history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2016-01-01
[Zasady wpisów do ksiąg] 1. [15] Wpisy w księgach cmentarnych dokonywane są pismem ręcznym w sposób staranny, czytelny i trwały. Pisownia poszczególnych wyrazów nie może budzić wątpliwości i powinna być zgodna z obowiązującą normą ortograficzną, a w zakresie danych dotyczących osoby pochowanej – z dokumentami stanowiącymi podstawę ich wpisania.
2. [16] (uchylony).
3. [17] (uchylony).
4. Pomyłki powstałe przy ręcznym lub maszynowym dokonywaniu wpisów do ksiąg cmentarnych wykreśla się linią ciągłą w sposób umożliwiający odczytanie wykreślonego zapisu. Prawidłowe brzmienie zapisu wykreślonego wpisuje się w tej samej rubryce lub w rubryce „uwagi”. Przy każdej poprawce zamieszcza się datę i czytelny podpis osoby dokonującej poprawki.
[15] § 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. poz. 2257). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.
[16] § 9 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. poz. 2257). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.
[17] § 9 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. poz. 2257). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.
Wersja obowiązująca od 2016-01-01
[Zasady wpisów do ksiąg] 1. [15] Wpisy w księgach cmentarnych dokonywane są pismem ręcznym w sposób staranny, czytelny i trwały. Pisownia poszczególnych wyrazów nie może budzić wątpliwości i powinna być zgodna z obowiązującą normą ortograficzną, a w zakresie danych dotyczących osoby pochowanej – z dokumentami stanowiącymi podstawę ich wpisania.
2. [16] (uchylony).
3. [17] (uchylony).
4. Pomyłki powstałe przy ręcznym lub maszynowym dokonywaniu wpisów do ksiąg cmentarnych wykreśla się linią ciągłą w sposób umożliwiający odczytanie wykreślonego zapisu. Prawidłowe brzmienie zapisu wykreślonego wpisuje się w tej samej rubryce lub w rubryce „uwagi”. Przy każdej poprawce zamieszcza się datę i czytelny podpis osoby dokonującej poprawki.
[15] § 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. poz. 2257). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.
[16] § 9 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. poz. 2257). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.
[17] § 9 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. poz. 2257). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2016 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-08-28 do 2015-12-31
[Zasady wpisów do ksiąg] 1. Wpisy w księgach cmentarnych dokonywane są pismem ręcznym w sposób staranny, czytelny i trwały. Pisownia poszczególnych wyrazów nie może budzić wątpliwości i powinna być zgodna z obowiązującą normą ortograficzną, z wyjątkiem pisowni nazwisk, która może uwzględniać również pisownię tradycyjną, używaną przez osobę noszącą określone nazwisko.
2. W księgach cmentarnych nazwiska i imiona osób oraz nazwy miejscowości wpisuje się w pełnym brzmieniu bez skrótów. Nazwy miejscowości wpisuje się ponadto w brzmieniu obecnie obowiązującym.
3. Nazwę miejscowości położonej za granicą wpisuje się w księgach cmentarnych w pisowni oryginalnej w alfabecie łacińskim. Obok nazwy miejscowości można wpisać w nawiasie nazwę państwa.
4. [11] Pomyłki powstałe przy ręcznym lub maszynowym dokonywaniu wpisów do ksiąg cmentarnych wykreśla się linią ciągłą w sposób umożliwiający odczytanie wykreślonego zapisu. Prawidłowe brzmienie zapisu wykreślonego wpisuje się w tej samej rubryce lub w rubryce „uwagi”. Przy każdej poprawce zamieszcza się datę i czytelny podpis osoby dokonującej poprawki.
[11] § 9 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. Nr 141, poz. 1370). Zmiana weszła w życie 28 sierpnia 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-09-15 do 2003-08-27
1. Wpisy w księgach cmentarnych dokonywane są pismem ręcznym w sposób staranny, czytelny i trwały. Pisownia poszczególnych wyrazów nie może budzić wątpliwości i powinna być zgodna z obowiązującą normą ortograficzną, z wyjątkiem pisowni nazwisk, która może uwzględniać również pisownię tradycyjną, używaną przez osobę noszącą określone nazwisko.
2. W księgach cmentarnych nazwiska i imiona osób oraz nazwy miejscowości wpisuje się w pełnym brzmieniu bez skrótów. Nazwy miejscowości wpisuje się ponadto w brzmieniu obecnie obowiązującym.
3. Nazwę miejscowości położonej za granicą wpisuje się w księgach cmentarnych w pisowni oryginalnej w alfabecie łacińskim. Obok nazwy miejscowości można wpisać w nawiasie nazwę państwa.
4. Pomyłki powstałe przy dokonywaniu wpisów do ksiąg cmentarnych wykreśla się linią ciągłą w sposób uniemożliwiający odczytanie wyrazu wykreślonego. Prawidłowe brzmienie wyrazu wykreślonego wpisuje się w rubryce „uwagi”.