history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2002-11-07 do 2004-04-30
[Naruszenie zobowiązania cenowego] [21] 1. W przypadku gdy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdzi naruszenie zobowiązania, wydaje w tym zakresie postanowienie.
2. Postanowienie stwierdzające naruszenie zobowiązania doręcza się wyłącznie stronie, której ono dotyczy.
3. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego ustanawia się:
1) tymczasowe cło antydumpingowe – zgodnie z dokonanymi ustaleniami wstępnymi, albo
2) ostateczne cło antydumpingowe – zgodnie z dokonanymi ustaleniami ostatecznymi, o ile zostały one dokonane w momencie stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia, w drodze rozporządzenia, tymczasowe cło antydumpingowe, określając w szczególności jego wysokość, jak również towar, na który nakłada się cło, a także sposób, warunki i okres jego stosowania, z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz zasad określonych w rozdziale 2.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia, w drodze rozporządzenia, ostateczne cło antydumpingowe, określając w szczególności:
1) nazwę towaru i kod taryfy celnej,
2) zagranicznych producentów lub eksporterów oraz kraje pochodzenia lub kraje eksportu, dla których ustalono indywidualne ostateczne cło antydumpingowe,
3) marginesy dumpingu ustalone dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju oraz podstawę, na jakiej stwierdzono istnienie dumpingu,
4) wysokość ostatecznych ceł antydumpingowych dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju, a także sposób, warunki, zakres i okres stosowania tych ceł
– z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 2, oraz zasad określonych w art. 53 i art. 54.
6. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki może ustanowić ostateczne cło antydumpingowe z mocą wsteczną na towary, które dopuszczono do obrotu na polskim obszarze celnym nie wcześniej niż w okresie 90 dni przed datą ustanowienia tymczasowego cła antydumpingowego.
7. Ostateczne cło antydumpingowe, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie może zostać ustanowione na towary dopuszczone do obrotu przed naruszeniem zobowiązania.
[21] Art. 46 w brzmieniu ustalonym przez art. 76 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U. Nr 125, poz. 1063). Zmiana weszła w życie 7 listopada 2002 r.
Wersja obowiązująca od 2002-11-07 do 2004-04-30
[Naruszenie zobowiązania cenowego] [21] 1. W przypadku gdy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdzi naruszenie zobowiązania, wydaje w tym zakresie postanowienie.
2. Postanowienie stwierdzające naruszenie zobowiązania doręcza się wyłącznie stronie, której ono dotyczy.
3. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego ustanawia się:
1) tymczasowe cło antydumpingowe – zgodnie z dokonanymi ustaleniami wstępnymi, albo
2) ostateczne cło antydumpingowe – zgodnie z dokonanymi ustaleniami ostatecznymi, o ile zostały one dokonane w momencie stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia, w drodze rozporządzenia, tymczasowe cło antydumpingowe, określając w szczególności jego wysokość, jak również towar, na który nakłada się cło, a także sposób, warunki i okres jego stosowania, z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz zasad określonych w rozdziale 2.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia, w drodze rozporządzenia, ostateczne cło antydumpingowe, określając w szczególności:
1) nazwę towaru i kod taryfy celnej,
2) zagranicznych producentów lub eksporterów oraz kraje pochodzenia lub kraje eksportu, dla których ustalono indywidualne ostateczne cło antydumpingowe,
3) marginesy dumpingu ustalone dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju oraz podstawę, na jakiej stwierdzono istnienie dumpingu,
4) wysokość ostatecznych ceł antydumpingowych dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju, a także sposób, warunki, zakres i okres stosowania tych ceł
– z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 3 pkt 2, oraz zasad określonych w art. 53 i art. 54.
6. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki może ustanowić ostateczne cło antydumpingowe z mocą wsteczną na towary, które dopuszczono do obrotu na polskim obszarze celnym nie wcześniej niż w okresie 90 dni przed datą ustanowienia tymczasowego cła antydumpingowego.
7. Ostateczne cło antydumpingowe, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie może zostać ustanowione na towary dopuszczone do obrotu przed naruszeniem zobowiązania.
[21] Art. 46 w brzmieniu ustalonym przez art. 76 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych (Dz.U. Nr 125, poz. 1063). Zmiana weszła w życie 7 listopada 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-11-26 do 2002-11-06
[Naruszenie zobowiązania cenowego] 1. W przypadku gdy istnieją podstawy do przypuszczenia, że strona nie wywiązuje się z przyjętego zobowiązania cenowego, minister właściwy do spraw gospodarki po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego stwierdza, w drodze postanowienia, czy nastąpiło naruszenie zobowiązania cenowego.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, stronie, której postanowienie dotyczy, służy zażalenie.
3. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki ustanowi, w drodze rozporządzenia, cło antydumpingowe zgodnie z dokonanymi ustaleniami wstępnymi albo ostatecznymi.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw gospodarki może ustanowić ostateczne cło antydumpingowe z mocą wsteczną na towary, które dopuszczono do obrotu nie wcześniej niż na 3 miesiące przed ustanowieniem tymczasowych ceł antydumpingowych.
5. Ostateczne cło antydumpingowe, o którym mowa w ust. 4, nie może zostać ustanowione na towary dopuszczone do obrotu przed naruszeniem zobowiązania cenowego.