Wersja obowiązująca od 2004-01-01 do 2006-01-10
1. Szkolenie kandydatów na kierowców lub motorniczych jest organizowane w formie:
1) kursu uwzględniającego program, o którym mowa w § 6 ust. 1, jeżeli ośrodek szkolenia kierowców prowadzony jest przez przedsiębiorcę,
2) nauki uwzględniającej w programie co najmniej zakres kursu, o którym mowa w pkt 1, jeżeli ośrodek szkolenia kierowców prowadzony jest przez szkołę lub jednostkę resortu obrony narodowej.
2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, może rozpocząć osoba, która posiada:
1) wymagany przepisami ustawy wiek,
2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem,
3) zgodę rodziców lub opiekuna, jeżeli nie ukończyła 18 lat,
4) z zastrzeżeniem ust. 3, zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie kategorii B prawa jazdy albo prawo jazdy kategorii B
– jeżeli zakres szkolenia obejmuje kategorię C, C1, D lub D1 prawa jazdy,
5) z zastrzeżeniem ust. 3, zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie kategorii B, C, C1, D lub D1 prawa jazdy albo prawo jazdy kategorii B, C, C1, D Iub D1
– jeżeli zakres szkolenia obejmuje odpowiednio kategorię B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E prawa jazdy.
3. Przepisów ust. 2 pkt 4 i 5 nie stosuje się do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej.
4. Sprawdzenie spełnienia przez kandydatów na kierowców lub motorniczych wymogów, o których mowa w ust. 2, dokonuje ośrodek szkolenia lub szkoła.
5. W trakcie szkolenia kandydatów na kierowców i motorniczych zabroniona jest obecność w pojeździe (poza instruktorem i osobą szkoloną) osób trzecich, z wyjątkiem:
1) kandydatów na instruktorów wraz z wykładowcą,
2) kierownika jednostki szkolącej lub pracownika przez niego upoważnionego,
3) osoby sprawującej w imieniu starosty nadzór w zakresie szkolenia,
4) tłumacza przysięgłego, jeżeli osoba szkolona nie włada językiem polskim w stopniu umożliwiającym prowadzenie szkolenia,
5) tłumacza języka migowego, jeżeli osoba szkolona jest głuchoniema,
6) [1] nie więcej niż jednego uczestnika kursu.
[1] § 7 ust. 5 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz.U. Nr 232, poz. 2334). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-01-01 do 2006-01-10
1. Szkolenie kandydatów na kierowców lub motorniczych jest organizowane w formie:
1) kursu uwzględniającego program, o którym mowa w § 6 ust. 1, jeżeli ośrodek szkolenia kierowców prowadzony jest przez przedsiębiorcę,
2) nauki uwzględniającej w programie co najmniej zakres kursu, o którym mowa w pkt 1, jeżeli ośrodek szkolenia kierowców prowadzony jest przez szkołę lub jednostkę resortu obrony narodowej.
2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, może rozpocząć osoba, która posiada:
1) wymagany przepisami ustawy wiek,
2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem,
3) zgodę rodziców lub opiekuna, jeżeli nie ukończyła 18 lat,
4) z zastrzeżeniem ust. 3, zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie kategorii B prawa jazdy albo prawo jazdy kategorii B
– jeżeli zakres szkolenia obejmuje kategorię C, C1, D lub D1 prawa jazdy,
5) z zastrzeżeniem ust. 3, zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie kategorii B, C, C1, D lub D1 prawa jazdy albo prawo jazdy kategorii B, C, C1, D Iub D1
– jeżeli zakres szkolenia obejmuje odpowiednio kategorię B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E prawa jazdy.
3. Przepisów ust. 2 pkt 4 i 5 nie stosuje się do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej.
4. Sprawdzenie spełnienia przez kandydatów na kierowców lub motorniczych wymogów, o których mowa w ust. 2, dokonuje ośrodek szkolenia lub szkoła.
5. W trakcie szkolenia kandydatów na kierowców i motorniczych zabroniona jest obecność w pojeździe (poza instruktorem i osobą szkoloną) osób trzecich, z wyjątkiem:
1) kandydatów na instruktorów wraz z wykładowcą,
2) kierownika jednostki szkolącej lub pracownika przez niego upoważnionego,
3) osoby sprawującej w imieniu starosty nadzór w zakresie szkolenia,
4) tłumacza przysięgłego, jeżeli osoba szkolona nie włada językiem polskim w stopniu umożliwiającym prowadzenie szkolenia,
5) tłumacza języka migowego, jeżeli osoba szkolona jest głuchoniema,
6) [1] nie więcej niż jednego uczestnika kursu.
[1] § 7 ust. 5 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz.U. Nr 232, poz. 2334). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2003-12-31
1. Szkolenie kandydatów na kierowców lub motorniczych jest organizowane w formie:
1) kursu uwzględniającego program, o którym mowa w § 6 ust. 1, jeżeli ośrodek szkolenia kierowców prowadzony jest przez przedsiębiorcę,
2) nauki uwzględniającej w programie co najmniej zakres kursu, o którym mowa w pkt 1, jeżeli ośrodek szkolenia kierowców prowadzony jest przez szkołę lub jednostkę resortu obrony narodowej.
2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, może rozpocząć osoba, która posiada:
1) wymagany przepisami ustawy wiek,
2) orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem,
3) zgodę rodziców lub opiekuna, jeżeli nie ukończyła 18 lat,
4) z zastrzeżeniem ust. 3, zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie kategorii B prawa jazdy albo prawo jazdy kategorii B
– jeżeli zakres szkolenia obejmuje kategorię C, C1, D lub D1 prawa jazdy,
5) z zastrzeżeniem ust. 3, zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie kategorii B, C, C1, D lub D1 prawa jazdy albo prawo jazdy kategorii B, C, C1, D Iub D1
– jeżeli zakres szkolenia obejmuje odpowiednio kategorię B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E prawa jazdy.
3. Przepisów ust. 2 pkt 4 i 5 nie stosuje się do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej.
4. Sprawdzenie spełnienia przez kandydatów na kierowców lub motorniczych wymogów, o których mowa w ust. 2, dokonuje ośrodek szkolenia lub szkoła.
5. W trakcie szkolenia kandydatów na kierowców i motorniczych zabroniona jest obecność w pojeździe (poza instruktorem i osobą szkoloną) osób trzecich, z wyjątkiem:
1) kandydatów na instruktorów wraz z wykładowcą,
2) kierownika jednostki szkolącej lub pracownika przez niego upoważnionego,
3) osoby sprawującej w imieniu starosty nadzór w zakresie szkolenia,
4) tłumacza przysięgłego, jeżeli osoba szkolona nie włada językiem polskim w stopniu umożliwiającym prowadzenie szkolenia,
5) tłumacza języka migowego, jeżeli osoba szkolona jest głuchoniema.