Wersja obowiązująca od 2004-01-01 do 2006-01-10

§ 31. 1. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o uprawnienie do egzaminowania kandydatów na kierowców i kierowców lub kandydatów na motorniczych i motorniczych wpisuje ją do ewidencji, jeżeli spełnia wymogi, o których mowa w art. 110 ust. 1:

1) pkt 1–9 ustawy, gdy ubiega się o uprawnienie do egzaminowania w zakresie prawa jazdy kategorii A, B, C lub D,

2) pkt 1, 3–5, 8 i 9 ustawy, gdy ubiega się o uprawnienie do egzaminowania w zakresie prawa jazdy kategorii T lub pozwolenia.

2. Wpisując osobę do ewidencji egzaminatorów, wojewoda nadaje jej numer uprawnień, składający się z 4 znaków, z tym że znaki:

1) pierwsze trzy od prawej strony są jej numerem porządkowym w ewidencji egzaminatorów,

2) pierwszy od lewej strony jest ustalonym w przepisach, o których mowa w § 30 ust. 2 pkt 2, wyróżnikiem województwa.

3. Ustala się możliwy do uzyskania rodzaj uprawnień do egzaminowania kandydatów na kierowców lub motorniczych:

1) kategoria A, B, C, D, T, B+E, C+E, D+E prawa jazdy,

2) pozwolenie.

4. Egzaminatora posiadającego uprawnienia do egzaminowania w zakresie prawa jazdy kategorii:

1) [24] B, C lub D i uprawnienia do kierowania pojazdami odpowiednio w zakresie prawa jazdy kategorii B+E, C+E, D+E - uważa się za posiadającego uprawnienia do egzaminowania odpowiednio w zakresie prawa jazdy kategorii B+E, C+E, D+E oraz kategorii T,

2) C lub D i uprawnienia do kierowania w zakresie prawa jazdy C1+E lub D1+E – uważa się za posiadającego uprawnienia do egzaminowania odpowiednio w zakresie prawa jazdy kategorii C1+E lub D1+E,

3) A, B, C lub D uważa się za posiadającego uprawnienia do egzaminowania odpowiednio w zakresie prawa jazdy kategorii A1, B1, C1 lub D1.

5. Dyrektor ośrodka egzaminowania wydaje egzaminatorowi legitymację na druku, którego wzór określa załącznik nr 13 do rozporządzenia:

1) po otrzymaniu:

a) zaświadczenia wydanego przez wojewodę o dokonaniu wpisu do ewidencji egzaminatorów, określającego zakres uprawnień do egzaminowania,

b) kserokopii orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem oraz orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem,

2) [25] na okres wynikający z terminów badań, o których mowa w art. 122 ust. 2 oraz art. 124 ust. 2 ustawy, określając w niej datę ważności, którą jest data:

a) ustalona przez dyrektora ośrodka egzaminowania zgodnie z terminami badań, o których mowa w art. 122 ust. 2 i art. 124 ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem lit. b), c) i d),

b) ukończenia przez osobę 57 roku życia, jeżeli data okresu 5-letniego ustalona zgodnie z lit. a) byłaby późniejsza od tej daty,

c) ukończenia przez osobę 66 roku życia, jeżeli data okresu 2-letniego ustalona zgodnie z lit. a) byłaby późniejsza od tej daty,

d) w przypadku kiedy terminy następnych badań lekarskich i psychologicznych są różne, legitymację wydaje się z terminem ważności wynikającym z badania wcześniejszego.

6. Legitymacja podlega zwrotowi w przypadku rozwiązania z egzaminatorem umowy o pracę.

[24] § 31 ust. 4 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz.U. Nr 232, poz. 2334). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.

[25] § 31 ust. 5 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz.U. Nr 232, poz. 2334). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2004 r.