history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2007-07-16 do 2017-07-01
[Oznakowanie zlikwidowanego otworu lub odwiertu] [8] 1. Potrzebę i sposób trwałego oznakowania zlikwidowanego otworu lub odwiertu ustala kierownik ruchu zakładu górniczego w projekcie, o którym mowa w § 100 ust. 1.
2. Wokół zlikwidowanego otworu lub odwiertu wyznacza się strefę ochronną stosownie do ustaleń projektu, o którym mowa w § 100 ust. 1.
3. Strefę, o której mowa w ust. 2, oznacza się na mapach górniczych.
4. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli zlikwidowany otwór lub odwiert nie wymaga oznakowania i równocześnie nie występuje możliwość przedostawania się płynu złożowego na powierzchnię, dopuszcza się:
1) niewyznaczanie strefy ochronnej,
2) ucinanie pozostawionych w otworze rur okładzinowych na głębokości nie mniejszej niż 1,5 m od powierzchni terenu.
5. Kierownik ruchu zakładu górniczego powiadamia właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o lokalizacji zlikwidowanego otworu lub odwiertu, sposobie jego likwidacji oraz o jego zabezpieczeniach i potencjalnych zagrożeniach, a także o granicach strefy, o której mowa w ust. 2, w przypadku jej wyznaczenia.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się przy wierceniach wykonywanych dla badań sejsmicznych.
[8] § 105 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 maja 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz.U. Nr 106, poz. 726). Zmiana weszła w życie 16 lipca 2007 r.
Wersja obowiązująca od 2007-07-16 do 2017-07-01
[Oznakowanie zlikwidowanego otworu lub odwiertu] [8] 1. Potrzebę i sposób trwałego oznakowania zlikwidowanego otworu lub odwiertu ustala kierownik ruchu zakładu górniczego w projekcie, o którym mowa w § 100 ust. 1.
2. Wokół zlikwidowanego otworu lub odwiertu wyznacza się strefę ochronną stosownie do ustaleń projektu, o którym mowa w § 100 ust. 1.
3. Strefę, o której mowa w ust. 2, oznacza się na mapach górniczych.
4. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli zlikwidowany otwór lub odwiert nie wymaga oznakowania i równocześnie nie występuje możliwość przedostawania się płynu złożowego na powierzchnię, dopuszcza się:
1) niewyznaczanie strefy ochronnej,
2) ucinanie pozostawionych w otworze rur okładzinowych na głębokości nie mniejszej niż 1,5 m od powierzchni terenu.
5. Kierownik ruchu zakładu górniczego powiadamia właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o lokalizacji zlikwidowanego otworu lub odwiertu, sposobie jego likwidacji oraz o jego zabezpieczeniach i potencjalnych zagrożeniach, a także o granicach strefy, o której mowa w ust. 2, w przypadku jej wyznaczenia.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się przy wierceniach wykonywanych dla badań sejsmicznych.
[8] § 105 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 maja 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz.U. Nr 106, poz. 726). Zmiana weszła w życie 16 lipca 2007 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-07-18 do 2007-07-15
1. Trwałe oznakowanie miejsca wiercenia po likwidacji otworu wiertniczego ustala kierownik ruchu zakładu górniczego w projekcie, o którym mowa w § 100 ust. 1.
2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane przy pracach sejsmicznych.
3. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli miejsce wiercenia nie wymaga oznakowania i równocześnie nie występuje zagrożenie przedostawania się płynu złożowego na powierzchnię, dopuszcza się ucinanie pozostawionych w otworze rur okładzinowych na głębokości nie mniejszej niż 1,5 m od wierzchu.
4. Wokół zlikwidowanego odwiertu ropno-gazowego lub gazowego wyznacza się strefę ochronną stosownie do ustaleń projektu, o którym mowa w § 100 ust. 1.