Wersja obowiązująca od 2001-12-11 do 2002-06-30
[5] (skreślony).
[5] § 3 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny oraz Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn (Dz.U. Nr 140, poz. 1572). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2001 r.
Wersja obowiązująca od 2001-12-11 do 2002-06-30
[5] (skreślony).
[5] § 3 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny oraz Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn (Dz.U. Nr 140, poz. 1572). Zmiana weszła w życie 11 grudnia 2001 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-10-23 do 2001-12-10
1. Pełnomocnik koordynuje we współpracy z właściwymi ministrami wypełnianie zadań zapewniających realizację pełni praw dzieci i młodzieży oraz poprawę warunków ich życia, wynikających z:
1) ustaw i uchwał Sejmu oraz aktów wykonawczych, a także innych dokumentów Rady Ministrów i jej organów,
2) rządowych programów przyjętych do realizacji,
3) umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, a w szczególności przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526) oraz zaleceń organizacji międzynarodowych działających na rzecz dzieci i młodzieży.
2. Pełnomocnik realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, w szczególności przez:
1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej dzieci i młodzieży oraz warunków ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem nierówności szans, zjawiska sieroctwa, niepełnosprawności, zagrożenia patologiami społecznymi, a także ich wpływu na poziom życia oraz rozwój dzieci i młodzieży,
2) inicjowanie, przygotowywanie i opiniowanie projektów aktów prawnych oraz programów działań w zakresie kształtowania materialnych, społecznych i kulturowych warunków życia i rozwoju dzieci i młodzieży oraz gwarancji respektowania ich praw i ochrony interesów, w tym:
a) rozwiązywania problemów sieroctwa naturalnego i społecznego oraz różnych form opieki,
b) przeciwdziałania społecznym patologiom dotykającym dzieci i młodzież oraz minimalizowania ich skutków,
c) zaspokajania potrzeb zdrowotnych, a także pozamedycznych, w tym potrzeb edukacyjnych, socjalnych, kulturowych, integracyjnych, dzieci i młodzieży niepełnosprawnej,
d) rozwijania różnych form pobudzania aktywności intelektualnej i fizycznej dzieci i młodzieży w celu tworzenia optymalnych warunków ich rozwoju i samorealizacji.