Wersja obowiązująca od 2004.02.01 do 2014.05.22

§ 6. [Stosowanie środków egzekucyjnych przez właściwe organy] 1. [3] Jeżeli wierzyciel nie jest jednocześnie organem egzekucyjnym, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1b.

1a. [4] (uchylony).

1b. Jeżeli wierzycielem jest dyrektor oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, tytuł wykonawczy kieruje do właściwego miejscowo dyrektora oddziału rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

2. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, bezzwłocznie stosuje środek egzekucyjny, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Jeżeli wierzycielowi będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym nie jest znany znajdujący się na terenie jego działania majątek zobowiązanego, z którego może prowadzić egzekucję, kieruje tytuł wykonawczy do organu egzekucyjnego uprawnionego do dochodzenia tego samego rodzaju należności pieniężnych, na którego terenie znajduje się majątek zobowiązanego.

4. (uchylony).

5. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania środków egzekucyjnych w ograniczonym zakresie, ale prowadzona przez niego egzekucja okazała się w całości lub w części bezskuteczna, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego celem prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

5a. [5] Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do dyrektora oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

6. (uchylony).

7. Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu posiadane informacje o majątku i źródłach dochodu zobowiązanego.

8. (uchylony).

9. [6] Przed zastosowaniem środków egzekucyjnych we własnym zakresie bądź wysłaniem tytułu wykonawczego do naczelnika urzędu skarbowego lub organu egzekucyjnego, o którym mowa w ust. 1b, wierzyciel sprawdza, czy należność nie wpłynęła na jego rachunek bankowy lub za pośrednictwem Poczty Polskiej albo nie została wpłacona bezpośrednio gotówką do kasy.

[3] § 6 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 10, poz. 79). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2004 r.

[4] § 6 ust. 1a uchylony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 10, poz. 79). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2004 r.

[5] § 6 ust. 5a dodany przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 10, poz. 79). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2004 r.

[6] § 6 ust. 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. Nr 10, poz. 79). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2003.02.01 do 2004.01.31

§ 6. [Stosowanie środków egzekucyjnych przez właściwe organy] 1. [12] Jeżeli wierzyciel nie jest jednocześnie organem egzekucyjnym, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b.

1a. [13] Jeżeli wierzycielem jest naczelnik urzędu celnego, tytuł wykonawczy kieruje do właściwego miejscowo dyrektora izby celnej. Naczelnik urzędu celnego może jednak skierować tytuł wykonawczy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, jeżeli należność pieniężna objęta tytułem wykonawczym podlega odprowadzeniu na rachunek urzędu skarbowego.

1b. [14] Jeżeli wierzycielem jest dyrektor oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, tytuł wykonawczy kieruje do właściwego miejscowo dyrektora oddziału rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

2. [15] Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, bezzwłocznie stosuje środek egzekucyjny, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Jeżeli wierzycielowi będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym nie jest znany znajdujący się na terenie jego działania majątek zobowiązanego, z którego może prowadzić egzekucję, kieruje tytuł wykonawczy do organu egzekucyjnego uprawnionego do dochodzenia tego samego rodzaju należności pieniężnych, na którego terenie znajduje się majątek zobowiązanego.

4. [16] (uchylony).

5. [17] Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania środków egzekucyjnych w ograniczonym zakresie, ale prowadzona przez niego egzekucja okazała się w całości lub w części bezskuteczna, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego celem prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

6. [18] (uchylony).

7. Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu posiadane informacje o majątku i źródłach dochodu zobowiązanego.

8. [19] (uchylony).

9. [20] Przed zastosowaniem środków egzekucyjnych we własnym zakresie bądź wysłaniem tytułu wykonawczego do naczelnika urzędu skarbowego lub organu egzekucyjnego, o którym mowa w ust. 1a i 1b, wierzyciel sprawdza, czy należność nie wpłynęła na jego rachunek bankowy lub za pośrednictwem Poczty Polskiej albo nie została wpłacona bezpośrednio gotówką do kasy.

[12] § 6 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[13] § 6 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[14] § 6 ust. 1b dodany przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[15] § 6 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[16] § 6 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[17] § 6 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. e) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[18] § 6 ust. 6 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. f) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[19] § 6 ust. 8 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. f) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

[20] § 6 ust. 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. g) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2003 r. Nr 9, poz. 106). Zmiana weszła w życie 1 lutego 2003 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.11.30 do 2003.01.31

§ 6. [Stosowanie środków egzekucyjnych] 1. Jeżeli wierzyciel nie jest jednocześnie organem egzekucyjnym, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.

2. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, bezzwłocznie stosuje środek egzekucyjny, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

3. Jeżeli wierzycielowi będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym nie jest znany znajdujący się na terenie jego działania majątek zobowiązanego, z którego może prowadzić egzekucję, kieruje tytuł wykonawczy do organu egzekucyjnego uprawnionego do dochodzenia tego samego rodzaju należności pieniężnych, na którego terenie znajduje się majątek zobowiązanego.

4. Wierzyciel będący jednocześnie organem egzekucyjnym, inny niż urząd skarbowy, może skierować tytuł wykonawczy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed zastosowaniem środków egzekucyjnych we własnym zakresie, jeżeli należność pieniężna objęta tytułem wykonawczym podlega odprowadzeniu na rachunek urzędu skarbowego.

5. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania środków egzekucyjnych w ograniczonym zakresie, ale prowadzona przez niego egzekucja okazała się w całości lub w części bezskuteczna, niezwłocznie kieruje odpis tytułu wykonawczego zaopatrzonego w klauzulę o skierowaniu go do egzekucji do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.

6. Wierzyciel, sporządzając odpis tytułu wykonawczego, oznacza cel, któremu ma służyć, i jego liczbę porządkową. Kierując odpis tytułu wykonawczego do właściwego organu egzekucyjnego lub rekwizycyjnego, wierzyciel określa kwotowo rozmiar egzekucji, jaką ma przeprowadzić ten organ.

7. Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu posiadane informacje o majątku i źródłach dochodu zobowiązanego.

8. Jeżeli zobowiązany zalega z uiszczeniem należności, od których ustalenia lub określenia przysługuje mu powództwo do sądu lub środek zaskarżenia, i wniósł takie powództwo lub środek, wierzyciel stosuje środki egzekucyjne we własnym zakresie bądź przesyła tytuł wykonawczy do naczelnika urzędu skarbowego lub organu rekwizycyjnego tylko wówczas, gdy wniesienie środka prawnego nie wstrzymuje obowiązku zapłaty. Jeżeli jednak wierzyciel uzna, że okoliczności sprawy uzasadniają zaniechanie wszczęcia egzekucji – zawiesza postępowanie.

9. Przed zastosowaniem środków egzekucyjnych we własnym zakresie bądź wysłaniem tytułu wykonawczego lub jego odpisu do naczelnika urzędu skarbowego albo organu rekwizycyjnego wierzyciel sprawdza, czy należność nie wpłynęła na jego rachunek bankowy lub za pośrednictwem Poczty Polskiej albo nie została wpłacona bezpośrednio gotówką do kasy.