Wersja obowiązująca od 2001.10.01 do 2004.05.01

Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, oznacza zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów przyrody i jej składników, a w szczególności:

1) dziko występujących roślin lub zwierząt,

2) siedlisk przyrodniczych,

3) siedlisk gatunków chronionych roślin lub zwierząt,

4) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia,

5) roślin lub zwierząt, objętych ochroną na podstawie odrębnych przepisów,

6) przyrody nieożywionej,

7) krajobrazu,

8) [1] zieleni w miastach i wsiach.

2. Ochrona przyrody ma na celu:

1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów,

2) zachowanie różnorodności biologicznej,

3) zachowanie dziedzictwa geologicznego,

4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin lub zwierząt wraz z siedliskami poprzez utrzymywanie lub przywracanie ich do właściwego stanu,

4a) [2] ochronę zieleni w miastach i wsiach, w szczególności ochronę drzew oraz krzewów,

5) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu siedlisk przyrodniczych, a także innych zasobów przyrody i jej składników,

6) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody.

[1] Art. 2 ust. 1 pkt 8 dodany przez art. 47 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 100, poz. 1085). Zmiana weszła w życie 1 października 2001 r.

[2] Art. 2 ust. 2 pkt 4a dodany przez art. 47 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 100, poz. 1085). Zmiana weszła w życie 1 października 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001.09.14 do 2001.09.30     (Dz.U.2001.99.1079 tekst jednolity)

Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, oznacza zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów przyrody i jej składników, a w szczególności:

1) dziko występujących roślin lub zwierząt,

2) siedlisk przyrodniczych,

3) siedlisk gatunków chronionych roślin lub zwierząt,

4) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia,

5) roślin lub zwierząt, objętych ochroną na podstawie odrębnych przepisów,

6) przyrody nieożywionej,

7) krajobrazu.

2. Ochrona przyrody ma na celu:

1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów,

2) zachowanie różnorodności biologicznej,

3) zachowanie dziedzictwa geologicznego,

4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin lub zwierząt wraz z siedliskami poprzez utrzymywanie lub przywracanie ich do właściwego stanu,

5) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu siedlisk przyrodniczych, a także innych zasobów przyrody i jej składników,

6) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1991.12.25 do 2001.09.13

Art. 2. 1. Ochrona przyrody w rozumieniu ustawy oznacza zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników przyrody, w szczególności dziko występujących roślin i zwierząt oraz kompleksów przyrodniczych i ekosystemów.

2. Ochrona przyrody ma na celu:

1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów,

2) zachowanie różnorodności gatunkowej,

3) zachowanie dziedzictwa geologicznego,

4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków i ekosystemów,

5) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody,

6) przywracanie do stanu właściwego zasobów i składników przyrody.

3. Ochrona przyrody jest częścią polityki ekologicznej państwa.