history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2002-09-24 do 2011-07-01
[Finansowanie dopłat i umorzeń] 1. Dopłaty i umorzenia są finansowane ze środków budżetu państwa w granicach kwot określonych w ustawie budżetowej.
2. Dopłaty są stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego oraz przez inne banki, które zawarły z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowy, określające w szczególności zasady korzystania ze środków budżetu państwa na cele określone w ustawie oraz wskazujące terminy i formy przekazywania zapotrzebowań na środki finansujące dopłaty i umorzenia.
2a. [3] Oprocentowanie kredytu udzielonego kredytobiorcom przez banki, o których mowa w ust. 2, nie może przekraczać 3 punktów procentowych ponad wysokość stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.
3. Dopłaty stanowią kwotę odsetek będącą różnicą między kwotą odsetek wyliczoną przy zastosowaniu stopy procentowej określonej w umowie kredytowej a kwotą odsetek spłaconych bankom przez kredytobiorców, przy czym wysokość odsetek spłacanych przez kredytobiorcę wynosi 0,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.
[3] Art. 3 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów (Dz.U. Nr 144, poz. 1209). Zmiana weszła w życie 24 września 2002 r.
Wersja obowiązująca od 2002-09-24 do 2011-07-01
[Finansowanie dopłat i umorzeń] 1. Dopłaty i umorzenia są finansowane ze środków budżetu państwa w granicach kwot określonych w ustawie budżetowej.
2. Dopłaty są stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego oraz przez inne banki, które zawarły z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowy, określające w szczególności zasady korzystania ze środków budżetu państwa na cele określone w ustawie oraz wskazujące terminy i formy przekazywania zapotrzebowań na środki finansujące dopłaty i umorzenia.
2a. [3] Oprocentowanie kredytu udzielonego kredytobiorcom przez banki, o których mowa w ust. 2, nie może przekraczać 3 punktów procentowych ponad wysokość stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.
3. Dopłaty stanowią kwotę odsetek będącą różnicą między kwotą odsetek wyliczoną przy zastosowaniu stopy procentowej określonej w umowie kredytowej a kwotą odsetek spłaconych bankom przez kredytobiorców, przy czym wysokość odsetek spłacanych przez kredytobiorcę wynosi 0,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.
[3] Art. 3 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów (Dz.U. Nr 144, poz. 1209). Zmiana weszła w życie 24 września 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2002-09-23
1. Dopłaty i umorzenia są finansowane ze środków budżetu państwa w granicach kwot określonych w ustawie budżetowej.
2. Dopłaty są stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego oraz przez inne banki, które zawarły z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowy, określające w szczególności zasady korzystania ze środków budżetu państwa na cele określone w ustawie oraz wskazujące terminy i formy przekazywania zapotrzebowań na środki finansujące dopłaty i umorzenia.
3. Dopłaty stanowią kwotę odsetek będącą różnicą między kwotą odsetek wyliczoną przy zastosowaniu stopy procentowej określonej w umowie kredytowej a kwotą odsetek spłaconych bankom przez kredytobiorców, przy czym wysokość odsetek spłacanych przez kredytobiorcę wynosi 0,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.