Wersja obowiązująca od 2004-01-01 do 2004-04-30
1. Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia wstępnych ustaleń, dokonuje ostatecznych ustaleń co do występowania subsydium, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera ostateczne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania, oraz powody dla ich przyjęcia, a w szczególności:
1) informacje, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 1–6,
2) powody, dla których odrzucono lub zaakceptowano argumenty, wnioski lub żądania stron biorących udział w postępowaniu antysubsydyjnym,
3) wysokość proponowanego cła wyrównawczego oraz uzasadnienie ustalenia cła w takiej wysokości.
3. Przed wydaniem postanowienia o dokonaniu ostatecznych ustaleń minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii właściwego ministra ze względu na rodzaj towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym.
4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się stronom biorącym udział w postępowaniu antysubsydyjnym.
5. [2] Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje stronie skarga do sądu administracyjnego w przypadku jego niezgodności z prawem. Przepisu art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) nie stosuje się.
[2] Art. 30 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 84a pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271; ost. zm.: Dz.U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2261). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-01-01 do 2004-04-30
1. Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia wstępnych ustaleń, dokonuje ostatecznych ustaleń co do występowania subsydium, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera ostateczne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania, oraz powody dla ich przyjęcia, a w szczególności:
1) informacje, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 1–6,
2) powody, dla których odrzucono lub zaakceptowano argumenty, wnioski lub żądania stron biorących udział w postępowaniu antysubsydyjnym,
3) wysokość proponowanego cła wyrównawczego oraz uzasadnienie ustalenia cła w takiej wysokości.
3. Przed wydaniem postanowienia o dokonaniu ostatecznych ustaleń minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii właściwego ministra ze względu na rodzaj towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym.
4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się stronom biorącym udział w postępowaniu antysubsydyjnym.
5. [2] Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje stronie skarga do sądu administracyjnego w przypadku jego niezgodności z prawem. Przepisu art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) nie stosuje się.
[2] Art. 30 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 84a pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271; ost. zm.: Dz.U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2261). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-11-07 do 2003-12-31
1. Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia wstępnych ustaleń, dokonuje ostatecznych ustaleń co do występowania subsydium, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera ostateczne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania, oraz powody dla ich przyjęcia, a w szczególności:
1) informacje, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 1–6,
2) powody, dla których odrzucono lub zaakceptowano argumenty, wnioski lub żądania stron biorących udział w postępowaniu antysubsydyjnym,
3) wysokość proponowanego cła wyrównawczego oraz uzasadnienie ustalenia cła w takiej wysokości.
3. Przed wydaniem postanowienia o dokonaniu ostatecznych ustaleń minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii właściwego ministra ze względu na rodzaj towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym.
4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się stronom biorącym udział w postępowaniu antysubsydyjnym.
5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku jego niezgodności z ustawą. Przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008, z 2001 r. Nr 49, poz. 508 i 509, Nr 98, poz. 1070 i Nr 101, poz. 1113 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984) nie stosuje się. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia.