history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2008-01-01 do 2010-01-01

[Kompetencje do wymierzania kar dyscyplinarnych] 1. Przełożony dyscyplinarny orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2–5 i ust. 3.

2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 22 ust. 1, mogą wymierzać:

1) wymienione w pkt 1–5 – każdy przełożony dyscyplinarny,

2) wymienioną w pkt 6 – wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej,

2a) [6] wymienioną w pkt 6a – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej pułkownika (komandora),

3) wymienioną w pkt 9 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej,

4) (uchylony),

5) [7] wymienioną w pkt 10:

a) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową,

b) rektor uczelni wojskowej lub komendant szkoły podoficerskiej, w której kandydat na żołnierza zawodowego pełni służbę wojskową,

c) organ wojskowy uprawniony do powołania do zawodowej służby wojskowej.

3. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izolacyjnego, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1–5, zastosować środek dyscyplinarny albo odstąpić od ukarania.

[6] Art. 59 ust. 2 pkt 2a dodany przez art. 4 pkt 4 lit. a) z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 176, poz. 1242). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2008 r.

[7] Art. 59 ust. 2 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 4 lit. b) z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 176, poz. 1242). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2008 r.

Wersja obowiązująca od 2008-01-01 do 2010-01-01

[Kompetencje do wymierzania kar dyscyplinarnych] 1. Przełożony dyscyplinarny orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2–5 i ust. 3.

2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 22 ust. 1, mogą wymierzać:

1) wymienione w pkt 1–5 – każdy przełożony dyscyplinarny,

2) wymienioną w pkt 6 – wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej,

2a) [6] wymienioną w pkt 6a – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej pułkownika (komandora),

3) wymienioną w pkt 9 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej,

4) (uchylony),

5) [7] wymienioną w pkt 10:

a) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową,

b) rektor uczelni wojskowej lub komendant szkoły podoficerskiej, w której kandydat na żołnierza zawodowego pełni służbę wojskową,

c) organ wojskowy uprawniony do powołania do zawodowej służby wojskowej.

3. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izolacyjnego, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1–5, zastosować środek dyscyplinarny albo odstąpić od ukarania.

[6] Art. 59 ust. 2 pkt 2a dodany przez art. 4 pkt 4 lit. a) z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 176, poz. 1242). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2008 r.

[7] Art. 59 ust. 2 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 4 lit. b) z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 176, poz. 1242). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2008 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-07-01 do 2007-12-31

1. Przełożony dyscyplinarny orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2–5 i ust. 3.

2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 22 ust. 1, mogą wymierzać:

1) wymienione w pkt 1–5 – każdy przełożony dyscyplinarny,

2) wymienioną w pkt 6 – wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej,

3) [6] wymienioną w pkt 9 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej,

4) [7] (uchylony),

5) wymienioną w pkt 10 – dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przełożony dyscyplinarny, który ma prawo zwalniania ze służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, oraz przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy, którzy mają prawo zwalniania z zawodowej służby wojskowej.

3. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izolacyjnego, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1–5, zastosować środek dyscyplinarny albo odstąpić od ukarania.

[6] Art. 59 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 164 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 179, poz. 1750). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2004 r.

[7] Art. 59 ust. 2 pkt 4 uchylony przez art. 164 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 179, poz. 1750). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-04-20 do 2004-06-30    (Dz.U.2002.42.370 tekst jednolity)

1. Przełożony dyscyplinarny orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2–5 i ust. 3.

2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 22 ust. 1, mogą wymierzać:

1) wymienione w pkt 1–5 – każdy przełożony dyscyplinarny,

2) wymienioną w pkt 6 – wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej,

3) wymienione w pkt 7 i 9 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej,

4) wymienioną w pkt 8 – przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy, którzy mają prawo wyznaczania na to stanowisko,

5) wymienioną w pkt 10 – dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przełożony dyscyplinarny, który ma prawo zwalniania ze służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, oraz przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy, którzy mają prawo zwalniania z zawodowej służby wojskowej.

3. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izolacyjnego, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1–5, zastosować środek dyscyplinarny albo odstąpić od ukarania.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1998-09-01

1. Przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2–5.

2. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 5, może wymierzyć w pierwszej instancji tylko dowódca jednostki wojskowej.

3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10, może wymierzyć w pierwszej instancji tylko dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, lub przełożony dyscyplinarny, który ma prawo zwalniania ze służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej.

4. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 6, może orzec w pierwszej instancji tylko wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej.

5. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 6, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1–5, lub odstąpić albo warunkowo odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej.