history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2004-03-03 do 2004-05-01

Rozdział 3

Wspólna procedura tranzytowa

Oddział 1

Przepisy ogólne

§ 46. [Definicje] Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1) wspólna procedura tranzytowa – procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednej Umawiającej się Strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 290) i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 288) do określonego miejsca znajdującego się na terytorium tej samej lub innej Umawiającej się Strony, jeżeli przekraczana jest przynajmniej jedna granica innego kraju będącego Umawiającą się Stroną tych Konwencji,

2) Umawiająca się Strona – każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w części III wykazu F załącznika nr 7 do rozporządzenia,

3) kraj trzeci – każdy kraj, który nie jest stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD),

4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej:

a) T1 – procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe,

b) [59] T2 – procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe. Procedura T2 oznaczona jest poprzez wpisanie symboli „T2” lub „T2F”,

c) [60] (uchylona),

5) zgłoszenie tranzytowe – czynność dokonaną w wymaganej formie i w określony sposób, przez którą osoba wyraża zamiar objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

6) karty zgłoszenia tranzytowego – karty dokumentu używanego przy dokonywaniu zgłoszenia tranzytowego,

7) główny zobowiązany – osobę dokonującą zgłoszenia towarów do wspólnej procedury tranzytowej lub osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie celne,

8) urząd wyjścia – urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

9) urząd celny tranzytowy:

a) urząd celny tranzytowy przywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest przywożony,

b) urząd celny tranzytowy wywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest wywożony,

10) urząd przeznaczenia – urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej,

11) towary wspólnotowe:

a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej,

b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nienależącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej,

c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b),

12) towary niewspólnotowe – towary inne niż określone w pkt 11,

13) urząd składania gwarancji:

a) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej – izba celna właściwa dla miejsca zamieszkania lub siedziby głównego zobowiązanego,

b) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej w formie karnetów – izba celna właściwa dla siedziby gwaranta,

c) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej w formie oświadczenia gwaranta – urząd wyjścia,

14) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu – jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której izby celne i urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury,

15) kontener – urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki:

a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte,

b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania,

c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego,

16) środek transportu:

a) pojazd drogowy, przyczepę, naczepę,

b) wagon kolejowy,

c) statek,

d) samolot,

e) kontener,

17) jeden środek transportu:

a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami,

b) zestaw wagonów kolejowych,

c) zespół statków, które tworzą jedną całość,

d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu,

18) dług – należności celne, podatki i inne opłaty dotyczące towarów objętych wspólną procedurą tranzytową,

19) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do uiszczenia długu,

20) Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy – system polegający na stosowaniu techniki elektronicznego przetwarzania danych przy realizacji operacji tranzytowej.

[59] § 46 pkt 4 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 16 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.

[60] § 46 pkt 4 lit. c) uchylona przez § 1 pkt 16 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004-03-03 do 2004-05-01

Rozdział 3

Wspólna procedura tranzytowa

Oddział 1

Przepisy ogólne

§ 46. [Definicje] Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1) wspólna procedura tranzytowa – procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednej Umawiającej się Strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 290) i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 288) do określonego miejsca znajdującego się na terytorium tej samej lub innej Umawiającej się Strony, jeżeli przekraczana jest przynajmniej jedna granica innego kraju będącego Umawiającą się Stroną tych Konwencji,

2) Umawiająca się Strona – każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w części III wykazu F załącznika nr 7 do rozporządzenia,

3) kraj trzeci – każdy kraj, który nie jest stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD),

4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej:

a) T1 – procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe,

b) [59] T2 – procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe. Procedura T2 oznaczona jest poprzez wpisanie symboli „T2” lub „T2F”,

c) [60] (uchylona),

5) zgłoszenie tranzytowe – czynność dokonaną w wymaganej formie i w określony sposób, przez którą osoba wyraża zamiar objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

6) karty zgłoszenia tranzytowego – karty dokumentu używanego przy dokonywaniu zgłoszenia tranzytowego,

7) główny zobowiązany – osobę dokonującą zgłoszenia towarów do wspólnej procedury tranzytowej lub osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie celne,

8) urząd wyjścia – urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

9) urząd celny tranzytowy:

a) urząd celny tranzytowy przywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest przywożony,

b) urząd celny tranzytowy wywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest wywożony,

10) urząd przeznaczenia – urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej,

11) towary wspólnotowe:

a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej,

b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nienależącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej,

c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b),

12) towary niewspólnotowe – towary inne niż określone w pkt 11,

13) urząd składania gwarancji:

a) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej – izba celna właściwa dla miejsca zamieszkania lub siedziby głównego zobowiązanego,

b) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej w formie karnetów – izba celna właściwa dla siedziby gwaranta,

c) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej w formie oświadczenia gwaranta – urząd wyjścia,

14) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu – jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której izby celne i urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury,

15) kontener – urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki:

a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte,

b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania,

c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego,

16) środek transportu:

a) pojazd drogowy, przyczepę, naczepę,

b) wagon kolejowy,

c) statek,

d) samolot,

e) kontener,

17) jeden środek transportu:

a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami,

b) zestaw wagonów kolejowych,

c) zespół statków, które tworzą jedną całość,

d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu,

18) dług – należności celne, podatki i inne opłaty dotyczące towarów objętych wspólną procedurą tranzytową,

19) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do uiszczenia długu,

20) Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy – system polegający na stosowaniu techniki elektronicznego przetwarzania danych przy realizacji operacji tranzytowej.

[59] § 46 pkt 4 lit. b) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 16 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.

[60] § 46 pkt 4 lit. c) uchylona przez § 1 pkt 16 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 22, poz. 200). Zmiana weszła w życie 3 marca 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-05-01 do 2004-03-02

Rozdział 3

Wspólna procedura tranzytowa

Oddział 1

Przepisy ogólne

§ 46. [Definicje] Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1) wspólna procedura tranzytowa – procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednej Umawiającej się Strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 290) i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 288) do określonego miejsca znajdującego się na terytorium tej samej lub innej Umawiającej się Strony, jeżeli przekraczana jest przynajmniej jedna granica innego kraju będącego Umawiającą się Stroną tych Konwencji,

2) Umawiająca się Strona – każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w części III wykazu F załącznika nr 7 do rozporządzenia,

3) kraj trzeci – każdy kraj, który nie jest stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD),

4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej:

a) T1 – procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe,

b) T2 – procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe,

c) T2F – procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe niepochodzące z obszaru podatkowego Wspólnoty Europejskiej,

5) zgłoszenie tranzytowe – czynność dokonaną w wymaganej formie i w określony sposób, przez którą osoba wyraża zamiar objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

6) karty zgłoszenia tranzytowego – karty dokumentu używanego przy dokonywaniu zgłoszenia tranzytowego,

7) główny zobowiązany – osobę dokonującą zgłoszenia towarów do wspólnej procedury tranzytowej lub osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie celne,

8) urząd wyjścia – urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

9) urząd celny tranzytowy:

a) urząd celny tranzytowy przywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest przywożony,

b) urząd celny tranzytowy wywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest wywożony,

10) urząd przeznaczenia – urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej,

11) towary wspólnotowe:

a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej,

b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nienależącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej,

c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b),

12) towary niewspólnotowe – towary inne niż określone w pkt 11,

13) [11] urząd składania gwarancji:

a) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej – izba celna właściwa dla miejsca zamieszkania lub siedziby głównego zobowiązanego,

b) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej w formie karnetów – izba celna właściwa dla siedziby gwaranta,

c) jeżeli składane jest oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej w formie oświadczenia gwaranta – urząd wyjścia,

14) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu – jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której izby celne i [12] urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury,

15) kontener – urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki:

a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte,

b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania,

c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego,

16) środek transportu:

a) pojazd drogowy, przyczepę, naczepę,

b) wagon kolejowy,

c) statek,

d) samolot,

e) kontener,

17) jeden środek transportu:

a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami,

b) zestaw wagonów kolejowych,

c) zespół statków, które tworzą jedną całość,

d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu,

18) dług – należności celne, podatki i inne opłaty dotyczące towarów objętych wspólną procedurą tranzytową,

19) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do uiszczenia długu,

20) Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy – system polegający na stosowaniu techniki elektronicznego przetwarzania danych przy realizacji operacji tranzytowej.

[11] § 46 pkt 13 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 381). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.

[12] § 46 pkt 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 381). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-10-28 do 2002-04-30

Rozdział 3

Wspólna procedura tranzytowa

Oddział 1

Przepisy ogólne

§ 46. [Definicje] Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1) wspólna procedura tranzytowa – procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednej Umawiającej się Strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 290) i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 288) do określonego miejsca znajdującego się na terytorium tej samej lub innej Umawiającej się Strony, jeżeli przekraczana jest przynajmniej jedna granica innego kraju będącego Umawiającą się Stroną tych Konwencji,

2) Umawiająca się Strona – każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w części III wykazu F załącznika nr 7 do rozporządzenia,

3) kraj trzeci – każdy kraj, który nie jest stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD),

4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej:

a) T1 – procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe,

b) T2 – procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe,

c) T2F – procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe niepochodzące z obszaru podatkowego Wspólnoty Europejskiej,

5) zgłoszenie tranzytowe – czynność dokonaną w wymaganej formie i w określony sposób, przez którą osoba wyraża zamiar objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

6) karty zgłoszenia tranzytowego – karty dokumentu używanego przy dokonywaniu zgłoszenia tranzytowego,

7) główny zobowiązany – osobę dokonującą zgłoszenia towarów do wspólnej procedury tranzytowej lub osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie celne,

8) urząd wyjścia – urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

9) urząd celny tranzytowy:

a) urząd celny tranzytowy przywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest przywożony,

b) urząd celny tranzytowy wywozu – urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest wywożony,

10) urząd przeznaczenia – urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej,

11) towary wspólnotowe:

a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej,

b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nienależącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej,

c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b),

12) towary niewspólnotowe – towary inne niż określone w pkt 11,

13) urząd składania gwarancji – urząd celny, w którym należy złożyć oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej lub generalnej,

14) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu – jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury,

15) kontener – urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki:

a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte,

b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania,

c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego,

16) środek transportu:

a) pojazd drogowy, przyczepę, naczepę,

b) wagon kolejowy,

c) statek,

d) samolot,

e) kontener,

17) jeden środek transportu:

a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami,

b) zestaw wagonów kolejowych,

c) zespół statków, które tworzą jedną całość,

d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu,

18) dług – należności celne, podatki i inne opłaty dotyczące towarów objętych wspólną procedurą tranzytową,

19) dłużnik – każdą osobę zobowiązaną do uiszczenia długu,

20) Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy – system polegający na stosowaniu techniki elektronicznego przetwarzania danych przy realizacji operacji tranzytowej.