Wersja obowiązująca od 2004-03-03 do 2004-05-01
[Podstawa ustalenia ilości gazu i energii elektrycznej] 1. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości gazu w jednostkach zawartych w kontrakcie są miesięczne protokoły zdawczo-odbiorcze (wstępne akty zdawczo-odbiorcze) wskazań urządzeń pomiarowych, sporządzone na podstawie protokołu podziału strumienia gazu.
2. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości energii elektrycznej jest:
1) przy wprowadzaniu na polski obszar celny – faktura dostawcy z wykazem poboru mocy przez poszczególnych polskich odbiorców,
2) przy wywozie poza polski obszar celny – faktura wystawiona na podstawie uzgodnionych grafików wymiany mocy oraz wskazań urządzeń pomiarowych, zainstalowanych na liniach wymiany zagranicznej, będących własnością operatora sieci przesyłowej lub operatora sieci rozdzielczej oraz przedsiębiorstw sieciowych państw sąsiednich,
3) przy tranzycie energii elektrycznej – faktura lub w wypadku jej braku faktura prowizoryczna lub faktura pro forma sporządzona w oparciu o potwierdzone przez operatora sieci przesyłowej lub rozdzielczej salda wymiany, opracowane na podstawie bilansu wymiany międzynarodowej lub według wskazań liczników operatorów sieci.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przepis § 218 ust. 2 i 3 oraz § 235 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Podstawą do ustalenia przez urząd celny masy ropy naftowej przywożonej z zagranicy są:
1) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej z krajów WNP – protokoły zdawczo-odbiorcze sporządzone przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych „Przyjaźń” w Płocku, Odcinek Wschodni w Adamowie-Zastawie,
2) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej przez Port Północny w Gdańsku – konosament.
5. Podstawą do ustalenia masy ropy naftowej przy tranzycie przez polski obszar celny są:
1) [236] na trasach Adamowe – Port Północny i Adamowo – Schwedt (Niemcy) – protokoły wymienione w ust. 4 pkt 1,
2) na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – konosament.
6. Kontroli tranzytu ropy naftowej przez polski obszar celny dokonuje:
1) [237] na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Gdańsku,
2) [238] na trasach Adamowe – Port Północny i Adamowo – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Białymstoku.
[236] § 249 ust. 5 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 113 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.
[237] § 249 ust. 6 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 113 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.
[238] § 249 ust. 6 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 113 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-03-03 do 2004-05-01
[Podstawa ustalenia ilości gazu i energii elektrycznej] 1. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości gazu w jednostkach zawartych w kontrakcie są miesięczne protokoły zdawczo-odbiorcze (wstępne akty zdawczo-odbiorcze) wskazań urządzeń pomiarowych, sporządzone na podstawie protokołu podziału strumienia gazu.
2. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości energii elektrycznej jest:
1) przy wprowadzaniu na polski obszar celny – faktura dostawcy z wykazem poboru mocy przez poszczególnych polskich odbiorców,
2) przy wywozie poza polski obszar celny – faktura wystawiona na podstawie uzgodnionych grafików wymiany mocy oraz wskazań urządzeń pomiarowych, zainstalowanych na liniach wymiany zagranicznej, będących własnością operatora sieci przesyłowej lub operatora sieci rozdzielczej oraz przedsiębiorstw sieciowych państw sąsiednich,
3) przy tranzycie energii elektrycznej – faktura lub w wypadku jej braku faktura prowizoryczna lub faktura pro forma sporządzona w oparciu o potwierdzone przez operatora sieci przesyłowej lub rozdzielczej salda wymiany, opracowane na podstawie bilansu wymiany międzynarodowej lub według wskazań liczników operatorów sieci.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przepis § 218 ust. 2 i 3 oraz § 235 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Podstawą do ustalenia przez urząd celny masy ropy naftowej przywożonej z zagranicy są:
1) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej z krajów WNP – protokoły zdawczo-odbiorcze sporządzone przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych „Przyjaźń” w Płocku, Odcinek Wschodni w Adamowie-Zastawie,
2) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej przez Port Północny w Gdańsku – konosament.
5. Podstawą do ustalenia masy ropy naftowej przy tranzycie przez polski obszar celny są:
1) [236] na trasach Adamowe – Port Północny i Adamowo – Schwedt (Niemcy) – protokoły wymienione w ust. 4 pkt 1,
2) na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – konosament.
6. Kontroli tranzytu ropy naftowej przez polski obszar celny dokonuje:
1) [237] na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Gdańsku,
2) [238] na trasach Adamowe – Port Północny i Adamowo – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Białymstoku.
[236] § 249 ust. 5 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 113 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.
[237] § 249 ust. 6 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 113 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.
[238] § 249 ust. 6 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 113 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-05-01 do 2004-03-02
[Podstawa ustalenia ilości gazu i energii elektrycznej] 1. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości gazu w jednostkach zawartych w kontrakcie są miesięczne protokoły zdawczo-odbiorcze (wstępne akty zdawczo-odbiorcze) wskazań urządzeń pomiarowych, sporządzone na podstawie protokołu podziału strumienia gazu.
2. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości energii elektrycznej jest:
1) przy wprowadzaniu na polski obszar celny – faktura dostawcy z wykazem poboru mocy przez poszczególnych polskich odbiorców,
2) przy wywozie poza polski obszar celny – faktura wystawiona na podstawie uzgodnionych grafików wymiany mocy oraz wskazań urządzeń pomiarowych, zainstalowanych na liniach wymiany zagranicznej, będących własnością operatora sieci przesyłowej lub operatora sieci rozdzielczej oraz przedsiębiorstw sieciowych państw sąsiednich,
3) przy tranzycie energii elektrycznej – faktura lub w wypadku jej braku faktura prowizoryczna lub faktura pro forma sporządzona w oparciu o potwierdzone przez operatora sieci przesyłowej lub rozdzielczej salda wymiany, opracowane na podstawie bilansu wymiany międzynarodowej lub według wskazań liczników operatorów sieci.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przepis § 218 ust. 2 i 3 oraz § 235 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Podstawą do ustalenia przez urząd celny masy ropy naftowej przywożonej z zagranicy są:
1) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej z krajów WNP – protokoły zdawczo-odbiorcze sporządzone przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych „Przyjaźń” w Płocku, Odcinek Wschodni w Adamowie-Zastawie,
2) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej przez Port Północny w Gdańsku – konosament.
5. Podstawą do ustalenia masy ropy naftowej przy tranzycie przez polski obszar celny są:
1) na trasie Adamowo – Schwedt (Niemcy) – protokoły wymienione w ust. 4 pkt 1,
2) na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – konosament.
6. Kontroli tranzytu ropy naftowej przez polski obszar celny dokonuje:
1) na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny Gdańsk-Port [69] ,
2) na trasie Adamowo-Port Północny – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Białymstoku.
[69] § 249 ust. 6 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 381). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-10-28 do 2002-04-30
[Podstawa ustalenia ilości gazu i energii elektrycznej] 1. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości gazu w jednostkach zawartych w kontrakcie są miesięczne protokoły zdawczo-odbiorcze (wstępne akty zdawczo-odbiorcze) wskazań urządzeń pomiarowych, sporządzone na podstawie protokołu podziału strumienia gazu.
2. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości energii elektrycznej jest:
1) przy wprowadzaniu na polski obszar celny – faktura dostawcy z wykazem poboru mocy przez poszczególnych polskich odbiorców,
2) przy wywozie poza polski obszar celny – faktura wystawiona na podstawie uzgodnionych grafików wymiany mocy oraz wskazań urządzeń pomiarowych, zainstalowanych na liniach wymiany zagranicznej, będących własnością operatora sieci przesyłowej lub operatora sieci rozdzielczej oraz przedsiębiorstw sieciowych państw sąsiednich,
3) przy tranzycie energii elektrycznej – faktura lub w wypadku jej braku faktura prowizoryczna lub faktura pro forma sporządzona w oparciu o potwierdzone przez operatora sieci przesyłowej lub rozdzielczej salda wymiany, opracowane na podstawie bilansu wymiany międzynarodowej lub według wskazań liczników operatorów sieci.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przepis § 218 ust. 2 i 3 oraz § 235 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. Podstawą do ustalenia przez urząd celny masy ropy naftowej przywożonej z zagranicy są:
1) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej z krajów WNP – protokoły zdawczo-odbiorcze sporządzone przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych „Przyjaźń” w Płocku, Odcinek Wschodni w Adamowie-Zastawie,
2) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej przez Port Północny w Gdańsku – konosament.
5. Podstawą do ustalenia masy ropy naftowej przy tranzycie przez polski obszar celny są:
1) na trasie Adamowo – Schwedt (Niemcy) – protokoły wymienione w ust. 4 pkt 1,
2) na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – konosament.
6. Kontroli tranzytu ropy naftowej przez polski obszar celny dokonuje:
1) na trasie Port Północny w Gdańsku – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Gdyni,
2) na trasie Adamowo-Port Północny – Schwedt (Niemcy) – Urząd Celny w Białymstoku.