prowadzi się na koszt producenta środka.

6. W uzasadnionych wypadkach minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może wyrazić zgodę na finansowanie badań, o których mowa w ust. 2, na koszt Skarbu Państwa.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1996.02.09 do 1999.08.10

Art. 15.  1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa jego producent.

2. Zezwolenie wydaje się po uzyskaniu pozytywnych wyników badań, stwierdzających, że środek ochrony roślin jest przydatny do zastosowania zgodnie z przeznaczeniem, oraz pozytywnych opinii, że:

1) środek ochrony roślin, przy prawidłowym stosowaniu, nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego, szkodliwego działania dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska,

2) substancja biologicznie czynna jest odpowiedniej jakości.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy organizmów żywych.

4. Na potrzeby badań i opinii, o których mowa w ust. 2, producent środka ochrony roślin jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację tego środka.

5. Badania i opiniowanie, o których mowa w ust. 2, prowadzi się na koszt producenta środka.

6. W uzasadnionych wypadkach Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w porozumieniu z Ministrem Finansów, może wyrazić zgodę na finansowanie badań, o których mowa w ust. 2, na koszt Skarbu Państwa.